| „Powrót do natury” to hasło towarzyszące nam we wszystkich aspektach życia. Chociaż, w przypadku ogrodu może wydawać się trochę bez sensu. A chodzi przecież o wykorzystywanie materiałów pochodzenia naturalnego – kamieni, cegieł, drewna... i wody. NATURALNIE POD STOPAMINa ogrodowe nawierzchnie najczęściej wybieramy kostkę betonową. Jest łatwo dostępna i stosunkowo niedroga. Cenimy ją za trwałość, a szeroki wybór kształtów, kolorów i faktur zadowoli nawet najbardziej wybredne gusty. Jednak często zapominamy, że mamy znacznie szersze pole do popisu jeśli chodzi o wybór materiału na tarasy, ścieżki i podjazdy.Kamień naturalny jest uważany za materiał drogi i większość inwestorów „omija go z daleka”. A wystarczy poszukać w składach budowlanych i kamieniołomach rodzimych skał za stosunkowo nieduże pieniądze. Odrobina wysiłku naprawdę się opłaci – kamienne nawierzchnie są nie tylko trwałe, ale również niezwykle eleganckie. Wybór jest ogromny. Dostępne są cięte lub łamane płyty kamienne, kostka lub otoczaki. Granit, bazalt, serpentynit, porfir i sjenit to najtrwalsze kamienie. Są twarde, mrozoodporne, o niskiej nasiąkliwości i ścieralności. Ogromna różnorodność kolorów pozwala na tworzenie bardzo ciekawych aranżacji. W ogrodach najczęściej wykorzystuje się brukowe kostki granitowe, które są bardzo praktyczne, ponieważ nie wymagają konserwacji. Mniej wytrzymałe, chociaż równie atrakcyjne kolorystycznie są piaskowce i wapienie. Pomimo mniejszej trwałości mają one jednak wielu zwolenników, ponieważ szybko pokrywają się patyną, przez co sprawiają wrażenie świetnie „zadomowionych” w otoczeniu. Piaskowiec jest łatwy w obróbce. Chociaż wymaga impregnacji, najlepiej środkami hydrofobowymi opartymi na żywicy silikonowej, idealnie nadaje się na nawierzchnie tarasów, schody, czy murki. Szczególnie warto wykorzystać go, jeśli planowane są elementy małej architektury (np. grill ogrodowy) również z tego kamienia. Wdzięcznym materiałem skalnym są kamienie polne. Można je kupić, ale fajną przygodą może być samodzielne zbieranie ich na polach i przywożenie okazów do ogródka. Wyłożona z nich ścieżka (tzw. kocie łby) czy murek będą nie tylko ciekawym elementem architektonicznym, ale też wspomnieniem naszej ciężkiej pracy. Nawierzchnie żwirowe o naturalnym charakterze świetnie komponują się z roślinami. Nadają się nie tylko na ogrodowe ścieżki, ale można z nich robić również podjazdy. Warunkiem jest zastosowanie odpowiedniego materiału – kruszyw o nieregularnych i ostrych krawędziach, które dobrze się klinują. Cegła jest uniwersalnym materiałem, który od wielu lat jest wykorzystywany do budowy małej architektury, murków czy ogrodzeń. Natomiast klinkierowa cegła brukowa znakomicie sprawdza się jako nawierzchnia tarasów, podjazdów do garaży czy ścieżek. Jest to produkt naturalny o niskiej nasiąkliwości oraz dużej odporności na ścieranie i wpływ warunków zewnętrznych. W zasadzie nie wymaga pielęgnacji. Dobrze wygląda w połączeniu z innymi materiałami pochodzenia naturalnego – drewnem lub kamieniami. Wykorzystanie cegły w ogrodzie pozwala zachować jednolity styl domu i otoczenia – zwłaszcza wówczas, kiedy elewacja domu lub ogrodzenie są wykonane również z klinkieru. Można z niej układać różne wzory, które urozmaicą przestrzeń. Nawierzchnie drewniane znakomicie komponują się z roślinami i wtapiają w każdy zakątek ogrodu. Naturalne piękno i niepowtarzalny rysunek poszczególnych elementów sprawiają, że nawet na dużych powierzchniach drewno wygląda lekko i oryginalnie. Drewno można wykorzystać do zrobienia ścieżek, tarasów czy palisad wokół rabat. Jest też niezastąpionym materiałem do stworzenia kącika dla dzieci. Najlepsze jest drewno dębowe – twarde, z dużą zawartością garbników jest odporne na działanie czynników atmosferycznych i w zasadzie nie wymaga impregnowania. Można wykorzystać również drewno sosnowe, ale musi być dobrze zabezpieczone środkami do impregnacji. Dostępne są również deski z drewna egzotycznego (m.in. tek, bangkirai, ipe), najczęściej z ryflowaną powierzchnią, która sprawia, że po zamoczeniu nie stają się śliskie. Trwałość drewnianych nawierzchni zależy nie tylko od ich zabezpieczenia przed wpływem czynników atmosferycznych, ale również od sposobu ich układania. Najbardziej niebezpieczna dla drewna jest woda, dlatego konstrukcji z tego materiału nie umieszcza się bezpośrednio na ziemi. Pod nimi powinna znajdować się dobrze przepuszczająca wodę warstwa piasku lub drobnego grysu. Ważne też, aby drewnianych elementów nie układać na styk, ponieważ pod wpływem wody pęcznieją i mogą być wypychane do góry. Warto łączyć różne materiały – ciekawie wyglądają nawierzchnie kamienne lub ceramiczne w towarzystwie drewna. Trzeba jednak pamiętać, że nieodpowiednie mieszanie kolorów i stylów może popsuć efekt całości. Ważne żeby materiał nawierzchni pasował do stylu ogrodu i innych elementów otoczenia – architektury ogrodowej, ogrodzenia, czy koloru elewacji. Dominika Surewicz Ciąg dalszy artykułu w formacie pdf: |
Pobierz wersję pdf: Najlepiej naturalnie
