Wymieniamy sedes na model wiszący - krok 1. Materiały
Kompletny zestaw materiałów do zainstalowania sedesu podwieszanego zawierać będzie: stelaż montażowy, miskę ustępową, przycisk spłuczki, deskę sedesową oraz szereg drobnych elementów hydraulicznych, dostosowanych do konkretnych potrzeb. Ponieważ sprzedawane produkty mogą być w różnym stopniu wyposażone w niezbędne akcesoria, warto przy zakupie zapytać sprzedawcę, co zawiera oferowany towar.
Do podłączenia dopływu wody potrzebny będzie odcinek rury warstwowej PEX średnicy 16 mm, złączki z gwintem zewnętrznym lub wewnętrznym ½ cala bądź wężyk elastyczny odpowiedniej długości. Połączenie z kanalizacją wymaga dobrania właściwego zestawu kształtek, przedłużek i trudno z góry przewidzieć, jakie elementy będą nieodzowne - ustalimy to podczas pracy.
Do wykonania obudowy potrzeba zielonej płyty g-k, profili montażowych typu CD i UD oraz płytek ceramicznych na zewnętrzne pokrycie, listew, kleju, zaprawy do fug, impregnatu. Z materiałów do mocowania - kołki rozporowe do osadzenia stelaża i blachowkręty do obudowy.
Wymieniamy sedes na model wiszący - krok 2. Narzędzia
Asortyment niezbędnych narzędzi musi obejmować: wiertarkę z odpowiednimi wiertłami, piłkę do metalu albo szlifierkę kątową z tarczami. Niezbędne też będą klucze stałe, płaskie i nasadowe oraz nastawne do połączeń hydraulicznych. Do pomiarów i oznaczeń użyjemy miarki, liniału, poziomicy i ołówka. Wykonanie obudowy z pokryciem płytkami ceramicznymi wymagać będzie skorzystania z narzędzi glazurniczych - do wycięcia otworów w płytkach ceramicznych, przygotowania i nałożenia zaprawy klejowej (mieszadło, paca zębata, szpachelka, rakla do fugi).
Wymieniamy sedes na model wiszący - krok 3. Demontujemy stary sedes
Na wymianę starej miski ustępowej, popularnie nazywanej sedesem, decydujemy się przy okazji remontu łazienki lub gdy ulegnie on uszkodzeniu. Możemy zastąpić go nowym przyborem kompaktowym albo podwieszanym na obudowanym stelażu. Zanim jednak kupimy nowy zestaw - sprawdźmy, czy bez poważniejszych przeróbek można go będzie osadzić w dotychczasowym miejscu bądź przesunąć do wygodniejszego usytuowania.
Podstawowym ograniczeniem w wyborze lokalizacji nowego WC jest położenie i sposób doprowadzenia rury kanalizacyjnej, od niego bowiem zależeć będzie typ sedesu, jaki będziemy mogli założyć. Demontaż starego sedesu z reguły nie stwarza większych problemów. Po zamknięciu dopływu wody do spłuczki i jej opróżnieniu, odłączamy zbiornik - wyjmując rurę spłukującą lub odkręcamy go (w sedesach kompaktowych). Muszla mocowana jest do podłoża za pomocą kołków rozporowych i wkrętów, których zwykle nie da się odkręcić. Należy wówczas łomem podważyć brzeg sedesu przy podłodze albo uderzyć w górny jego brzeg.
Wymieniamy sedes na model wiszący - krok 4. Konfigurujemy odprowadzenia
Montowane dawniej sedesy miały odpływ dolny do rury przechodzącej przez strop (typ warszawski) lub wyprowadzenie z tyłu miski (typ poznański). W przypadku odprowadzenia dolnego, istotna dla możliwości montażowych jest odległość otworu w stropie od ściany. Decyduje ona bowiem o odstępie stelaża od płaszczyzny osadzenia i nie może być większa niż długość uchwytów mocujących, jak i zbyt mała, bo utrudni podłączenie odpływu.
Orientacyjnie odległość ta powinna mieć 7-15 cm (mierzonych od osi odpływu), ale trzeba to sprawdzić w instrukcji montażowej konkretnego stelaża. W pewnym zakresie podłączenie takie można korygować za pomocą kształtek i złączek mimośrodowych lub przesuwając stelaż wzdłuż ściany.
Łatwiejsze będzie dopasowanie odprowadzenia do rur ułożonych nadstropowo i przeznaczonych do sedesu typu poznańskiego. Wystarczy połączyć kolanka o różnym kącie z odcinkami rury kanalizacyjnej.
Wymieniamy sedes na model wiszący - krok 5. Podłączamy wodę
W większości użytkowane dotychczas sedesy podłączone były do nisko zawieszonej spłuczki, tzw. dolnopłuka, do którego skierowano wodę wężykiem z umieszczonego na podobnej wysokości podłączenia do instalacji wodociągowej. Montując nowy model, nie powinniśmy mieć trudności z doprowadzeniem wody do zabudowanej w stelażu spłuczki. Wystarczy połączyć ją z instalacją łatwą do formowania rurką warstwową PEX z dobranymi końcówkami przyłączeniowymi. Istniejący zawór odcinający można zostawić i wyposażyć go w końcówkę pasującą do nowej złączki.
Mniej pewne, lecz dość często stosowane, jest podłączenie za pomocą elastycznego wężyka. Jeżeli jest on kierowany na zewnątrz obudowy (podłączenie z dala od sedesu), ewentualna wymiana nie przysporzy problemów, ale w zakrytym podłączeniu lepiej ułożyć sztywną rurę. Kłopotliwe może być podłączenie do wody, gdy stara miska spłukiwana była przez tzw. górnopłuk, umieszczony wysoko. Dawne podłączenie można będzie zaślepić, jeśli jest możliwość wygodniejszego włączenia się w instalację wodociągową bliżej planowanego miejsca ustawienia stelaża.
Przy braku takiej opcji, musimy wykorzystać stare wyprowadzenie, dobudowując fragment instalacji ze sztywnej rury warstwowej typu PEX. Połączymy ją z instalacją przy użyciu kolan i złączek zaciskanych, a rurę zamocujemy na ścianie sprężystymi uchwytami, rozstawionymi co ok. 0,6 m. Kiedy rura przebiega w pobliżu narożnika - możemy ją zamaskować, np. ekranem z płyty g-k. Gdy remont obejmuje także ściany, rurę będzie można ukryć w bruździe w murze.
Wymieniamy sedes na model wiszący - krok 6. Wyznaczamy miejsce osadzenia sedesu
Wstępne ustawienie stelaża zaczynamy od wyregulowania wysokości usytuowania miski i odstępu jego ramy od ściany. Zalecana wysokość siedziska miski nad podłogą to 40 cm i taką odległość ustalamy, wysuwając nóżki na wymaganą długość. Wysięg poziomych ramion mocujących dostosowujemy do umiejscowienia odpływu (później będzie można je skorygować).
Na kątowa rurę odpływową stelaża próbnie zakładamy zestawione podłączenie, które składamy z odpowiednich kształtek, po wyjęciu z nich pierścieni uszczelniających, co - w razie potrzeby - ułatwi wymianę poszczególnych elementów. Wstępny zestaw przyłączeniowy ma zapewniać właściwy spadek w kierunku odpływu (minimum 2%). Nie powinien natomiast wywoływać naprężeń powodujących zginanie rury. W przypadku wprowadzenia tego podłączenia do odpływu w stropie, uszczelnienie w tym miejscu może wymagać wstawienia uszczelki wargowej, tzw. manszety. Również wtedy, gdy odpływ zakończony jest króćcem żeliwnym, trzeba do podłączenia wykorzystać specjalną uszczelkę redukcyjną i tzw. traper. Skonfigurowany próbnie zestaw rozbieramy, wkładamy uszczelki i ostatecznie łączymy.
Zamocowana w stelażu i podłączona do kanalizacji rura odprowadzająca pozwala na wyznaczenie stałych punktów przytwierdzenia ramy stelaża do podłogi i ściany. W miejscach otworów mocujących zaznaczamy punkty osadzenia kołków rozporowych, sprawdzamy poziomnicą pionowe i poziome ustawienie i, po odsunięciu stelaża, wiercimy w ustalonych punktach otwory. Po wstawieniu kołków i dokręceniu wkrętów, stelaż jest gotowy do dalszych prac montażowych.
Wymieniamy sedes na model wiszący - krok 7. Wstępnie osadzamy stelaż i miskę
Do zamocowanego stelaża próbnie podłączamy miskę sedesową. Ponieważ jest ona wykonana z kruchego porcelitu, trzeba uważać, aby przy jej zakładaniu nie uderzyć o twarde podłoże – na podłodze warto ułożyć np. karton z opakowania tego produktu.
Zależnie od rozwiązań do określonych modeli stelaża, w instrukcji montażowej znajdziemy opis sposobu założenia mocujących miskę prętów gwintowanych. Najczęściej robi się to dwoma nakrętkami ulokowanymi po obu stronach płyty stelaża, ustalając jednocześnie długość wysunięcia, konieczną do przykręcenia miski. Nakrętki osadzamy w otworach odpowiadających rozstawowi mocowania miski - na ogół mają one możliwość dopasowania do dwóch rozstawów.
Wstępnie możemy wysunąć je na maksymalną długość, co pozwoli na łatwiejsze wyznaczenie pozycji miski, gdy będziemy dopasowywać rury. Dołączone do stelaża rury - spłukująca i odpływowa - są z reguły sporo dłuższe niż potrzeba, więc należy je przyciąć. Wstawiamy je do oporu we właściwe otwory sedesu i po przyłożeniu sztywnej linijki do brzegu miski, rysujemy na rurach to położenie.
Następnie obie rury przekładamy do odpowiednich otworów w podłączeniach stelaża, wsuwamy je do oporu i od tej strony zaznaczamy pozycje względem płaszczyzny stelaża. Na rurach uzyskujemy w ten sposób dwie kreski, a odległość miedzy nimi wskaże odcinek do skrócenia tych przyłączy. Ustalając długość obcięcia, musimy wziąć pod uwagę grubość obudowy stelaża oraz niezbędny luz. Przyjmując dwuwarstwowe pokrycie stelaża płytami g-k i standardową grubość glazury, odsunięcie muszli od stelaża wyniesie ok. 3,5 cm (2 razy po 1,25 cm grubości płyty i 1 cm grubości płytki z klejem), które zmniejszamy o 0,5 cm na konieczny luz.
Zatem rury skracamy o odległość między zaznaczeniami pomniejszoną o 3 cm. Linię cięcia rysujemy na całym obwodzie rury, co pozwoli na jej równe obcięcie. Nietrudno to zrobić, owijając ją dość szeroką i sztywną taśmą, np. miarą krawiecką, i prowadząc ołówek wzdłuż jej brzegu. Do przecięcia możemy użyć ręcznej piłki do metalu lub szlifierki kątowej. Z krawędzi obciętej rury usuwamy zadziory i ukosujemy ją pod kątem ok. 45° - co ułatwi wprowadzenie jej w pierścień uszczelniający.
Wymieniamy sedes na model wiszący - krok 8. Sprawdzamy działanie sedesu
Dopasowane rury pozwalają na próbne osadzenie i uruchomienie sedesu. Aby zapewnić docelowe odsunięcie miski od stelaża, musimy wstawić pod nią odpowiednie dystanse, np. dwie 3,5-centymetrowe deski, na których oprze się tył muszli. Rury wkładamy we właściwe otwory stelaża, a na pręty montażowe nasuwamy sedes - wciskając jednocześnie podłączenia rurowe.
Po oparciu go na deskach dystansowych, nakładamy tuleje mocujące i ewentualnie korygujemy wysunięcie prętów, tak aby wystawały ok. 2 cm z otworu sedesu. Następnie uruchamiamy sedes. Po odkręceniu zaworu napełniamy wodą spłuczkę i sprawdzamy czy działa.
Czynności te powtarzamy kilkakrotnie, sprawdzając, czy nie pojawiły się gdzieś przecieki. Oczywiście, na tak zamocowanym sedesie nie można siadać i do dalszych prac lepiej przystąpić następnego dnia, po upewnieniu się, że przez ten czas nie pojawiły się przecieki.
Wymieniamy sedes na model wiszący - krok 9. Robimy obudowę z płyt g-k
Przed dalszymi etapami należy sedes zdemontować, nie zapominając o opróżnieniu syfonu z wody. W najprostszej wersji obudowy, obejmie ona tylko obrys samego stelaża, nie musimy więc dodawać rusztu pod płyty g-k - wystarczy przymocowanie odcinków profili, np. CD, do ściany wzdłuż bocznego i górnego obrysu stelaża. Często decydujemy się jednak na utworzenie niskiej ścianki instalacyjnej, przylegającej jednym bokiem do sąsiedniej ściany i wysuniętej kilkadziesiąt centymetrów z drugiej poza brzeg stelaża - uzyskując długą półkę.
Przy takim rozwiązaniu, będziemy musieli zmontować ruszt z profili UD i CD połączonych blachowkrętami. Konstrukcja rusztu powinna zapewniać stabilne oparcie płyty g-k w odstępach do 60 cm i na całym jej obwodzie. Do obudowy użyjemy wodoodpornych płyt (zielonych), a największe trudności sprawi nam dopasowanie pokrycia w miejscu ustawienia stelaża.
Wymaga to bowiem wycięcia kilku dużych otworów w ściśle określonych punktach. Wygodne przeniesienie rozstawienia tych otworów ułatwi mata elastyczna, wstawiana między muszlę i pokrycie stelaża. Na wstępnie przyciętej płycie kładziemy matę, odmierzamy odległość od brzegu płyty do wysokości otworów mocujących i odrysowujemy wycięcia pod rury spłukującą i odpływową. Ponadto musimy wyznaczyć obrys otworu pod przycisk spłuczki, bazując na odległości od osi prętów mocujących sedes.
Otwory okrągłe wytniemy wiertłem - otwornicą o średnicy 40 i 100 mm lub wyrzynarką prowadzoną po okręgu. Posłuży ona też do wycięcia prostokątnego otworu pod przycisk, ale możemy to zrobić także otwornicą o dobranej średnicy, wyrównując obrys ręczną piłką. Wycięcia powtarzamy w drugiej płycie, jeśli będziemy układać je od frontu dwuwarstwowo. Montaż pokrycia rozpoczynamy od przykręcenia płyty czołowej - najpierw punktowo pierwszą warstwę, potem drugą z rozstawieniem wkrętów co ok. 25 cm.
Profile stelaża sedesu mają dość grube ścianki i wkrętami samonawiercającymi trudno je zamocować. Wygodniej będzie wstępnie nawiercić otwory wiertłem 3 mm, a wkręty przytwierdzić wiertarko-wkrętarką lub nawet wkrętakiem.
Wymieniamy sedes na model wiszący - krok 10. Osadzamy sedes i deskę
Do ostatecznego wykończenia obudowy sedesu użyjemy płytek ceramicznych, starając się tak dobrać ich wymiary, aby przy układaniu nie powstały wąskie paski płytek. Przed ich przyklejeniem gruntujemy pokrycie i naprawiamy ewentualne uszkodzenia płyt. Podobnie jak przy przygotowaniu płyt g-k, w okładzinie ceramicznej również będziemy wycinali otwory pod rury i przycisk spłuczki. Przy otworach za sedesem precyzja wycinania nie musi być duża, bo i tak przykryje je miska.
Do cięcia możemy użyć szlifierki kątowej z tarczą diamentową albo wiertarką wywiercić wiele małych otworów blisko siebie i wyłamać środek. Starannego przycięcia wymagają natomiast płytki wokół przycisku spłukującego, gdyż osłaniająca go rozetka jest dosyć wąska i zbyt duże wycięcie może sięgać poza jej odrys. Wzdłuż narożników zewnętrznych i wewnętrznych powinniśmy wstawić odpowiednio dobrane listwy z tworzywa lub aluminium, bądź wykończyć je "bezlistwowo", ukosując brzegi stykających się w narożu płytek. Do przytwierdzenia użyjmy elastycznego kleju i fug, co zwiększy trwałość pokrycia.
Z ostatecznym zainstalowaniem sedesu podwieszanego należy poczekać 3-4 dni, aby klej dobrze związał i fuga wyschła. Na pręty mocujące nakładamy matę elastyczną, następnie w otwory przyłączeniowe wstawiamy rury. Uszczelki pokrywamy mydłem w płynie i podtrzymując miskę, nasuwamy ją na mocowania i rury aż do oparcia na pokryciu. Sedes ma ściśle przylegać na całym obwodzie, a w razie wystąpienia luzu, trzeba będzie prawdopodobnie nieco skrócić rury. Gwint na prętach mocujących powinien sięgać ok. 2 cm nad tuleją i podkładką montażową, co pozwoli zakryć połączenia ozdobnym kapturkiem.
Miski nie można zbyt silnie dokręcać, bo grozi to pęknięciem otworu i koniecznością jej wymiany. Nadmiernie sterczący pręt można skrócić - oczywiście, po zdjęciu miski. Na rynku dostępne są sedesy o innym sposobie przytwierdzania i wtedy musimy postępować zgodnie z instrukcją producenta.
Wymieniamy sedes na model wiszący - krok 11. Montujemy przycisk spłuczki
Ostatnim etapem prac będzie obcięcie ostrym nożykiem wystających brzegów maty, zgodnie z obrysem miski, zamontowanie deski sedesowej oraz wyregulowanie poziomu wody w spłuczce i osadzenie płytki przycisku.
Opis tych etapów znajdziemy w instrukcji, gdyż producenci spłuczek stosują różne rozwiązania ich konstrukcji, a przy regulacji napełniania, jako typową efektywność spłukiwania przyjmuje się podział strumienia na wydajności 3/6 litrów - zależnie od strony uruchomienia dwudzielnego przycisku. Z kolei deskę sedesową trzeba dobrać do obrysu siedziska i rozmieszczenia otworów montażowych tak, by pasowała do modelu muszli.
Redakcja BudujemyDom
fot. otwierająca: TECE
Dodaj komentarz