Gorące odprężenie w kłębach pary

W kabinie sauny niezbędne jest oświetlenie sprzyjające relaksowi – ciepłe, rozproszone, o małym natężeniu. Oprawy osłaniające źródła światła muszą być szczelne i odporne na wilgoć oraz wysoką temperaturę. Umieszcza się je wysoko na ścianach – około 30 cm od sufitu – lub pod ławkami. Nie należy jednak instalować oświetlenia nad piecem (fot. Wandex) Balia do schłodzenia ciała (fot. Wandex) Kabina ciepła...

Balia do schłodzenia ciała (fot. Wandex)

Kabina ciepła – infrared (fot. Wandex)

Sauna, kabina infrared lub łaźnia parowa – to doskonały sposób na zregenerowanie sił fizycznych i psychicznych. Gorące powietrze działa odprężająco i relaksująco, wzmacnia i oczyszcza nasz organizm, daje zdrowie i urodę.

Gorące i wilgotne powietrze ma działanie nie tylko relaksujące. Pomaga naszemu organizmowi oczyścić się z toksyn, poprawia przemianę materii (wspomaga odchudzanie), zwiększa odporność na choroby lub wręcz je leczy. Lepiej ukrwione i dotlenione tkanki, czysta cera i zastrzyk energii to korzyści, dla których warto pomyśleć o saunie, kabinie infrared lub łaźni parowej. Przyjrzyjmy się im więc bliżej.

Seans w saunie

Kąpiel w saunie zaczynamy od ciepłego natrysku. Po wejściu do drewnianej kabiny, w której panuje zwykle wysoka temperatura i niska wilgotność, najlepiej położyć się na ręczniku, by całe ciało było w jednakowej temperaturze. Im ławka wyżej tym cieplej. Powietrze ogrzewane piecem nagrzewa nasze ciało do 40-41°C, co powoduje wzmożone wydalanie potu, a wraz z nim toksyn. Parowanie wydzielającej się z potem wody, daje naturalny efekt chłodzenia – dzięki temu łatwiej nam znieść wysoką temperaturę. Po minimum 8 a maksimum 15 minutach, bierzemy zimny prysznic lub kąpiel. Schładzanie ciała zimną wodą hartuje i uodparnia nasz organizm. Seans w saunie to najmniej jeden ale nie więcej niż trzy takie cykle.

Suche, mokre i parowe

W saunie rządzi „prawo sumy 110” tzn. suma wartości temperatury i wilgotności powinna wynosić 110. Sauny zwykło się dzielić na suche, mokre i parowe.

W saunie suchej temperatura osiąga 90-110°C, a wilgotność względna wynosi tylko około 10%. Wprawdzie osoba przebywająca w takich warunkach szybko się poci, ale tylko prawdziwi entuzjaści są w stanie znieść tak ekstremalne warunki.
W najbardziej popularnej saunie mokrej (fińskiej) warunki są bardziej przyjazne. Kąpiel rozpoczyna się w temperaturze około 50°C, a gdy organizm się do niej przyzwyczai – stopniowo podwyższa się ją do 70-85°C. Wilgotność powietrza w kabinie wynosi 25-40%. Jeśli chcemy zwiększyć wilgotność i obniżyć temperaturę – polewamy wodą kamienie ułożone w górnej części pieca. Do wody możemy dodać olejek eteryczny.
Sauna parowa różni się od mokrej niższą temperaturą 45-65°C i znacznie wyższą wilgotnością powietrza (45-65%). Aby uzyskać taki poziom wilgotności, niezbędny jest generator pary lub piec kombi. Komfort korzystania z sauny można znacznie podnieść, stosując podczas kąpieli różne zioła, które pod wpływem gorącej pary wodnej wydzielają przyjemny zapach (sauna parowo-ziołowa). Jest to najłagodniejsza z kąpieli – polecana nawet małym dzieciom.

Miejsce szczególne

Kabinę sauny można zainstalować w łazience, siłowni lub oddzielnym pomieszczeniu. Niezbędne jest doprowadzenie ciepłej i zimnej wody, zapewnienie jej odpływu, a także doprowadzenie instalacji elektrycznej, pozwalającej na podłączenie pieca. Miejsce to musi mieć również dobrą wentylację.

Kabina sauny to wolno stojąca konstrukcja, wykonana z materiałów odpornych na działanie wysokiej temperatury i dużą wilgotność. Buduje się ją z wysokiej jakości drewna. Najczęściej jest to świerk skandynawski, jodła kanadyjska, osika lub cedr. Ten ostatni jest szczególnie polecany ze względu na piękny zapach i interesującą kolorystykę.

Jeśli chcemy nadać saunie bardziej nowoczesny wygląd, frontowe ścianki możemy wykonać z tafli przezroczystego lub kolorowego szkła. W szklanym rozwiązaniu jest tylko jeden minus – nie zapewnia intymności osobom korzystającym z kąpieli.

Podłoga w saunie powinna być wykończona materiałami o właściwościach antypoślizgowych, odpornymi na wilgoć. Najpraktyczniejsze są płytki ceramiczne, przykryte drewnianą kratką.

Drzwi, wykonane zwykle z drewna lub hartowanego szkła, muszą otwierać się na zewnątrz. Do stałego wyposażenia kabiny sauny należą ławki oraz oparcia. Najlepsze są z miękkiego, liściastego drewna, które nie chłonie wilgoci i zbytnio się nie nagrzewa – np. osikowego lub egzotycznego abachi. Montuje się je na jednym lub na kilku poziomach, przy czym poziom najniższy znajduje się około 42 cm nad podłogą. Najlepiej, by kabina była na tyle przestronna, by pozwalała na kąpiel w pozycji leżącej.

Ważnym elementem sauny jest źródło ciepła, a więc piec. Tradycyjne sauny ogrzewane były piecami na drewno, wymagającymi oddzielnego przewodu kominowego. Takie piece są nadal produkowane, ale wypierają je urządzenia zasilane energią elektryczną. Są one prostsze i łatwiejsze w obsłudze, a ich montaż jest znacznie tańszy (nie trzeba budować przewodu kominowego).

Wszystkie elementy markowych pieców wykonane są z wysokiej jakości stali nierdzewnej, ich obudowy są bezpieczne i mało się nagrzewają. Ponadto, dobre piece charakteryzują się krótkim czasem nagrzewania (wystarczy 20 minut do osiągnięcia temperatury 80°C). Na rynku dostępne są piece o mocy od około 2 kW do 28 kW (na 1 m3 sauny potrzeba 1 kW mocy pieca). Droższe piece, typu kombi, mają fabrycznie wbudowany generator pary, a także pojemnik na zioła, które poddane działaniu pary wodnej wydzielają przyjemny zapach. Instalując go możemy więc korzystać ze wszystkich rodzajów kąpieli – suchej, mokrej lub parowo-ziołowej.

Każdy piec do sauny ma w górnej części pojemnik na kamienie, które kumulują wytwarzane przez niego ciepło. Rozgrzane polewa się wodą, która szybko zamienia się w parę. Nie mogą to być jednak zwykłe, polne kamienie (mogą pękać i uszkodzić piec).

Wszystkie firmy oferujące sauny proponują kompleksową usługę: dopasowanie kabiny do wnętrza, zaprojektowanie instalacji, dobór pieca oraz profesjonalny montaż i podłączenie całości.