Płytki ceramiczne mogą pękać wskutek uderzeń lub odpadać z powodu niewłaściwego przyklejenia lub problematycznego podłoża. Aby zabezpieczyć płytki podczas remontu, warto zastosować taśmę malarską, co zapobiegnie ich zniszczeniu. Wymiana uszkodzonej płytki wymaga delikatnego skucia, oczyszczenia podłoża i odpowiedniego nałożenia kleju, dbając o jego właściwą grubość. Przygotowanie kleju i fugi musi być zgodne z przepisami, bez zwiększania ilości wody, aby uniknąć osłabienia spoin. Pękające fugi, zwłaszcza w narożnikach, najlepiej zastąpić elastycznym silikonem sanitarnym, używając taśmy malarskiej dla uzyskania równych krawędzi.
Pęknięte płytki ceramiczne - ja je wymienić/naprawić?
Warto polecić prostą metodę zabezpieczenia płytek ceramicznych przed pęknięciem, gdy odspoją się od ściany podczas remontu, np. skuwania płytek po drugiej stronie ściany. Przykleja się do nich pasy szerokiej, papierowej taśmy malarskiej. Nawet jeżeli któraś "puści", to nie odpadnie i nie zbije się. Przy ostrożnym odklejaniu taśmy, łatwo ją zauważymy. Po oczyszczeniu ze starego kleju (lub zaprawy cementowej w starych budynkach), można je ponownie przykleić.
Pęknięte płytki stosunkowo bez problemu wymienimy, jeśli tylko mamy identyczne w zapasie. Uszkodzoną płytkę trzeba delikatnie skuć, używając przecinaka i młotka, najlepiej zaczynając od środka (najpierw wykruszając fragment), a nie od brzegu, bo wtedy łatwo uszkodzić sąsiednie kafelki.
Stary klej i fugę należy dokładnie usunąć. Jeśli powstaną miejscowe zagłębienia, to musimy je wypełnić przed nałożeniem kleju. Wypełnienie można zrobić także z masy klejowej, co w przypadku drobnych napraw jest najwygodniejsze (nie ma sensu kupowanie całego worka masy do szpachlowania).
Trzeba tylko pamiętać, aby pojedyncza warstwa nie była zbyt gruba (5-8 mm). Nałożenie jednej grubej warstwy do wypełnienia nierówności i przyklejenia płytki jest błędem - w miejscu pogrubienia skurcz kleju będzie większy, przez co mocowanie będzie słabsze i płytka może się nawet odspoić. Klej powinien wypełniać całą powierzchnię pod płytką.
Najwygodniej nakładać go pacą zębatą. Obowiązuje zasada, że im większe płytki, tym grubsza warstwa kleju i większe zęby. Przykładowo, dla płytek 30 × 30 cm, zęby mają mieć 10 mm, a przy rozmiarze 10 × 10 cm wystarczy 6 mm.
Klej i masę do spoinowania zawsze przygotowuje się ściśle według przepisu. Musi być ona bardzo dokładnie wymieszana, bez żadnych grudek. I co najważniejsze, nie wolno zwiększać ilości wody. Fuga powinna mieć konsystencją gęstej pasty, rzadszą masę łatwiej wprawdzie wcisnąć w spoiny, ale po wyschnięciu bardziej się kurczy, jest porowata i słaba. Niejednokrotnie odkleja się ona od krawędzi płytki i pojawiają się szczeliny.
Pękające spoiny (fugi) - jak je naprawić?
Szczególnie w starych domach problemem są często pękające spoiny w narożach pomiędzy ścianami oraz podłogą i ścianą. Przyczyną są nieznaczne ruchy okładziny pod wpływem zmian temperatury. W tych miejscach, na styku płaszczyzn, dochodzi do koncentracji naprężeń, a masa do spoinowania nie jest wystarczająco elastyczna, by je skompensować. W takiej sytuacji trzeba wyskrobać starą fugę, spoinę starannie oczyścić i wypełnić silikonem sanitarnym, dobranym pod kolor reszty fugi.
Równą spoinę można uzyskać w dość prosty sposób. Po obu stronach szczeliny, która ma być wypełniona, przyklejamy papierową taśmę malarską, tak aby odstęp pomiędzy nimi odpowiadał pożądanej szerokości fugi. Następnie w szczelinę wciskamy silikon z kartusza. Gdy zacznie lekko wiązać - spoinę silikonową kształtujemy, przeciągając po niej palcem zmoczonym w płynie do zmywania lub innym detergencie. W ten sposób, przy odrobinie zręczności, uzyskujemy estetyczne wyoblenie. Następnie zdecydowanym ruchem odrywamy pasy taśmy malarskiej, co daje równe krawędzie boczne.
Przeczytaj
Może cię zainteresować
Dowiedz się więcej
Zobacz więcej
Zobacz mniej
Jak odmienić kuchnię w jeden dzień?
Jarosław Antkiewicz
fot. otwierająca: Fotolia © exopixel
Skomentuj
