Domowa instalacja kanalizacyjna niemal zawsze projektowana jest jako grawitacyjna – ścieki spływają w niej pod własnym ciężarem. Jednak nawet drobne z pozoru błędy wykonawcze wystarczą, by kanalizacja działała niewłaściwie.
Jakie formalności są wymagane przed podłączeniem instalacji do sieci kanalizacyjnej?
Lokalną siecią kanalizacyjną zarządza najczęściej miejscowy zakład wodociągów i kanalizacji. O możliwości przyłączenia się do sieci decydują warunki techniczne określone w dokumencie wydawanym na wniosek właściciela posesji. Wykonaniem przykanalika – zajmuje się zakład wodociągowo-kanalizacyjny, a wyprowadzeniem podłączenia do budynku – właściciel. Formalności związane z przyłączeniem załatwia z reguły wykonawca, zwłaszcza że przyłączenia wykonuje się najczęściej zbiorowo dla wszystkich posesji wzdłuż budowanego kolektora ściekowego. Na odprowadzenie ścieków zawiera się z zakładem wodno-kanalizacyjnym umowę, w której objętość ścieków ustala się na podstawie wskazań wodomierza zamontowanego na rurze doprowadzającej wodę do budynku.
Jeżeli planujemy ogród podlewać wodą wodociągową, to warto wystąpić do zakładu wodociągów i kanalizacji o założenie dodatkowego licznika wody na przewodzie zasilającym kran ogrodowy. Wówczas woda wykorzystywana do podlewania nie będzie obciążana kosztem wywozu ścieków. Koszty przyłączenia ustala się na podstawie lokalnych przepisów – mogą być określone ryczałtowo lub za metr bieżący przyłącza, średnio łączny koszt wykonania przyłącza 4–10 tys. zł. Koszty eksploatacyjne natomiast, to ok. 2,5 zł/m3 odprowadzanych ścieków.
Czy potrzebny jest projekt instalacji kanalizacyjnej? Kiedy najlepiej ją wykonać?
Instalacja kanalizacyjna w domach jednorodzinnych jest stosunkowo prosta i wg obowiązujących przepisów nie wymaga projektu. Najczęściej jednak projektuje się ją jednocześnie z instalacją wodną. Projektant zaplanuje przebieg rur kanalizacyjnych, ich długości i średnice, spadki w kierunku odpływu, poprowadzi instalację możliwie najkrótszą drogą bez ostrych zakrętów pod kątem 90° oraz rozmieści poszczególne przybory sanitarne.
Wszystko to trzeba ustalić przed wykonaniem wylewek podłogowych, zwłaszcza na parterze budynku niepodpiwniczonego z podłogą na gruncie. Jeśli rury kanalizacyjne mają być schowane w bruzdach, powinny być ułożone przed otynkowaniem ścian i ułożeniem płytek ceramicznych.
Podłączenie syfonów wykonuje się po zamontowaniu przyborów sanitarnych. Trzeba pamiętać o wyprowadzeniu ponad dach odpowietrzania instalacji: w tym celu w poszyciu dachowym powinien być zamontowany odpowiedni kominek wentylacyjny.
Na jakim etapie budowy powinno się wykonać podłączenia do sieci kanalizacyjnej?
Rury kanalizacyjne mają dużą średnicę (100–150 mm) i trzeba prowadzić je ze spadkiem min. 2% w kierunku odpływu. Układać więc je trzeba na etapie robót fundamentowych. Już wtedy warto rozplanować w przyszłym domu rozmieszczenie urządzeń sanitarnych tak, aby ścieki dało się odprowadzić możliwie najkrótszą drogą. Odpływową rurę kanalizacyjną doprowadzamy zawsze w pobliże miski ustępowej w taki sposób, by na jej końcu można było dołączyć rury odpowietrzające lub podłączyć pion kanalizacyjny wyżej położonej kondygnacji. W rozległych domach węzły łazienki i WC mogą być tak oddalone, że budynek będzie wymagał 2–3 rur łączących instalację domową z główną rurą odpływową poza budynkiem.
