Artykuł pochodzi z: Budujemy Dom 11-12/2007

Ściany wewnętrzne

Ściany brudzą się i niszczeją stopniowo. Nie przeszkadza to nam dopóty, dopóki nie zauważymy, że zaczęły szpecić nasze wnętrza. Wtedy pora na decyzję o remoncie.

Ściany brudzą się i niszczeją stopniowo. Nie przeszkadza to nam dopóty, dopóki nie zauważymy, że zaczęły szpecić nasze wnętrza. Wtedy pora na decyzję o remoncie.

 

sciany_11_07_150  
 (fot. Dyrup)

Planując odnawianie ścian, myślimy zazwyczaj o ich malowaniu lub tapetowaniu, tymczasem niekiedy okazuje się też, że wymagają one przedtem uciążliwego skrobania i naprawy tynków, a więc zakresu prac dużo większego niż przewidywaliśmy. Zanim chwycimy za pędzel lub wałek, sprawdźmy, jakie przygotowania będą niezbędne. A to zależy z jednej strony od stanu ścian, a z drugiej – od efektu, jaki chcemy osiągnąć.

 

Na tej podstawie podejmiemy również decyzję o tym, czy sami będziemy przeprowadzać remont, czy zlecimy to fachowcom.

 

Warto też zawczasu ustalić, jakich materiałów i narzędzi będziemy potrzebować oraz zaplanować kolejność prac do wykonania.

Naprawiamy tynki

Jeśli tynk nie trzyma się podłoża, konieczne będzie jego skucie. Sprawdza się to, opukując ściany: głuchy odgłos świadczy o odspojeniu wyprawy i powstaniu pustej przestrzeni pod tynkiem. Skucie może okazać się konieczne również wtedy, gdy tynk osypuje się po lekkim zarysowniu ostrym narzędziem. Można też skuć wierzchnią warstwę tynku, zamiast zdrapywać farbę, ale jest to kosztowne i uciążliwe.

 

Zaprawy do uzupełniania ubytków w tynku dobiera się w zależności od rodzaju tynku oraz stopnia jego zniszczenia.

 

Zaprawy cementowo-wapienne stosuje się obecnie głównie do wykonywania podkładów pod warstwy wykańczające np. z gładzi gipsowej lub pod okładziny z płytek ceramicznych. Zaprawy te można przygotowywać bezpośrednio na budowie albo użyć gotowych mieszanek dostarczanych w workach.

 

Tynki cementowo-wapienne wykonuje się jako dwu- lub trójwarstwowe. Pierwsza warstwa – obrzutka – pełni funkcję warstwy kontaktowej, poprawiającej przyczepność. Następna warstwa – narzut – o grubości 1-1,5 cm wyrównuje podłoże i stanowi podkład pod gładź wykańczającą lub okładzinę. Dla uzyskania równej powierzchni tynku stosuje się wstępnie osadzone w ścianie prowadnice z metalowych listew, po których prowadzi się łatę do wyrównywania powierzchnię narzutu. Prowadnice te przykleja się do surowego muru, a następnie przykrywa tynkiem. Przeciętne zużycie zaprawy przy tynkowaniu tradycyjnym wynosi 15-25 kg/m2 zależnie od równości podłoża. Dalsze prace remontowe można zacząć po wyschnięciu tynków.

 

Zaprawy gipsowe, w przeciwieństwie do tradycyjnych cementowo-wapiennych, zapewniają uzyskanie gładkich powierzchni przy jednowarstwowym nakładaniu, a ponadto szybko wysychają. Gipsowe zaprawy tynkarskie produkuje się w różnych odmianach – do nakładania ręcznego lub maszynowego z zawartością kruszyw o różnym uziarnieniu.

Katarzyna Olędzka, Redakcja BudujemyDom

Pełny artykuł w PDF: Ściany wewnętrzne

Pozostałe artykuły

Prezentacje firmowe

Poradnik
Cenisz nasze porady? Możesz otrzymywać najnowsze w każdy czwartek!