Kominek z wsadem i wkładem

Kominki żeliwne z otwartymi lub zamkniętymi paleniskami często są też przykładem pięknego, tradycyjnego wzornictwa (fot. Odlewnia Żeliwa Bolimów) Przykładowa konstrukcja kominka, w której zastosowano izolację wewnętrzną z płyty z wełny skalnej jednostronnie pokrytej folią aluminiową (rys. Paroc) Obieg powietrza wokół grzejącego kominka Drzwiczki wkładów i kaset kominkowych mogą być bardziej tradycyjne, ale trzeba...

Kominki żeliwne z otwartymi lub zamkniętymi paleniskami często są też przykładem pięknego, tradycyjnego wzornictwa (fot. Odlewnia Żeliwa Bolimów)

Przykładowa konstrukcja kominka, w której zastosowano izolację wewnętrzną z płyty z wełny skalnej jednostronnie pokrytej folią aluminiową (rys. Paroc)

Obieg powietrza wokół grzejącego kominka

Drzwiczki wkładów i kaset kominkowych mogą być bardziej tradycyjne, ale trzeba przyznać, że te z pryzmatycznymi, niemal panoramicznymi szybami robią wrażenie (fot. Canpol)

Jeszcze niedawno kominek w domu mógł pozostawać tylko w sferze marzeń. Teraz na ten "luksus" może sobie pozwolić właściwie każdy, kto tego zapragnie. A gdy poważnie podejdziemy do tego przedsięwzięcia dodatkowo uczynimy z niego niezwykle użyteczną dekorację.

Kominki z otwartymi paleniskami buduje się dzisiaj głównie dla stworzenia przyjemnej atmosfery, chociaż też mogą pełnić funkcję, ale wyłącznie awaryjnych, źródeł ciepła. Jako urządzenia grzewcze są nieekonomiczne – ponad 80% energii cieplnej powstającej podczas spalania np. wciąż niedrogiego drewna, ucieka przez komin. Takie kominki mogą być otwarte z jednej lub z dwóch stron, można je umieszczać przy ścianie lub w narożniku pokoju i zawsze należy pamiętać o bezpieczeństwie. Wiąże się to z dokładną ochroną posadzki w okolicy kominka materiałami niepalnymi (płytkami ceramicznymi lub blachą).

Kominki zamknięte nie są może tak ozdobne jak ich starsze wydania, ale tu, w ogólnym bilansie cieplnym domu, trzeba docenić ich walory praktyczne. Kominek otwarty cieszy oko i roztacza wokół przyjemne ciepło, jednak kominek zamknięty ogrzewa pomieszczenie 5 razy lepiej.

Wkłady i kasety kominowe

Konstrukcja wkładu i kasety jest podobna, różne jest natomiast ich zastosowanie. Kaseta ma mniejsze gabaryty i moc grzewczą, a jej konstrukcja pozwala na montaż w już istniejącym kominku. Wkład jest przeznaczony do kominka nowego, budowanego od podstaw. Wkład obudowuje się dopiero po podłączeniu do przewodu kominowego.

Paleniska wkładów i kaset są zamknięte, wykonane z materiałów odpornych na bardzo wysokie temperatury i dobrze "trzymających ciepło". Dodatkowo, wkłady kominkowe niektórych firm mają taką konstrukcję komory dymowej, która pozwala odzyskać dużą część energii traconej wraz ze spalinami. Umieszczone w niej specjalne przegrody powodują, że droga spalin do komina wydłuża się, a zatem dostają się one tam już chłodniejsze. Dzięki takiemu procesowi odzyskuje się więcej energii, przy spalaniu tej samej ilości drewna, co powoduje duże oszczędności opałowe.

Czym palić

Sądząc po największej ofercie wkładów kominkowych najpopularniejsze wydają się te przystosowane do spalania drewna. Decydując się na taki właśnie model należy jednak pamiętać, że nie jest zalecany najbardziej dostępny opał z drzew iglastych, gdyż cechuje go duża zawartość żywicy, co szybko prowadzi do zanieczyszczenia wkładu. Ponadto drewno musi być wysuszone, więc trzeba przewidzieć miejsce do jego odpowiedniego składowania. W trakcie użytkowania kominek wymaga ciągłej obsługi, tak dokładania drewna, jak i systematycznego czyszczenia paleniska.

Na szczęście mamy do dyspozycji alternatywny opał i w ślad za tym poszły rozwiązania konstrukcyjne wkładów kominkowych.

Decydując się na kominek gazowy nie pozbawiamy się w żadnym wypadku zalet kominka tradycyjnego, a uwalniamy się od ciągłej obsługi urządzenia, która właściwie wymaga tylko regulacji płomienia. Kominek gazowy nie musi być podłączony do komina, jeśli będzie to urządzenie z zamkniętą komorą spalania – jest on wówczas wyposażony w przewód powietrzno-spalinowy, przez który spaliny wyrzucane są na zewnątrz.

Kominki elektryczne są ciekawym połączeniem eleganckiego mebla i urządzenia grzewczego. Co ważne, takim kominkiem można nie tylko dogrzewać, ale również ogrzewać wybrane pomieszczenie. Urządzenia te mają najczęściej moc 2 kW (napięcie zasilania wynosi 230 V), co wystarczy do ogrzania około 20 m2 powierzchni. Łatwo się reguluje ich moc grzewczą, gdyż wyposażone są w dwustopniowe grzałki (1 i 2 kW), które wyłącza się pojedynczo. Niektóre kominki mają wbudowany termostat, co pozwala płynnie regulować temperaturę w pomieszczeniu. Wrażenie płonącego ognia uzyskuje się dzięki m.in. ceramicznym imitacjom opału oraz poruszaniu się jedwabnych tasiemek w strumieniu powietrza wentylatorka.

Dystrybucja ciepła

DGP, czyli ogrzewanie kominkowe, to nic innego jak układ grzewczy wykorzystujący wkład kominkowy jako źródło ciepła, a ciepłe powietrze jako czynnik grzewczy.

System Dystrybucji Gorącego Powietrza może być zasilany co prawda najtańszym paliwem (drewnem), lecz wymaga stałego nadzoru i regularnego uzupełniania wsadu – w najlepszym wypadku dwa razy na dobę.

Kominki z wkładem, które są podłączone do systemu DGP, przekazują ciepło do pomieszczeń poprzez promieniowanie, ale przede wszystkim przez konwekcję, czyli ogrzewanie się powietrza od obudowy wkładu.

W systemie DGP gorące powietrze może być rozprowadzane na dwa sposoby: obieg swobodny, czyli grawitacyjny i obieg wymuszony. Pierwszy ze sposobów umożliwia napływ powietrza wyłącznie do pomieszczeń przylegających do kominka – tak zwany efekt kominowy polegający na tym, że nagrzane powietrze unosi się do góry w głównym kanale nawiewnym niczym dym w kominie. Takie rozwiązanie ma jednak ograniczenia, gdyż ciepłe powietrze może być rozprowadzane na boki na odległość jedynie 3 m od osi kominka, zatem nie ogrzejemy w ten sposób zbyt wielu pomieszczeń.

Obieg wymuszony umożliwi ogrzanie dużego domu. Dzięki zastosowaniu wentylatorów, inaczej zwanych turbinami - pokonuje się opór ruchu powietrza w kanałach. Turbiny montowane są pod wkładem kominowym lub nad nim. W pierwszym rozwiązaniu turbina ma wydajność ok. 150 m3/godz. i jest nazywana turbiną nadmuchową na zimne powietrze. Turbina umieszczona nad wkładem ma wydajność nawet do 600 m3/godz. i jak podają eksperci, można w ten sposób efektywnie ogrzać od 8 do 10 pomieszczeń.

Agata Grzybowska

Pozostałe artykuły z tego numeru

Ciepło od podłogi

Nasze samopoczucie jest najbardziej komfortowe, gdy mamy ciepłe nogi, a głowa znajduje się w chłodniejszej przestrzeni Ogrzewanie podłogowe może być podstawowym systemem grzewczym, ale dobrze jest go wesprzeć kominkiem lub grzejnikami elektrycznymi. Trzeba też przed jego ułożeniem zaplanować aranżację wnętrz Przy ogrzewaniu tradycyjnymi grzejnikami następuje przegrzanie górnych części pomieszczeńGdy przewidzieliśmy w domu...