Im mniej ekip zatrudnimy, tym mniej wydamy, dlatego szukajmy takiej, która wykona usługę kompleksowo. Podczas przeglądu dachu dekarz oceni, czy z wymianą pokrycia poradzi sobie sam, czy do naprawy więźby będzie trzeba poszukać cieśli. Solidna ekipa w szczycie sezonu (latem i na początku jesieni) ma dużo pracy i brak wolnych terminów, dlatego poszukajmy jej co najmniej kilka miesięcy przed planowanym rozpoczęciem robót. Potem podpiszmy umowę i sprecyzujemy w niej zakres prac, terminy realizacji, koszty oraz okres gwarancji.
Oceniamy stan dachu
Jeśli planujemy wymianę pokrycia dachowego, w pierwszej kolejności powinniśmy zlecić dekarzowi ocenę stanu dachu – więźby dachowej, izolacji przeciwwilgociowej i termicznej (tu należy uwzględnić poddasze: jeśli podczas remontu będzie zaadaptowane na mieszkalne, dach trzeba ocieplić, a nowym pomieszczeniom zapewnić wentylację), orynnowania. Jeśli elementy więźby widoczne są od strony nieużytkowanego strychu, możliwa jest ich naprawa przed usunięciem pokrycia. W skrajnych przypadkach może się jednak okazać, że cała więźba wymaga wymiany. Nie należy bagatelizować objawów porażenia drewna przez grzyby i owady. W razie wątpliwości, warto skonsultować się z mykologiem budownictwa, który oceni stan konstrukcji i zaproponuje użycie odpowiednich środków chemicznych, specjalnych nagrzewnic podgrzanie całego poddasza do ok. 50°C niszczy larwy owadów) czy ociosanie i wzmocnienie albo wymianę porażonych elementów.
Najmniej kłopotliwa jest wymiana pokrycia na takie samo bądź lżejsze, bo nie ma problemu z dodatkowym obciążeniem. Stan więźby musi być jednak dobry. Trzeba też zwrócić uwagę na izolacje – w starych domach może nie być ich wcale, mogą być niewystarczające lub w złym stanie. Różnica ciężaru odmiennych pokryć dachowych jest bardzo duża (ceramiczna dachówka karpiówka układana podwójnie waży ponad 80 kg/m2, a blacha dachowa poniżej 5 kg/m2). Wymiana pokrycia lżejszego na cięższe wymaga więc konsultacji z konstruktorem – oceni on, czy jest to dopuszczalne i ewentualne zaproponuje sposoby wzmocnienia więźby (np. zastosowanie dodatkowych podpór pod krokwie i jętki, zwiększenie liczby krokwi, zwiększenie przekroju krokwi przez przybicie do nich obustronnie desek, usztywnienie połaci ściągami stalowymi lub wymianę elementów zniszczonych przez owady na nowe).
Małgorzata Kolmus, Cezary Jankowski
fot. Dreamstime