7 błędów popełnianych podczas remontu tarasu ziemnego
7 błędów popełnianych podczas remontu tarasu ziemnego
Tarasy ziemne - w porównaniu z tymi na płycie betonowej - to konstrukcje o dużej trwałości. Niemniej jednak, po kilku lub kilkunastu latach, mogą wymagać renowacji bądź gruntownej naprawy. Podpowiadamy, jakich błędów unikać podczas remontu tarasu ziemnego.
Tarasy ziemne, choć trwałe, po kilku lub kilkunastu latach mogą wymagać renowacji. Podczas remontu warto unikać kilku kluczowych błędów. Niewłaściwe środki czyszczące, szczególnie na bazie kwasu, mogą powodować odbarwienia i zacieki, a także uszkadzać rośliny. Podbudowa tarasu musi być starannie wykonana - użycie nieodpowiednich materiałów lub ich niedostateczne zagęszczenie prowadzi do zapadania się powierzchni, co jest kosztowne w naprawie. Ważne jest także wykonanie odpowiednich spadków i odwodnienia, aby zapewnić właściwe odprowadzanie wody. Obrzeża tarasu powinny być solidnie zamocowane, aby zapobiec rozjeżdżaniu się nawierzchni. Do utwardzania warto wybierać kostkę o grubości 4-4,5 cm, najlepiej o antypoślizgowej powierzchni. Należy również zadbać o odpowiednią technikę układania kostki, unikać zbyt ciasnego jej osadzania oraz właściwie wypełniać szczeliny między elementami.
1) Używanie silnych środków do czyszczenia nawierzchni
Mogą one spowodować odbarwienia. Preparatów na bazie kwasu solnego (do usuwania wykwitów wapiennych i zabrudzeń z zaprawy murarskiej) zawsze należy używać ostrożnie i zgodnie z przeznaczeniem. W przeciwnym razie na tarasie (zwłaszcza z klinkieru) mogą powstać zacieki. Tego typu chemia jest też niebezpieczna dla ogrodowych roślin. Najlepiej stosować wyłącznie specjalne preparaty do kamienia i betonu. Nie należy zbyt intensywnie wcierać ich w nawierzchnię, gdyż to również może przyczynić się do jej odbarwienia.
2) Nieprawidłowe wykonanie podbudowy
Błędy wykonawcze związane z budową tarasu ziemnego na ogół dotyczą jego podbudowy. Wykonana z niewłaściwych materiałów, zbyt cienka lub źle zagęszczona, skutkuje zapadaniem się powierzchni. Jej naprawa jest natomiast kosztowna i pracochłonna. Do zapadania się podbudowy często dochodzi także w miejscach przebiegu rozmaitych instalacji pod nawierzchnią. W tych obszarach kruszywo powinno być bardzo starannie zagęszczone.
Podczas generalnego remontu tarasu, na gruncie rozłóżmy geowłókninę, a dopiero na niej kruszywo. Materiał zapobiegnie mieszaniu się ziemi z podbudową nawierzchni. (fot. Libet)
3) Brak odpowiednich spadków
Częstym błędem jest zbyt małe nachylenie powierzchni tarasu ziemnego, co utrudnia odprowadzanie wody z nawierzchni. Wykonanie odwodnienia liniowego należy uwzględnić na etapie przygotowywania podbudowy i wykonać odpowiednie spadki w kierunku korytek.
4) Niestabilne obrzeża
Należy je mocować na warstwie gęstego betonu. Po jego związaniu, od zewnątrz obsypuje się je ziemią, natomiast od środka materiałem podbudowy. Obrzeża mogą wystawać ponad nawierzchnię lub znajdować się na równi z nią. Ustalając położenie elementów, warto posłużyć się poziomnicą laserową i sznurem. Promień lasera umożliwi wyznaczenie poziomu obrzeży, a rozciągnięty między kołkami sznur-linię ich osadzenia.
Brak obrzeży może spowodować rozjeżdżanie się nawierzchni tarasu ziemnego. Obrzeża powinny być zamocowane na warstwie gęstego betonu. (fot. Bruk-Bet)
5) Zatrudnienie niewykwalifikowanej ekipy
Gruntowny remont tarasu ziemnego warto zlecić profesjonalistom. Prace wymagają bowiem doświadczenia i pewnej wprawy. Najlepiej poprosić o polecenie sprawdzonych brukarzy w firmie oferującej kostkę.
Do utwardzania tarasów ziemnych, a także chodników, ścieżek, wystarczy bruk betonowy i kamienny o grubości 4 cm oraz 4,5 cm klinkierowy. Nie ma sensu inwestować w grubszy (i droższy) materiał. Warto wybrać kostkę lub płyty o chropowatej, antypoślizgowej powierzchni - np. wyroby płukane, z odsłoniętą warstwą kruszywa. Gładką nawierzchnię można ewentualnie ułożyć pod zadaszeniem tarasu. Pamiętajmy, że czarna kostka bazaltowa, choć efektowna, jest bardzo śliska po deszczu.
7) Nieprawidłowe ułożenie kostki lub płyt
Podczas ich montażu nie należy chodzić po przygotowanej podsypce - kolejne fragmenty układa się, klęcząc na gotowej już nawierzchni. Tylko starannie wyrównane i wyprofilowane podłoże zapewni bowiem ułożenie równego tarasu. Elementy nie powinny ściśle do siebie przylegać - należy zachowywać między nimi kilkumilimetrowe odstępy. W przeciwnym razie będą na siebie napierać, co może skutkować ich uszkodzeniem. Szpary wypełnia się samym piaskiem. Nie wolno dodawać do niego cementu, bo w połączeniu z wodą może spowodować powstanie na nawierzchni trudnych do usunięcia plam.
Małgorzata Kolmus fot. otwierająca: Sopro
FAQ Pytania i odpowiedzi
Jakie są najczęstsze błędy przy czyszczeniu tarasu ziemnego?
Używanie silnych środków czyszczących, zwłaszcza na bazie kwasu solnego, może powodować odbarwienia i zacieki, szczególnie na powierzchniach klinkierowych. Preparaty te mogą także szkodzić roślinom ogrodowym.
Co jest najważniejsze przy budowie podbudowy tarasu ziemnego?
Kluczowe jest użycie odpowiednich materiałów oraz ich odpowiednie zagęszczenie, aby uniknąć zapadania się nawierzchni. Szczególną uwagę należy zwrócić na miejsca, w których biegną instalacje pod nawierzchnią.
Jakie konsekwencje niesie brak odpowiednich spadków na tarasie ziemnym?
Zbyt małe nachylenie powierzchni tarasu utrudnia odprowadzanie wody. Wymaga to wykonania odpowiednich spadków oraz odwodnienia liniowego na etapie budowy podbudowy.
Dlaczego stabilność obrzeży tarasu jest tak istotna?
Niestabilne lub brakujące obrzeża mogą prowadzić do rozjeżdżania się nawierzchni. Obrzeża powinny być solidnie zamocowane na gęstym betonie i odpowiednio obsypane.
Jakie materiały wykończeniowe są najlepsze do tarasów ziemnych?
Zaleca się użycie bruku betonowego lub kamiennego o grubości 4-4,5 cm. Powierzchnia powinna być chropowata i antypoślizgowa, aby zapewnić bezpieczeństwo użytkowania, zwłaszcza na tarasach niezadaszonych.
Autorka artykułów związanych m.in. z wykańczaniem i urządzaniem ogrodów oraz wnętrz. Zwolenniczka koncepcji slow design w urządzaniu wnętrz, mającej na uwadze świadomy dobór produktów i indywidualne dopasowywanie rozwiązań. Prywatnie zajmuje się malarstwem, które jest jej największą pasją.
1
