Co zrobić, żeby wyciszyć niepożądany dźwięk powietrzny? Jak wyciszyć dźwięki materiałowe?
Dźwięk powietrzny na swojej drodze musi natrafić na materiał na tyle ciężki, że nie będzie w stanie wprawić go w znaczące drgania. Może to być np. mur. Im cięższy, tym lepiej. Dlatego ściana z pełnej cegły albo silikatów (gęstość ponad 1600 kg/m3) będzie pod tym względem wyraźnie lepsza niż z betonu komórkowego (ok. 500 kg/m3). Ale pamiętajmy, że masa naszej konkretnej ściany jest ważniejsza niż gęstość samego materiału. Dlatego nawet przy tym samym materiale nieco można nadrobić grubością.
W praktyce właściwości akustyczne ścianek działowych z lekkich bloczków i pustaków wyraźnie poprawia obustronne pokrycie ich tradycyjnym, dość grubym (ok. 1,5 cm) i ciężkim tynkiem. Ponadto tynk niejako uszczelnia ścianę, zakrywając nie całkiem wypełnione spoiny pomiędzy elementami, które przed jego nałożeniem działają jak mostki akustyczne. W największym stopniu odczuwa się to w przypadku murowania na pióro i wpust, bez wypełniania zaprawą spoin pionowych.
Dlatego pod względem akustycznym korzystniejsze jest murowanie z wypełnianiem spoin pionowych. Nie bez przyczyny, np. bloczki silikatowe o podwyższonej izolacyjności akustycznej, nie tylko mają dużą gęstość (z racji braku drążeń), ale do tego mają gładkie powierzchnie boczne, co wymusza murowanie na pełne spoiny pionowe.
Drugi sposób to pokrycie przegrody materiałem elastycznym. Może to być wełna mineralna albo rozmaite tworzywa piankowe (np. spieniony kauczuk). Materiał powinien być nie tylko elastyczny, dzięki czemu niejako pochłonie dźwięk, ale i względnie ciężki. Dlatego do izolacji akustycznej stosuje się ciężkie odmiany wełny mineralnej, o gęstości przynajmniej 50 kg/m3. Lżejsze też pomogą, ale zadziałają gorzej. Jednak ten sposób izolacji ścian w domach jednorodzinnych stosuje się rzadko, tylko w szczególnych sytuacjach. Przy tym znacznie korzystniej jest umieścić elastyczny materiał tłumiący od strony źródła hałasu.
Wrócimy jeszcze do tego, ale zasygnalizujmy, że (wbrew obiegowej opinii) wełna mineralna na najpopularniejszych w Polsce ścianach dwuwarstwowych wykończonych cienkowarstwowym tynkiem nie wykazuje wyraźnie lepszych właściwości akustycznych niż styropian. Co więcej, ta metoda ocieplenia może nawet pogorszyć, a nie polepszyć izolacyjność akustyczną względem samego muru.
Za to bardzo dobre efekty daje tworzenie struktur warstwowych, z materiałem elastycznym lub po prostu pustką powietrzną w środku. Najlepszym przykładem są ściany trójwarstwowe z ociepleniem z wełny mineralnej i wentylowaną szczeliną powietrzną.
Z kolei dźwięki materiałowe, jako rozchodzące się w ciałach stałych, np. ścianach i stropach można wyciszyć niejako przerywając im trasy przenoszenia w sztywnych materiałach warstwą elastyczną lub znów pustką powietrzną. Przykładem jest choćby podłoga pływająca, czyli wylewka podłogowa ułożona nie bezpośrednio na konstrukcji stropu lecz na kilkucentymetrowej warstwie specjalnego styropianu lub wełny mineralnej.
To samo zjawisko wykorzystujemy zresztą układając elastyczny podkład pod panele podłogowe. To tzw. posadzka pływająca. Tu jednak bardzo ważne, żeby wyeliminować wszelkie sztywne połączenia pomiędzy warstwami rozdzielanymi materiałem elastycznym (ew. powietrzem w murach warstwowych). Dlatego z bardzo dużą starannością trzeba układać izolację brzegową wylewki przy ścianach i wokół słupów. Inaczej powstaną mostki akustyczne i cały trud pójdzie na marne.
Jarosław Antkiewicz
fot. otwierająca: Rockwool
Skomentuj
