Ile kosztują domowe klimatyzatory? Czy ich eksploatacja jest droga? Ile urządzeń potrzeba do domu? Jak się dobiera ich moc? Czy będą hałasować? Sprzedawcy klimatyzatorów słyszą dziesiątki podobnych pytań, gdy tylko zaczynają się pierwsze upalne dni.
(fot. Daikin)
Klimatyzacja, choć większości z nas wydaje się luksusem, w nowo budowanych domach powoli staje się standardem. Właściwie zaprojektowana zapewnia w pomieszczeniach odpowiednią temperaturę i wilgotność, a jak to się liczy w upalną pogodę, nie trzeba nikomu zachwalać. Droższe klimatyzatory mogą dodatkowo oczyszczać powietrze, a przy tym zapewniają ruch powietrza z taką prędkością, by w domu nie było przeciągów.
Typy klimatyzatorów
Najtańszym i najpopularniejszym rozwiązaniem stosowanym w domach jednorodzinnych jest monoblok – przenośne urządzenie mające wszystkie elementy w jednej obudowie.
Powietrze zaczerpnięte z pomieszczenia, służące do schłodzenia sprężarki klimatyzatora, wyprowadza się na zewnątrz budynku rurą o średnicy ok. 10 cm. Rurę najczęściej wystawia się przez uchylone okno, w związku z czym do klimatyzowanego pomieszczenia napływa ciepło z zewnątrz. Powietrze nie krąży w obiegu zamkniętym, więc tym samym urządzenie nie ma najlepszej wydajności i zużywa więcej energii niż klimatyzatory innych typów. Wadą monobloku jest dość głośna praca: sprężarka i wentylatory – urządzenia wytwarzające hałas – znajdują się w tym samym pomieszczeniu co domownicy. Szczególnie głośne są urządzenia najniższej jakości. Z czasem, gdy ich elementy się trochę zużyją, mogą jeszcze bardziej hałasować.
Dość kłopotliwe może być także usuwanie skroplin, które powstają w wyniku kondensacji pary wodnej w ochładzanym powietrzu i z których urządzenie trzeba regularnie opróżniać.
Zaletą monobloku jest możliwość samodzielnego zainstalowania, więc, w porównaniach do kosztu urządzenia, nie trzeba doliczać usługi fachowca, za którą można zapłacić od 800 do 1200 zł (zależnie od rodzaju klimatyzatora).
Mniej hałaśliwe, ale droższe są klimatyzatory typu split. Każde takie urządzenie składa się z dwóch części – jednostki zewnętrznej (ze sprężarką, skraplaczem i wentylatorem wymuszającym ruch powietrza) oraz wewnętrznej (z parownikiem i wentylatorem), połączonych cienkimi rurkami (tzw. rurkami freonowymi). Przez te rurki przepływa czynnik chłodniczy: ciepło z pomieszczenia jest oddawane na zewnątrz, a powietrze w pomieszczeniu może krążyć w obiegu zamkniętym.
Najbardziej hałaśliwym urządzeniem jest jednostka zewnętrzna, dlatego w porównaniu z klimatyzatorami typu monoblok hałas jest mniej dokuczliwy.
