Łazienka kojarzona jest z płytkami ceramicznymi, co wynika z ich odporności na zawilgocenie, z łatwości w utrzymaniu czystości oraz ceny. Jednak dla części osób istotna jest sfera mikroklimatu w łazienkach, zarówno w odczuciu fizycznym jak i optycznym. Jednym ze sposobów "ocieplania klimatu" w łazienkach jest wprowadzanie elementów drewnianych, czy to w podłodze, czy na ścianie, czy w ich wyposażeniu. Nawet niewielki udział drewna w łazienkach przełamuje chłód ceramiki, nadaje lekkości oraz wpływa na ich przytulność. Dlatego drewno jest nieodzownym atrybutem ekskluzywnych SPA.
Data publikacji: 2016-01-25
Data aktualizacji: 2019-09-11
Drewno cechują odmienne właściwości w porównaniu do ceramiki lub kamienia. Ma ono znacznie mniejszą od ceramiki przewodność i pojemność cieplną, co w otoczeniu nieodzianej osoby, w porównywalnej temperaturze, daje wyższy komfort cieplny zarówno w strefie bezpośredniego kontaktu, jak i utraty ciepła z tytułu promieniowania cieplnego.
Walory estetyczne też mają różny wymiar. Okładziny ceramiczne, pomimo ciekawego wzornictwa, nie mają cech naturalności. Płyty kamienne mają naturalny i niepowtarzalny rysunek, jednak dla pewnej grupy użytkowników, w odbiorze optycznym wieją chłodem dopiero okładziny z drewna tworzą naturalny obraz, dodatkowo z ciepłym wizerunkiem. Naturalny rysunek drewna można eksponować stosując nasycanie olejem, jak również wnieść elementy florystyczne czy geometryczne z wykorzystaniem mas polimerowych - tzw. wzór marynarski. Oryginalnym i ciekawym projektem jest wplatanie drewna w elementy kamienne lub ceramiczne.
Poza walorami estetycznymi drewno można zagospodarować od strony praktycznej, ponieważ nie ogranicza ono możliwości w zastosowaniu ogrzewania podłogowego lub ściennego. Temperatura powierzchni grzewczych jest analogiczna zarówno dla posadzek drewnianych jak i ceramicznych lub kamiennych, co w tym czasie tworzy porównywalny komfort dotyku. Natomiast w okresie poza grzewczym drewno pozostaje przyjemne w dotyku, co daje mu znaczną przewagę.
6 błędów popełnianych podczas pracy z drewnem
- Nieprzygotowanie powierzchni przed malowaniem - Nieprzestrzeganie zaleceń producenta - Nieodpowiedni dobór produktu do rodzaju drewna - Malowanie bez rozkręcenia mebla - Pomijanie szlifowania międzywarstwowego - Niewłaściwy dobór narzędzi
Rodzaje drewna stosowane do łazienki
Do łazienki możemy użyć drewna teakowego, iroko, modrzewia oraz drewna modyfikowanego termicznie
Jednak nie każde drewno jest odporne na zawilgocenie, stąd ograniczenia w możliwościach wyboru gatunku. Wybierając rodzaj drewna powinniśmy wziąć pod uwagę jego właściwości. Drewno o niskiej kurczliwości i odporności na biodegradację jest najbardziej odpowiednie do zastosowania w łazienkach. Do tych gatunków można zaliczyć - teak, iroko, modrzew oraz drewno modyfikowane termicznie. Dopuszcza się drewno merbau, które dzięki nasyceniu olejkami eterycznymi jest dosyć stabilne, lecz wydziela czerwony pigment w kontakcie z wodą. Przy wyborze drewna do łazienki nie jest istotna jego twardość, wręcz odwrotnie, im mniej twarde, tym spokojniejsze i cieplejsze w kontakcie np. z bosą stopą.
Montaż drewna w łazience
Przy wyborze należy uwzględnić kształt elementów, który powinien być wpisany w wielkość i wystrój łazienki. Standardowo, elementy drewniane mają klasyczny kształt deszczułek posadzkowych w niewielkim formacie. W przypadku wzoru marynarskiego zaleca się stosować elementy o odpowiednim profilu, ostrokrawężne, pełnej długości, bez łączeń czołowych.
W pozostałych przypadkach najlepsze są deski z łamaną krawędzią tzw. fazką. Nie zaleca się stosowania standardowych desek klejonych warstwowo, ponieważ ich spoiny nie zawsze są wodoodporne. Praktycznym i stosunkowo tanim rozwiązaniem jest zainstalowanie mozaiki przemysłowej z zalecanych gatunków drewna. Sposób ułożenia powinien mieć charakter indywidualny, odpowiedni do ukształtowania łazienki, w tym usytuowania elementów jej wyposażenia.
Decydując się na drewno w łazience musimy uwzględnić trudny mikroklimat dla drewna oraz jego kurczliwość. Powyższemu należy się przeciwstawić przyjmując właściwą technikę montażu wraz z zastosowaniem odpowiednich materiałów. Podłoże pod okładziny drewniane powinna cechować płaskość powierzchni oraz duża wytrzymałość mechaniczna, pozwalająca na wzajemne, solidne połączenie z drewnem wykazującym zdolności do odkształcania. Przed przystąpieniem do klejenia podłoże powinno być nasycone gruntem zawartym w systemie klejowym z grupy jednoskładnikowych poliuretanów lub modyfikowanych silanów MS.
Należy pamiętać o wypełnieniu szczelin przyściennych, aby zapobiec podciekaniu wody ze ścian łazienki. W tym celu można zastosować wypełniacze na bazie silikonu, najlepiej Sikaflex.
W łazienkach drewno może być nie tylko na podłodze. Coraz częściej drewnem okłada się fragmenty ścian, jak również tworzy się kompozycje drewniane: podłoga - ściana - elementy wyposażenia. Coraz częściej spotyka się drewniane wanny, umywalki, balie kąpielowe o unikalnych kształtach, z wyeksponowaniem usłojenia i kolorystyki drewna egzotycznego.
Dla zachowania trwałości wizerunku okładzin drewnianych konieczne jest zabezpieczenie ich powierzchni. Zalecanym sposobem wykończenia posadzek drewnianych w łazienkach jest impregnacja środkami na bazie olejów naturalnych. Powyższy sposób pozwala na bieżącą regenerację powierzchni posadzki, jak również pozwala na swobodne przenikanie wilgoci do otoczenia z zamoczonej drewnianej podłogi w łazience.
Powłoka olejowoskowa, będąca kombinacją oleju z woskiem, pozwala zaimpregnować drewno z jednoczesnym uszlachetnieniem powierzchni poprzez pozostawienie na niej cienkiej, jedwabistej warstwy. W obu przypadkach, po kontakcie z wodą mogą powstać białe plamy, które likwidujemy środkami do pielęgnacji podłóg. Opcje lakierowe tworzą barierę dla wilgoci, przyczyniając się do zalegania wody we wnętrzu podłogi. Ponadto po krótkim czasie ulegają złuszczeniu, co wymaga gruntownej renowacji całej powierzchni posadzki.
Konserwacja drewna w łazience
Bieżąca pielęgnacja i konserwacja elementów drewnianych nie sprawia wielu trudności. Powierzchnie drewniane w łazience wymagają bieżącego wycierania "do sucha", czyszczenia środkiem dopasowanym do oleju gruntującego, jak również systematycznej konserwacji środkami oleistymi o niższej lepkości, wnikającymi w strukturę drewna i uzupełniającymi ubytki oleju. Instrukcję pielęgnacji i konserwacji posadzki drewnianej w łazience powinien zapewnić jej wykonawca.
Trzeba wiedzieć, że łazienka z elementami drewnianymi wymaga sprawnej wentylacji.
Skomentuj
