Grzejniki kanałowe są dość powszechnie stosowane w miejscach o dużych powierzchniach oszklonych sięgających do samej podłogi. Są one mało widoczne, a wydzielane przez nie ciepło tworzy kurtynę ciepłego powietrza chroniącą przed efektem "zimnej ściany".
Jednak to rozwiązanie ma swoje wady związane ze sposobem przekazywania ciepła na drodze konwekcji, czyli unoszenia. Ich praca powoduje bowiem dość intensywne przemieszczanie się kurzu, który jest zasysany przy podłodze i kierowany w stronę sufitu. Ponadto takie grzejniki trudno skutecznie oczyścić, a przez kratki osłaniające mogą dostać się do środka różne drobne przedmioty, które trudno stamtąd wyciągnąć.
Aby wyeliminować te problemy, można zamontować ogrzewanie podłogowe o zagęszczonym rozstawieniu rur grzewczych. Moc grzewcza takiego ogrzewania powinna być nieco wyższa niż przyjęta w dokumentacji instalacji grzewczej.
W pasie podokiennym należy zamontować oddzielną pętlę zasilaną z rozdzielacza wyposażonego w regulator przepływu. Pozwoli to na podwyższenie parametrów wody zasilającej w stosunku do pozostałych obiegów ogrzewania podłogowego. Zapewni też równomierny rozkład temperatury w całym pomieszczeniu.
Redakcja BD
Na zdjęciu otwierającym: Alternatywą dla grzejników kanałowych przy oknie tarasowym może być ułożenie ogrzewania podłogowego (fot. Cemex)
- Istotna rola termostatów w ogrzewaniu podłogowym
- Czy ekran za grzejnikiem zwiększa efektywność ogrzewania?
- Ile prądu zużywa folia grzewcza w ogrzewaniu podłogowym?
- Grupa pompowa i jej wykorzystanie
Dodaj komentarz