Porada dotyczy sposobu rozmieszczenia kasetonów sufitowych w pomieszczeniu o niestandardowych wymiarach, aby skrajne płyty miały estetyczną szerokość nie mniejszą niż połowa wymiaru modułowego. Opisuje także, jak dokładnie obliczyć liczbę potrzebnych płyt, uwzględniając przycięcia na brzegach.
Przy układaniu pokryć z elementów tworzących widoczne połączenia przyjmuje się, że płyty brzegowe nie powinny być węższe niż połowa wymiaru modułowego. Wymiar skrajnych kasetonów nie powinien więc być mniejszy niż 30 cm, a w tym konkretnym pomieszczeniu ich szerokość policzymy następująco.
Szerokość pomieszczenia dzielimy przez wymiar kasetonu, a od otrzymanego wyniku odliczamy jedność i pozostały ułamek (375 cm : 60 cm = 6,25 po odliczeniu 5 pełnych modułów i 1,25 modułu to reszta). Do ułożenia będzie więc 5 rzędów całych kasetonów oraz dwa skrajne rzędy węższych - o szerokości 37,5 cm, obliczonej jako połowa reszty pomnożonej przez wymiar modularny. (0,5 × 1,25 × 60 cm = 37,5 cm).
W ten sam sposób obliczymy wymiary skrajnych pasów na długości pomieszczenia, czyli 500 cm : 60 cm = 8,33 zatem uzyskamy 7 pełnych pasów i dwa skrajne o szerokości 40,0 cm (0,5 × 1,33 × 60 cm = 40,0 cm). Wyliczenia te pozwalają też na określenie liczby potrzebnych kasetonów, gdyż posłużenie się tylko powierzchnią sufitu może być mylące.
Do pokrycia potrzeba więc 35 płyt (5 × 7) pełnych w części środkowej i 28 do przycięcia (2 × 7 + 2 × 5 + 4 w narożach = 28 szt.) czyli łącznie 63 szt. Gdyby określając ich liczbę tylko na podstawie powierzchni sufitu 3,75 × 5,00 = 18,75 m2, gdy jedna płyta to 0,36 m2 otrzymalibyśmy wynik 53 sztuk, czyli aż o 10 płyt za mało.
Przeczytaj
Może cię zainteresować
Dowiedz się więcej
Zobacz więcej
Zobacz mniej
Redakcja BD
Na zdjęciu: Po zmierzeniu pomieszczenia rozstaw kasetonów trzeba dobrać tak, żeby skrajne miały przynajmniej połowę normalnej szerokości. (fot. Rockfon)