Chcę wymienić brzydki silikon przy zlewie w kuchni. Jak to zrobić zgodnie ze sztuką?
Silikon to masa uszczelniająca, która po wyschnięciu pozostaje wodoszczelna i trwale elastyczna. Jest odporny nie tylko na wodę, także na wysoką i niską temperaturę, promieniowanie słoneczne, pleśń. Jest też wytrzymały - nie zużywa się w wyniku ściskania czy wycierania.
W zależności od przeznaczenia, silikony występują w wielu rodzajach, przy czym generalnie dzieli się je na kwaśne (wydzielają charakterystyczny zapach octu) i neutralne. Te pierwsze szybciej wiążą i są bardziej odporne na wilgoć.
W kuchniach i łazienkach stosuje się silikony sanitarne, które wykazują dobrą przyczepność do ceramiki, szkła, powierzchni szkliwionych, betonu, cegły, drewna, niektórych metali. Używa się ich do uszczelniania styku wanien, brodzików, umywalek ze ścianami czy kuchennych zlewów z blatem oraz tam, gdzie typowe fugi się nie sprawdzają, np. w narożach pomiędzy ścianą i podłogą w łazience.
Niestety, z czasem (zwykle po kilku latach) silikon niszczeje, może też częściowo tracić swoje właściwości. Pojawiają się na nim czarne plamki (czyli brzydka i, co gorsza, niezdrowa pleśń), zabrudzenia, a sama spoina odspaja się od podłoża i przestaje być szczelna. Wtedy fugę należy usunąć i wykonać w jej miejsce nową.
To zadanie dość proste, każdy może wykonać je samodzielnie.
Brzydkiej spoiny pozbywamy się na sucho, przy pomocy nożyka do cięcia płyt gipsowych lub spiczastego noża kuchennego. Stary silikon po prostu odcina się od płytek czy wanny. Należy jednak postępować ostrożnie, aby nie uszkodzić i nie porysować powierzchni ceramicznych i akrylowych.
W marketach budowlanych można znaleźć także specjalne skrobaki do usuwania silikonu. To nożyki albo szpachelki wykonane z plastiku. Działają tak samo jak metalowe noże, lecz nie są tak ostre, zatem ryzyko uszkodzenia powierzchni, na których je stosujemy, jest mniejsze.
Stare silikonowe fugi można również usunąć za pomocą środków chemicznych. Te zmiękczają silikon i osłabiają jego przyczepność do podłoża, co umożliwia oderwanie uszczelnienia. Sprawdzi się zarówno tradycyjny rozpuszczalnik, np. aceton, jak i specjalne preparaty do usuwania silikonu, które dostaniemy w każdym markecie budowlanym. Przeważnie mają one konsystencję żelu i są mieszaniną rozpuszczalników i terpenów. Nakłada się je na stare fugi pędzelkiem, zwykle sprzedawanym razem z preparatem. Wystarczy cienka warstwa.
Po 10-15 minutach (producent podaje czas na opakowaniu) zmiękczony silikon usuwa się szpachelką. W razie potrzeby operację można powtórzyć. Oczyszczoną powierzchnię przemywa się ciepłą wodą z dodatkiem detergentu i zostawia do wyschnięcia.
Uwaga! Niektóre preparaty do usuwania silikonu mogą powodować matowienie powierzchni z tworzyw sztucznych (akrylowej wanny, brodzika), dlatego warto je zabezpieczyć, np. oklejając taśmą malarską. Można też zrobić próbę, nakładając środek, którego zamierzamy użyć, na niewielki, mało wyeksponowany fragment powierzchni.
Jak już wspomniano, podłoże spoiny ma być dokładnie oczyszczone, odtłuszczone i wysuszone. W przeciwnym razie fuga mogłaby się odkleić. Z obu stron szczeliny, którą wypełni uszczelniacz, przykleja się taśmę malarską, chroniącą płytki i ceramikę sanitarną przed zabrudzeniem oraz umożliwiającą uzyskanie równej krawędzi fugi. Odstęp między taśmami to docelowa szerokość spoiny.
Sam silikon jest sprzedawany w charakterystycznych podłużnych tubach (kartuszach). Ewentualnie w małych tubkach, wielkości tych z pastą do zębów. W pierwszym przypadku do wyciśnięcia go z tuby potrzebny jest specjalny pistolet.
Kupując uszczelniacz, sprawdźmy jego zastosowanie i właściwości - powinien charakteryzować się dobrą przyczepnością do materiału, na którym chcemy go użyć. Trzeba też zauważyć, że kwaśne silikony nie są zalecane na powierzchnie każdego rodzaju, ponieważ wchodzą w reakcję z materiałami o odczynie zasadowym (np. wapnem), mogą też powodować korozję (np. mosiądzu) i przebarwienia kamienia.
Po przygotowaniu podłoża, przystępujemy do silikonowania. Nosek kartusza nacina się pod kątem 45°, na szerokość odpowiadającą grubości spoiny. Silikon nakłada się za pomocą pistoletu, równomiernym, ciągłym ruchem, tak, aby nie pozostawiać przerw. Wyciska się go z niewielkim zapasem.
Zaraz po nałożeniu paska silikonu (w ciągu 5 minut) spoinę należy wygładzić, usuwając nadmiar uszczelniacza. Nie powinna być za gruba, a jej kształt ma ułatwić swobodne ściekanie wody. Spoinę formuje się, przeciągając po niej specjalną szpachelką albo palcem zamoczonym w wodzie z dodatkiem mydła, płynu do zmywania lub innego detergentu. Nawet bez profesjonalnych narzędzi, przy odrobinie zręczności, uzyskamy w ten sposób estetyczne wyoblenie. Następnie zdecydowanym ruchem usuwa się taśmę malarską. Pełną wytrzymałość spoina uzyskuje dopiero po 2-3 dniach.
Silikon występuje w wielu kolorach. Jego odcień dobiera się do fugi między płytkami, blatu, można też zastosować uszczelniacz bezbarwny.
Janusz Werner
Skomentuj
