Ogrodzenie powinno być dopełnieniem domu, to znaczy pasować do jego charakteru, bryły, stylu i wykończenia elewacji. Lepiej go nadmiernie nie zdobić, bo będzie wyglądało pretensjonalnie. Dobrze, jeśli da się stylem dopasować do okolicznej architektury, choć w Polsce to nie zawsze się udaje...
(fot. Joniec)
Solidny mur czy kilka razy tańsza siatka? Trwały kamień czy drewno, które trzeba będzie konserwować?
Koszty i walory eksploatacyjne są oczywiście ważne, ale trzeba zacząć od ustalenia, jakie ogrodzenie jest nam potrzebne: czy ma to być szczelna zapora od hałasu i kurzu z ulicy, czy przeciwnie - jak najmniej widoczna, lekka przegroda, która nie będzie zasłaniać ładnego widoku z okien domu?
A może wystarczy tylko symboliczne zaznaczenie granic posesji do czasu, gdy urośnie nam gęsty żywopłot? Ważne jest też oczywiście, czy ma to być ogrodzenie jak najtrwalsze, czy tylko tymczasowe. Czasem liczyć się także będzie sposób montażu lub łatwość transportu.
Na rynku można wybierać spośród gotowych projektów ogrodzeń albo zbudować je według własnego pomysłu: ważne, by wszystko odbyło się zgodnie z prawem i bez sąsiedzkich waśni.
Przepisy
Ogrodzenie musi stanąć na terenie działki, choć sąsiedzi mogą między sobą ustalić, że postawią je na granicy posesji: wtedy muszą się też zgodzić co do jego wyglądu i kosztów. Warto zabiegać o takie porozumienie, bo jest korzystne dla obu stron - koszty budowy i późniejszego utrzymania dzielone są po połowie.
Ogrodzenie nie wymaga pozwolenia na budowę, lecz w wymienionych niżej sytuacjach - zgłoszenia zamiaru budowy do wydziału architektury starostwa powiatowego.
Ma to miejsce wtedy, gdy ogrodzenie:
będzie miało więcej niż 2,20 m wysokości;
będzie zlokalizowane od strony ulicy, placów, torów kolejowych oraz innych miejsc publicznych.
Uwaga! Zgłoszenie musi być złożone 30 dni przed planowanym rozpoczęciem budowy. Musi zawierać informacje o rodzaju oraz sposobie wykonania ogrodzenia, a także o terminie rozpoczęcia prac. Jeśli po 30 dniach od daty zgłoszenia starostwo nie odpowie na zgłoszenie, można rozpocząć budowę ogrodzenia.
Polskie prawo budowlane określa dość szczegółowo warunki, jakie muszą być spełnione, by ogrodzenie było bezpieczne: na wysokości poniżej 1,80 m nie może być zakończone żadnymi ostrymi przedmiotami, drutem kolczastym, tłuczonym szkłem lub wystającymi prętami.
Od strony bardzo ruchliwej lub głośnej drogi można postawić ogrodzenie pełne, jednak dużo lepiej wygląda takie, w którym występują ażurowe prześwity. To sprawi, że będzie ono także bardziej przyjazne dla świata przyrody: kto zrobi nisko prześwity w pełnym ogrodzeniu, ułatwi wędrówkę małych zwierząt, np.: jeży, żab czy ślimaków.
W przepisach dotyczących ochrony środowiska nie znajdziemy nic na temat powierzchni ażurowej ogrodzeń. Regulują to zapisy Ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Każda gmina ustala własne plany zagospodarowania przestrzennego, dlatego przed budową ogrodzenia należy pójść do gminy i zapoznać się z takimi dokumentami.
Z czego ogrodzenie?
Jeżdżąc po Polsce, oglądamy wiele oryginalnych i fantazyjnych ogrodzeń. Niestety wiele z nich przytłacza nadmiarem elementów dekoracyjnych, wiele nijak nie pasuje do otaczającej zabudowy, jeszcze inne - same w sobie niepiękne, ale przynajmniej niezwracające uwagi - szpecą okolicę, bo ich właściciele staranne pomalowali je na kilka wyrazistych kolorów. W naszym przeglądzie prezentujemy materiały, z których najczęściej wykonywane są ogrodzenia. Jeśli nie wiemy, co wybrać, poprośmy o pomoc architekta.
Siatka
Da się nią szybko i tanio ogrodzić dużą posesję. Uważana za ogrodzenie mało estetyczne, ale można temu prosto i tanio zaradzić, obsadzając ją roślinami. Najczęściej wykonana jest z drutu ocynkowanego, czasem dodatkowo pokrytego warstwą tworzywa sztucznego (PVC), dzięki czemu jest odporniejsza na korozję. Jeśli siatka jest nieocynkowana, przynajmniej raz na rok musi być odnowiona.
Siatkę można zazwyczaj kupić razem ze wszystkimi elementami potrzebnymi do jej montażu:
słupkami, które mocuje się co 25-30 m;
linkami stalowymi, którymi u góry i u dołu (ewentualnie też pośrodku) usztywnia się siatkę;
drutem ocynkowano-powlekanym - często stosowanym zamiast linek stalowych;
napinaczem służącym do naciągania linek lub drutu;
zaciskami, które umieszcza się na końcach linki stalowej lub drutu.
Siatkę sprzedaje się w rolkach - najczęściej długości 10 m.
Panele siatkowe zwane kratowymi
To nowoczesna odmiana zgrzewanej z drutu i malowanej proszkowo siatki (kraty). Jej elementy rozciąga się fabrycznie na ramach stalowych lub aluminiowych, a montuje już na placu budowy między słupkami. Panele siatkowe są trochę droższe, ale bardziej estetyczne od tradycyjnej siatki.
