(fot. Klöber-HPi Polska) |
Wentylacja połaci
Poza bardzo nielicznymi wyjątkami dachy w domach jednorodzinnych wykonuje się jako wentylowane, czyli takie, w których powietrze, przepływając przez zaprojektowane szczeliny, usuwa nadmiar wilgoci połaci dachowych. Inaczej mokra termoizolacja z wełny mineralnej straciłaby swe ciepłochronne właściwości, a drewniana więźba zaczęła gnić. Jednak by wentylacja była skuteczna, trzeba zapewnić ruch powietrza w szczelinach, i muszą one przebiegać przez całą połać – od okapu do kalenicy. Niezbędne jest oczywiście zapewnienie drożności obu krańców szczeliny – wlotu i wylotu. Często nie jest to łatwe. Stopień trudności wykonania wentylacji połaci zależy od:- spadku dachu. Im jest mniej stromy, tym trudniej;
- kształtu dachu. Duża liczba koszy, załamań, lukarn itd. oznacza trudności;
- rodzaju pokrycia. Dachówki nie są barierą dla przenikania pary wodnej, bo na ich połączeniach pozostają szczeliny. Za to pokrycia blaszane tworzą praktycznie nieprzepuszczalną warstwę.
Jeśli stosujemy folie wstępnego krycia o niskiej paroprzepuszczalności, deskowanie kryte papą lub „deskowanie” wykonane jest z płyt OSB, wiórowych albo sklejki, to konieczne jest wykonanie dwóch szczelin wentylacyjnych: dolnej pomiędzy ociepleniem a folią (lub deskowaniem) oraz górnej między folią a pokryciem. W tym przypadku zastosowanie kominków wentylacyjnych to często jedyny sposób zapewnienia ruchu powietrza w dolnej szczelinie.
Jarosław Antkiewicz
Ciąg dalszy artykułu w wydaniu papierowym miesięcznika Budujemy Dom 3/2012