Niewłaściwa izolacja zwiększa ryzyko wystąpienia kondensacji
Stosując materiały izolacyjne o strukturze otwartokomórkowej w niskich temperaturach producenci i instalatorzy podejmują ogromne ryzyko, które może ich drogo kosztować. Producenci wyrobów z włókien mineralnych promują obecnie swoje materiały izolacyjne, jako odpowiednie do zastosowania w niskich temperaturach. Nawet, jeśli te systemy są sprzedawane jako materiały do izolacji w takich warunkach, są one produktami otwartokomórkowymi z włókien mineralnych z ochronną folią aluminiową. 15-letnia gwarancja producenta nie zmienia faktu, że w przypadku reklamacji użytkownik musi udowodnić prawidłową instalację materiału.
Jeśli materiał izolacyjny jest całkowicie nasiąknięty, wzrastające zużycie energii jest często najmniejszym problemem. Znacznie więcej kłopotów może nam sprawić pleśń, uszkodzenia instalacji i w efekcie konieczność przeprowadzenia prac konserwacyjnych, które mogą skutkować zakłóceniami i przestojami w pracy urządzeń. Wszystko to wiąże się ze znacznymi nakładami finansowymi.
Z tego względu, w niektórych krajach europejskich użycie wełny mineralnej na rurach chłodniczych zostało poważnie ograniczone. W Niemczech norma DIN 4140 przewiduje, że jest ona dozwolona tylko w przypadku zainstalowania podwójnego płaszcza, natomiast w Belgii, zgodnie z Typebestek/105, wełnę mineralną można stosować tylko na rurach, których temperatura nie spada poniżej 13°C.
Elastomerowe materiały izolacyjne (FEF) chronią przed kondensacją
Aby zapobiec kondensacji na powierzchni rury i wzrostowi przewodności cieplnej przez cały okres użytkowania, istotne jest, aby materiał izolacyjny był chroniony przed wilgocią. Przewodność cieplna jest rozumiana, jako początkowa przewodność cieplna lub "sucha wartość λ". Tylko w połączeniu z odpornością na przenikanie pary wodnej można zdecydować o wyborze materiału. Innymi słowy: materiał izolacyjny o doskonałej "wartości suchej λ", ale niskiej odporność na przenikanie pary wodnej jest złym wyborem.
Materiały izolacyjne Armaflex mają strukturę zamkniętokomórkową, wysoką odporność na przenikanie pary wodnej i niską przewodność cieplną. Gwarantują one, że procesy dyfuzji pary wodnej są utrzymywane nieprzerwanie na minimalnym poziomie. Co więcej, bardzo elastyczna pianka może być zainstalowana wyjątkowo łatwo i szybko. Jak wykazały wewnętrzne i zewnętrzne testy, materiały izolacyjne Armaflex nadal zachowują swoje doskonałe właściwości izolacyjne dekady po ich zainstalowaniu.
Przeczytaj
Może cię zainteresować
Dowiedz się więcej
Zobacz więcej
Zobacz mniej
Niezależne badanie potwierdza skuteczność otulin zamkniętokomórkowych
Aby zbadać zachowanie wilgoci i kondensację dla różnych materiałów izolacyjnych firma Armacell zleciła Instytutowi Fizyki Budowli Fraun-Hofer (Stuttgart, Niemcy) wykonanie testu naukowego. Badanymi materiałami były wełna mineralna, PUR (panka poliuretanowa) i FEF (izolacja kauczukowa). Warunki badania w komorze zostały celowo wybrane jako umiarkowane: rury pracowały w temperaturze roboczej 20°C, temperatura otoczenia wynosiła 35°C, a wilgotność względna 55%. Test prowadzono w tych warunkach przez 33 dni. Aby symulować błąd w montażu izolacji, który jest regułą, a nie wyjątkiem, w drugiej części testu zostały wykonane dwa małe otwory (Ø 5 mm) na głębokość 5 mm w powierzchni izolacji.
Podczas tego stosunkowo krótkiego testu znaczna ilość wilgoci zgromadziła się pod izolacją PUR oraz izolacją z włókna mineralnego. Nawet w tych umiarkowanych warunkach przegroda paroszczelna nie mogła zapobiec absorpcji pary wodnej, natomiast wilgoć nie przeniknęła do elastomerowego materiału izolacyjnego (FEF), i tym samym powierzchnia rury była sucha. Podczas gdy, rura izolowana za pomocą pianki kauczukowej nie wykazywała oznak kondensacji po 33 dniach, izolacja z włókna mineralnego zawiodła na samym początku w części przypadków powodując uszkodzenie materiału.
1
