Porównanie właściwości ścian działowych z cegieł, płyt g-k, betonu komórkowego i luksferów
Porównanie właściwości ścian działowych z cegieł, płyt g-k, betonu komórkowego i luksferów
Wybierając materiały, z jakich wykonana będzie ściana działowa, pod uwagę należy wziąć przede wszystkim to, aby przegroda uzyskała parametry odpowiednie dla danego pomieszczenia. W większości przypadków sprawdzą się najpopularniejsze technologie - ściana murowana lub szkieletowa z płyt g-k. Jeżeli jednak będziemy chcieli wygłuszyć pomieszczenie lub je doświetlić, warto zdecydować się na rzadziej stosowane rozwiązania.
Wybierając materiały na ściany działowe, należy dostosować je do funkcji pomieszczenia. Popularne są technologie murowane i szkieletowe, ale jeśli konieczne jest wygłuszenie lub doświetlenie, warto rozważyć inne opcje. Ściany działowe nie przenoszą obciążeń, więc mogą być lżejsze od konstrukcyjnych, ale ich rozmieszczenie musi być zgodne z projektem. Zmiany w ich układzie, szczególnie w przypadku ciężkich przegród, wymagają konsultacji z projektantem i sprawdzenia nośności stropu. Ściany działowe mogą być murowane z cegły, betonu komórkowego lub wykonywane w systemie szkieletowym. Każde rozwiązanie ma swoje zalety i wady. Cegła zapewnia solidność i dobrą izolację akustyczną, ale jest ciężka i czasochłonna w budowie. Beton komórkowy jest lżejszy i łatwy w obróbce, choć słabiej izoluje dźwięki. Ściany szkieletowe są lekkie i szybkie w montażu, ale wymagają staranności w wykończeniu i mogą wymagać wzmocnienia, jeśli mają być obciążone. Istnieją również bardziej specjalistyczne opcje, jak przegrody akustyczne czy ściany z luksferów, które oprócz funkcji izolacyjnych mogą doświetlać wnętrza. Koszt budowy ścian działowych zależy od materiału – najtańsze są ściany szkieletowe, a najdroższe z luksferów. Do tego dochodzą koszty wykończenia, które różnią się w zależności od użytych materiałów.
Ściany działowe, podobnie jak wewnętrzne ściany konstrukcyjne, dzielą wnętrza na poszczególne pomieszczenia. W odróżnieniu od tych drugich nie przenoszą jednak obciążeń od innych części domu, dlatego nie muszą być tak masywne. Nie znaczy to jednak, że można je stawiać z dowolnych materiałów i w dowolnych miejscach. Rozmieszczenie przegród określone jest bowiem w projekcie domu.
Ewentualne zmiany na etapie wykończeniowym lub dobudowa ściany w użytkowanym budynku wymagają konsultacji z projektantem. Dotyczy to szczególnie przegród z materiałów o masie przekraczającej 100 kg/m². Do takich należą np. ściany z cegły. W takich przypadkach konieczne jest sprawdzenie wytrzymałości stropu lub wylewki podłogowej na parterze i ewentualne ich wzmocnienie w miejscu przebiegu ściany. Jeżeli jest to niemożliwe, pozostaje wykonanie przegrody o małym ciężarze, np. szkieletowej z płyt g-k.
Układamy płytki w stylu Stara Cegła - krok po kroku
Zobaczcie film z układania cementowych płytek w stylu Starej Cegły firmy ELKAMINO DOM. Każda płytka ma nieco inny nieregularny kształt i porowatą strukturę. Są barwione w masie, wyglądają stuprocentowo jak płytki cięte ze starych cegieł.
Ściany murowane z cegły i szkieletowe to najpopularniejsze, ale nie jedyne typy przegród działowych. Oprócz nich często wykonywane są ściany z betonu komórkowego, rzadziej - przegrody akustyczne. Jeszcze mniej popularne, ale bardzo oryginalne, są bariery z pustaków szklanych.
Ten najbardziej tradycyjny sposób wznoszenia ścian od lat ma wielu zwolenników. Tego typu ściany są bardzo solidne - bez problemu zawiesimy na nich ciężkie przedmioty, szafki kuchenne i inne elementy wyposażenia. W zależności od grubości uzyskuje się różną zdolność przegród do tłumienia hałasu: od ok. 35 (przy otynkowanej ścianie z cegły dziurawki o grubości 9,5 cm), do 47 dB (dla przegrody z pełnej cegły o grubości wraz z tynkiem 15 cm). To bardzo istotna cecha, ponieważ jednym z najważniejszych zadań ścian działowych jest skuteczne tłumienie dźwięków.
Wadą tej technologii jest duży ciężar - 1 m² ściany z cegły pełnej waży nawet 250 kg. Innym mankamentem jest długotrwałość realizacji. Spoiwo (zaprawa cementowo-wapienna) musi związać, co wydłuża cały proces, ponadto wysychanie tynku trwa dość długo, co odsuwa w czasie wykończenie ściany.
Murowane ściany działowe wykonuje się przeważnie układając na sobie cegły na płask (ich szerokość wynosi 12 cm), przy czym pod pierwszą ich warstwę należy podłożyć pas papy. Bardzo ważne jest odpowiednie połączenie przegrody z postawionymi wcześniej ścianami nośnymi. Zazwyczaj wykonuje się je osadzając pręty zbrojeniowe średnicy 6-8 mm w przegrodzie nośnej (na etapie stanu surowego) i w spoinach ściany działowej. Elementy te rozmieszcza się co 30-50 cm.
Inny sposób to tzw. strzępia - w ścianach nośnych pozostawia się zagłębienia - gniazda na cegły ściany działowej. Spotyka się też metodę polegającą na wycięciu w ścianie nośnej pionowej bruzdy, głębokiej na kilka centymetrów i szerokości cegieł ściany działowej, w którą wchodzi wymurowana przegroda.
Cienkie ściany o grubości 6-7 cm i o długości ponad 5 m należy wzmocnić prętami zbrojeniowymi średnicy 6 mm, układanymi w co drugiej spoinie. W otworach drzwiowych wykonuje się nadproża z 2-3 prętów o średnicy 8 mm, zalewanych ok. 5 cm warstwą betonu.
Uwaga! Pomiędzy stropem a ścianą działową należy pozostawić ok. 1,5 cm szczelinę kompensującą ugięcia stropu. Wypełnia się ją szczelnie materiałem elastycznym, np. wełną mineralną lub pianką montażową.
Ściany z cegły charakteryzują się dobrą izolacyjnością akustyczną, ale są ciężkie - 1 m² przegrody z cegły pełnej waży nawet 250 kg. (fot. Lafarge)
2. Ściana z betonu komórkowego
Bloczki z betonu komórkowego mają wiele zalet. Charakteryzują się przystępną ceną i niewielką masą (ok. 50 kg/m²). Dzięki dużym wymiarom i prostej obróbce elementów, z tego materiału buduje się łatwo i szybko - także przegrody o nietypowych kształtach. Do wznoszenia tego typu ścian używa się bloczków o różnej grubości (najczęściej 12 cm) i gęstości (przeważnie 500 lub 600 kg/m³). Im ściana będzie cięższa, tym lepszą izolacyjnością akustyczną oraz większą wytrzymałością będzie się odznaczać. Pod tymi względami ustępuje jednak przegrodom z cegły.
Ściana działowa z betonu komórkowego - schemat
Murowanie wygląda podobnie jak w przypadku cegieł, przy czym dokładne wymiarowo bloczki można łączyć także na cienkie spoiny - przy użyciu zaprawy klejowej, co ułatwia późniejsze wykończenie ściany. Ta metoda wymaga jednak dużej staranności. W przeciwieństwie do tradycyjnego sposobu murowania, w którym 10-15 mm spoina ułatwia skorygowanie odchyleń, tu nie ma miejsca na błędy. Dlatego kluczowe jest idealne wypoziomowanie pierwszej warstwy bloczków, aby ewentualne nierówności nie przenosiły się na całą ścianę.
Murowanie z betonu komórkowego na cienką spoinę wymaga dużej staranności. Kluczowe jest wypoziomowanie pierwszej warstwy bloczków. (fot. Xella (Ytong))
Zobacz, jak murować ścianę działową z betonu komórkowego
3. Ściana szkieletowa
To jeden z najpopularniejszych obecnie sposobów dzielenia wnętrz. Ściany szkieletowe są lekkie (masa przy jednowarstwowym opłytowaniu nie przekracza 30 kg/m²) i szybkie do wykonania. Można je wykańczać praktycznie od razu po wzniesieniu.
Ich konstrukcję stanowią profile stalowe o różnej szerokości (przeważnie 50, 75 lub 100 mm), mocowane do podłogi i sufitu, ewentualnie szkielet drewniany. Przestrzeń pomiędzy nimi wypełniona jest wełną mineralną, a osłonę stanowią najczęściej płyty gipsowo-kartonowe. Zwykłe (białe) przeznaczone są do salonu i sypialni, te o zwiększonej wodoodporności na wilgoć (zielone), stosuje się np. w łazienkach.
Ściana szkieletowa z płyt g-k. - schemat
W zależności od potrzeb można też zdecydować się na produkty o tzw. kwalifikowanej odporności ogniowej oraz płyty o zwiększonej odporności ogniowej i równocześnie bardziej odporne na wilgoć. Jeżeli na ścianach będziemy chcieli wieszać przedmioty o wadze większej niż 30 kg, powinniśmy zastosować płyty gipsowo-włóknowe, które mają ponad trzykrotnie większą wytrzymałość od płyt g-k i są od nich bardziej odporne na uszkodzenia mechaniczne.
Podobne właściwości mają płyty drewnopochodne, np. mfp (mocniejsze płyty zalecane są też wtedy, gdy planujemy wykończyć ścianę ciężką okładziną, np. płytkami ceramicznymi). Alternatywą jest wzmocnienie płyt g-k, np. poprzez umieszczenie deski pomiędzy słupkami konstrukcyjnymi na wysokości mocowania planowanych szafek lub innych sprzętów.
Prace zaczyna się od wyznaczenia przebiegu ściany i przyklejenia do profili podłogowych, ściennych i sufitowych izolacyjnej taśmy akustycznej. Elementy te mocuje się do przegród za pomocą kołków montażowych, w odstępie nie większym niż 1 m. Następnie ustawia się, w odstępie 60 cm, profile słupkowe.
Kolejnym krokiem jest przymocowanie do nich po jednej stronie płyt g-k za pomocą wkrętów. Przestrzeń między profilami wypełnia się wełną mineralną, pełniącą funkcję izolacji akustycznej. Następnie mocuje się płyty od drugiej strony przegrody. Ostatnim krokiem jest wypełnienie łączeń płyt masą szpachlową, zatopienie w niej taśmy zbrojącej z włókna szklanego i wygładzenie styków papierem ściernym.
Ściany szkieletowe z płyt g-k są obecnie jednym z najczęściej stosowanych systemów zabudowy wnętrz. (fot. Isover)
Zobacz, jak wykonać ścianę z płyt g-k.
4. Ściana akustyczna
Jednym z mankamentów ścian szkieletowych jest słaba izolacyjność akustyczna. Aby ją poprawić, można zastosować podobną technologię, ale z dodatkowymi elementami.
Ściana akustyczna - schemat
Jednym z wariantów jest użycie szerszych profili szkieletu, wełny mineralnej odpowiedniej grubości oraz podwójnego poszycia z płyt g-k (najlepiej odmiany akustycznej). Inną opcją jest podwójne opłytowanie, a także wykonanie dwóch stelaży, z polami wypełnionymi wełną, rozdzielonych dodatkową jej warstwą o grubości np. 4 cm.
Uzyskana w ten sposób przegroda będzie miała izolacyjność akustyczną nawet lepszą niż ściana murowana o tej samej szerokości. Poza tym będzie odporna na uszkodzenia mechaniczne i bez problemu powiesimy na niej nawet najcięższe szafki. Trzeba jednak pamiętać, że takie rozwiązanie oznacza zwiększenie ciężaru przegrody, co może stanowić dla stropu znaczne obciążenie.
Aby zapobiegać przenoszeniu drgań, profile obwodowe w ścianach szkieletowych należy okleić izolacyjną taśmą akustyczną. (fot. Knauf)
5. Ściana z luksferów
Ciekawym sposobem na wykończenie i doświetlenie wnętrz jest wykonanie ściany z pustaków szklanych, zwanych popularnie luksferami. Takie przegrody charakteryzują się dobrą izolacyjnością akustyczną (40-45 dB) i całkowitą wodoodpornością. Można z nich wykonać całą ścianę, część większej przegrody lub wydzielić tylko fragment wnętrza.
Ściana z luksferów - schemat
Budowa ściany z luksferów nie jest zbyt skomplikowana. Elementy łączy się na specjalną zaprawę na bazie białego cementu, a szczeliny wypełnia zaprawą do fug. Aby utrzymać stałą szerokość spoin, należy stosować plastikowe krzyżyki dystansowe. W spoinach pionowych i poziomych układa się zbrojenie z prętów o średnicy 8 mm. Ich rozstaw zależy od wymiarów przegrody. Ściana z pustaków musi być oddylatowana od innych przegród. Szczelinę o szerokości 1-2 cm należy wypełnić pianką montażową i osłonić listwą dekoracyjną.
Szklane pustaki mogą posłużyć do wzniesienia całej ściany lub tworzyć niepełną przegrodę. (fot. Vitrosilicon)
Ściany działowe - ile to kosztuje?
Koszty prac zależą od wielu czynników - powierzchni ścian, rodzaju zastosowanych materiałów, kosztów robocizny itp. Szacunkowo można przyjąć, że najtańsze będą przegrody szkieletowe z płyt g-k. Za m² takiej ściany zapłacimy ok. 90 zł (materiał i robocizna). Przegroda szkieletowa w wersji akustycznej będzie przynajmniej dwa razy droższa. Wykonanie ściany murowanej oznacza wydatek rzędu 120-150 zł/m² (z tynkowaniem). Najwięcej zapłacimy za przegrodę z luksferów - 250-400 zł/m².
Do powyższych cen trzeba doliczyć koszt wykończenia ścian. Za pokrycie farbą lateksową 1 m² przegrody zapłacimy od 2 do 7 zł. Za malowanie fachowcy życzą sobie 5-20 zł/m². Ceny tapet są bardzo zróżnicowane. Najtańsze kupimy za 4 zł/m², droższe kosztują ponad 20 zł/m². Do tego dochodzi koszt ich ułożenia (10-30 zł/m²). Na panele z PVC trzeba przeznaczyć 20-30 zł/m² (+ montaż - 15-20 zł/m²), a na najtańsze płytki ścienne - 30-50 zł/m² (+ ok. 50 zł/m² za ułożenie).
Redakcja BD fot. otwierająca: Śnieżka
FAQ Pytania i odpowiedzi
Jakie materiały są najpopularniejsze do budowy ścian działowych?
Najpopularniejsze technologie to ściany murowane z cegły oraz szkieletowe z płyt g-k.
Na co należy zwrócić uwagę, wybierając materiały na ściany działowe?
Ważne jest, aby ściana miała parametry odpowiednie do funkcji pomieszczenia, np. akustyczne, oświetleniowe czy wytrzymałościowe.
Czy rozmieszczenie ścian działowych można zmieniać bez konsultacji z projektantem?
Zmiany w rozmieszczeniu ścian, szczególnie tych ciężkich, wymagają konsultacji z projektantem.
Jakie są zalety i wady ścian działowych z cegły?
Zalety: duża wytrzymałość i dobra izolacyjność akustyczna. Wady: duży ciężar i długi czas realizacji.
Jakie są alternatywy dla tradycyjnych ścian murowanych?
Alternatywami są ściany z betonu komórkowego, szkieletowe, akustyczne oraz z luksferów.
Od 1998 roku Redakcja "Budujemy Dom" tworzy społeczność pasjonatów budownictwa, którzy z chęcią dzielą się swoją wiedzą i doświadczeniem. Nasz zespół to wykwalifikowani redaktorzy, architekci, inżynierowie i specjaliści z różnych dziedzin budownictwa, którzy stale poszerzają swoją wiedzę i śledzą najnowsze trendy.
Obecnie buduję już trzeci dom i zamiast wełny, w kluczowych miejscach stosuję izolację z prasowanego poliuretanu HDS premium. Skuteczność i łatwość montażu nieporównywalna do wełny. Materiał nie jest tani ale mam wreszcie święty spokój :)
Mam jedną ścianę z naturalnej cegły klinkierowej w domu, między korytarzem a łazienką. Wybrałam ten materiał, bo jest tam wąsko i obawiałam się ze tynkowana ściana będzie się brudzić.
Gość chlopek
01-02-2018 13:19
Ściany sctricte z cegły nie mam w domu, a zawsze chciałem... Mam tylko namiastkę, czyli jedną ściankę oklejoną płytkami klinkierowymi. Wygląda fajnie, ale jednak to nie to samo co lita cegła. Właściwości takich płytek są na bardzo wysokim poziomie, bo to jest prawdziwy klinkier, ...
5
