Ile trzeba wydać na podłogi w domu o powierzchni 150 m2? Na wylewki z warstwami wyrównawczymi i izolacjami – 10–15 tys. zł. Oczywiście wiele zależy od konstrukcji – czy jest to podłoga na gruncie, czy na stropie. Drugie tyle wydamy na wykończenie – płytki, panele, parkiet lub wykładziny.
Łącznie zatem ok. 30 tys. zł, a nawet więcej, jeśli w części pomieszczeń ma być ogrzewanie podłogowe.
(fot. Henkel)
Jak wykonać podłogi, by mieć pewność, że pieniądze na nie wydaliśmy rozsądnie? Przede wszystkim nie robić tego samodzielnie, lecz powierzyć to wyspecjalizowanej ekipie, która ułoży wszystkie warstwy zgodnie z dokumentacją architektoniczno--budowlaną. Nawet jeśli znajdziemy dobrą ekipę, warto jak najwięcej wiedzieć o pracach, które ma wykonać w naszym domu.
Podłoga a posadzka
Podłoga jest płaską konstrukcją, która powinna bezpiecznie przenosić obciążenia: ciężar własny, wszelkie izolacje (przeciwwilgociowe, termiczne, akustyczne), warstwy wyrównawcze i podkładowe, wykończenie, czyli posadzkę, a także ciężar mebli i wyposażenia oraz użytkowników domu (w tym także ich gości). Inaczej wykonuje się podłogi na gruncie, inaczej – na stropie żelbetowym, jeszcze inaczej – na stropach drewnianych.
Na betonowej lub drewnianej warstwie nośnej (rzadko wykonywanej też z innych materiałów) jest zazwyczaj kilka warstw pełniących różne funkcje, a więc wykonanych z różnych materiałów. Warstwy podłogi dostosowuje się do rodzaju i funkcji pomieszczenia, a także do jej wykończenia, czyli posadzki (piszemy o rodzajach posadzek na stronie 85 tego Raportu). Poniżej omówimy najważniejsze warstwy podłogi.
Podkład
Inaczej zwany jastrychem lub wylewką. To bezspoinowa warstwa wyrównawcza przeznaczona pod posadzkę, układana ze specjalnych zapraw, a czasem z gotowych płyt (jest to wtedy tzw. suchy jastrych). Nawet najlepszy fachowiec nie ułoży dobrze posadzki na nierównym i niestabilnym podłożu, dlatego właściwe ułożenie jastrychu jest bardzo ważne.
Gotowy podkład powinien mieć dobrą wytrzymałość, by nie popękał pod ciężarem mebli i na skutek codziennego użytkowania. Powinien być równy, inaczej ułożenie posadzki będzie utrudnione.
Układanie posadzki można rozpocząć, gdy podkład jest zupełnie suchy, zwłaszcza gdy wykończenie mają stanowić panele lub parkiet. Dopuszczalna wilgotność podkładu jest następująca:
cementowego – 2%;
anhydrytowego – 0,5%.
Sposób wykonania podkładu i materiały dobiera się do konstrukcji stropu, rodzaju ułożonych w nim izolacji oraz planowanego wykończenia posadzki.
Najczęściej stosuje się podkłady wykonywane na mokro.
Cementowe. Najpopularniejsze. Są to mieszanki cementu portlandzkiego i piasku. Można je przygotować na placu budowy, ale lepiej korzystać z gotowych zapraw, które ułatwiają prace przygotowawcze i zapewniają lepszą jakość podkładów dzięki jednorodnym dodatkom (na przykład przyspieszającym wiązanie), a także domieszkom włókien szklanych i polipropylenowych, które zapobiegają pękaniu podkładu, czyli pełnią funkcję zbrojenia.
Podkłady cementowe sprawdzają się szczególnie w łazienkach, kuchni i garażu, bo są odporne na wilgoć. Mają dużą wytrzymałość (od 12 do 30 MPa zależnie od sposobu przygotowania) i są niedrogie.
Przez pierwsze 10 dni wylewka wymaga zwilżania wodą. Całkowitą wytrzymałość mechaniczną uzyskuje po 28 dniach.
Anhydrytowe. Są to jastrychy z odmiany gipsu, zwanej anhydrytem. Można je stosować pod wszystkie typy posadzek, ale wyłącznie w pomieszczeniach suchych, bo nie są odporne na wilgoć. Podkłady anhydrytowe mogą być samopoziomujące, wówczas nie wymagają wyrównywania. Mają dobrą wytrzymałość (powyżej 20 MPa) i szybko schną, a więc stosunkowo szybko można na nich układać ostateczne warstwy posadzki. Niestety są droższe od wylewek cementowych.
Aleksandra Kuśmierczyk
Ciąg dalszy artykułu w wydaniu papierowym miesięcznika Budujemy Dom 4/2011
