Betonowe podkłady podłogowe. Zacieranie betonu krok po kroku

Czego dowiesz się z artykułu?

• Czym charakteryzują się betonowe podłoża?
• Jak wykonać podkład betonowy?
• W jaki sposób zacierać beton?
• Jak wykonać podkład samorozlewny i wzmocniony?
• Jak wykonać bezspoinowe pokrycie na podkładzie betonowym?

Betonowe podłoża - czym się charakteryzują?

Surowe podłoża z betonu, zwane taż jastrychem na konstrukcji stropowej czy na ocieplonym podłożu gruntowym, przeznaczone są najczęściej do pokrycia okładzinami podłogowymi, dostosowanymi do warunków użytkowania pomieszczenia. Niekiedy pozostawiane są w formie niewykończonej, np. w piwnicy czy w garażu. Jednak - oprócz nieatrakcyjnego wyglądu - są trudne do utrzymania w czystości, ponieważ beton pyli, a porowata struktura nie chroni przed wsiąkaniem zanieczyszczeń.

Nasilenie tych wad jest uzależnione od zestawienia składników mieszanki betonowej (głównie rodzaju cementu i klasy betonu), a także zabiegów pielęgnacyjnych po rozłożeniu pokrycia. Pylenie betonu jest zjawiskiem naturalnym i wiąże się z ciągłą reakcją chemiczną między związkami wapnia zawartymi w cemencie a dwutlenkiem węgla znajdującym się w powietrzu. Proces ten przebiega podobnie do wietrzenia skał naturalnych i nazywany jest karbonatyzacją betonu, która prowadzi do powierzchniowego jego kruszenia z emisją - powstającego w wyniku reakcji chemicznej pyłu - węglanu wapnia, a także odspojonych ziaren drobnego kruszywa. Temu zjawisku zapobiega pokrycie betonowej powierzchni powłoką ograniczającą dopływ dwutlenku węgla, która jednocześnie uszczelni podłoże.

Problemy podczas wykonywania podkładów podłogowych może stwarzać zjawisku skurczu mieszanki betonowej podczas twardnienia, co prowadzi do powstawania powierzchniowych pęknięć i naprężeń. Można temu zaradzić, tworząc tzw. dylatacje pośrednie lub układając zbrojenie przeciwprężne czy rozproszone. Istotne znaczenie ma również właściwa pielęgnacja twardniejącej mieszanki betonowej polegająca na utrzymaniu odpowiedniej wilgotności i zatarciu powierzchni.

Wykonywanie podkładów betonowych

Standardowy podkład betonowy powinien mieć klasę wytrzymałości co najmniej C20/25 i najczęściej przygotowywany jest z gotowych, zestawionych fabrycznie składników w agregacie mieszająco-pompowym - tzw. miksokrecie. Mieszanka betonowa powinna mieć odpowiednio gęstą konsystencję, co zapobiega rozwarstwieniu materiału. Zagęszczanie betonu z reguły nie jest konieczne przy stosunkowo cienkiej warstwie pokrycia lub wykorzystaniu listew wibracyjnych, które jednocześnie wyrównują powierzchnię.

Zacieranie betonu krok po kroku

Istotnym zabiegiem na twardniejącym betonie jest zatarcie jego powierzchni. Ogranicza ono pojawienie się na wylewce tzw. mleczka cementowego i jednocześnie wygładza, utwardza i uszczelnia betonowe podłoże. Mleczko cementowe to zawiesina cementu w pojawiającej się na powierzchni wodzie, które ulega karbonatyzacji, a po wyschnięciu tworzy twardą, ale łuszczącą się powłokę, uniemożliwiającą utworzenie trwałego połączenia z pokryciem podłogowym, mocowanym na klej lub zaprawę.

Do zacierania powierzchni betonowych wykorzystuje się najczęściej zacieraczki mechaniczne, ale na niewielkich powierzchniach robi się to przy użyciu pacy. Moment przystąpienia do zacierania powinien odpowiadać stanowi stwardnienia betonu. Trudno określić, po jakim czasie można do niego przystąpić. W praktyce określa się to doświadczalnie, sprawdzając odpowiednią elastyczność podłoża - jeśli wejdziemy na betonową powierzchnię, powinien pozostać na niej płytki odcisk buta. Typowy sposób zacierania to wykończenie „na ostro”, co polega jedynie na wyrównaniu i uszczelnieniu powierzchni, która pozostaje dość chropowata. Bardziej zaawansowane zacieranie robione jest „na gładko” z użyciem preparatów uszczelniających, utwardzających i barwiących powierzchnię (w tzw. systemie DST), co pozwala na utworzenie, np. błyszczącej, jednolitej nawierzchni.

Zacieranie cienkowarstwowego betonu zacieraczką mechaniczną, fot. L. Jampolska.

Podkłady samorozlewne i wzmocnione 

Przy wyrównywaniu betonowego podłoża podłogowego grubość warstwy z tradycyjnego jastrychu cementowego nie powinna być mniejsza niż 2,5 cm w najcieńszych miejscach. Specjalne zaprawy podłogowe pozwalają na znaczne zmniejszenie tej grubości - przy bezpośrednim nanoszeniu na wyrównywane podłoże tzw. wylewki samorozlewnej - nakładane są warstwą o grubości 2-10 mm. Przy prawidłowym wykonaniu uzyskuje się idealnie gładką powierzchnie, gdyż zaprawa przed stwardnieniem rozpływa się samoczynnie, tworząc równą płaszczyznę, podobnie jak lustro wody. Wylewanie takiej posadzki wymaga zapewnienia bardzo sprawnej organizacji, gdyż szybko twardnieje, a poszczególne porcje powinny łączyć się ze sobą w stanie płynnym. Bardzo istotne jest skuteczne zagruntowanie podłoża zabezpieczające przed odciąganiem wody z zaprawy.

Może cię zainteresować

Biopodłoga z ecuranu. Jakie są jej właściwości? Podłogi laminowane na ogrzewanie podłogowe - czym się kierować przy wyborze? Jak odnowić parkiet, krok po kroku? Co należy wiedzieć o wylewce samopoziomującej? Jak zrobić wylewkę samopoziomującą? Jak zniwelować różnicę poziomów przy pomocy listew wykończeniowych? 5 rodzajów parkietu do wyboru Jakiej wylewki samopoziomującej użyć w zależności od wykończenia? Elastyczne podłogi PURLINE - rozwiązanie dla wymagających użytkowników Aranżacja, dzięki której wiesz, że jesteś u siebie. Jak spersonalizować wygląd wnętrz? Konserwacja i pielęgnacja lakierowanych podłóg - poradnik Zachwycające piękno podłóg i mebli z drewna wędzonego Jak pielęgnować drewnianą podłogę? Prawidłowe wykonanie podłogi na legarach Jak wykonać suchy jastrych z płyt MgO na podłożu betonowym?

Zobacz więcej Zwiń

Dzięki wylewce samorozlewnej można uzyskać idealnie gładką powierzchnię, fot. Weber.

Na podłożach wymagających zachowania spadku i o grubości wyrównania od 15 mm wykorzystywane są szybkowiążące zaprawy podłogowe, nakładane w tradycyjny sposób, które już następnego dnia można pokrywać, np. płytkami ceramicznymi. W przypadku układania jastrychu na warstwie separacyjnej (folii hydroizolacyjnej, papie), grubość jastrychu nie może być mniejsza niż 35 mm. Natomiast w przypadku pokrywania materiałów odkształcalnych (izolacji akustycznych i cieplnych ze styropianu, wełny mineralnej, pianki polietylenowej), dociskowa warstwa podłogowa musi mieć grubość co najmniej 45 mm z ewentualnym dodatkiem przeciwprężnym w postaci włókien rozproszonych.

Wykonywanie podkładu podłogowego z jastrychu cementowego, fot. Atlas.

Gotowe wylewki średnio - i grubowarstwowe (do 40 mm i 80 mm) to produkty szybkowiążące o wysokiej wytrzymałości (do klasy C40), które są układane ręcznie bądź mechanicznie, a ich powierzchnia powinna być zawibrowana listwą i wyrównana zacieraczką.

Do wzmocnienia podkładów podłogowych - głównie ze względu na wyrównanie naprężeń skurczowych podczas twardnienia - wykorzystuje się dodatek do mieszanki betonowej tzw. zbrojenie rozproszone w postaci włókien polipropylenowych lub stalowych. Włókna z tworzywa, o dostosowanej do wymagań wytrzymałościowych długości, dodawane są podczas mieszania betonu w ilość 0,6-1,0 kg materiału na 1 m3 mieszanki betonowej, natomiast zbrojenie stalowe to wkład 15-40 kg /m3 betonu. W budownictwie jednorodzinnym wykorzystuje się włókna polipropylenowe, np. w jastrychach ogrzewania podłogowego bądź w pomieszczeniach gospodarczych, natomiast stalowe jako dodatek do podkładów podłogowych na gruncie lub w garażu.

Bezspoinowe pokrycia na podkładzie betonowym do wnętrz

Betonowemu podłożu można dość łatwo nadać własności użytkowe, pokrywając jego powierzchnię - po odpowiednim przygotowaniu polegającym na szlifowaniu i impregnacji - powłoką dekoracyjno-ochronną.

Do nakładania powłokowych pokryć podłogowych można przystąpić, gdy wilgotność betonowego podłoża nie przekracza 3% i po dokładnym okurzeniu powierzchni. Zależnie od grubości nakładanej warstwy, stosowane są różne techniki aplikacji. Powłoki malarskie w pomieszczeniach technicznych i gospodarczych nanosi się pędzlem lub natryskiem hydrodynamicznym bezpośrednio na odpowiednio przygotowane betonowe podłoże.

Do malowania podłogi najlepiej użyć farb chemoutwardzalnych na bazie żywicy epoksydowej lub poliestrowej. Dostępne są w kilku odmianach różniących się składem, rodzajem rozcieńczalnika, wymaganiami co do wilgotności podłoża. Przy pokryciach cienkowarstwowych dobrym materiałem są farby dwuskładnikowe, wodorozcieńczalne. Można je na nakładać nawet na wilgotny podkład, a malowanie wykonuje się przynajmniej jako dwuwarstwowe.

Odpowiednio wykończona posadzka betonowa jest eleganckim elementem wystroju wnętrz, fot. Bautech.

Większą trwałość nawierzchni zapewniają grubsze powłoki polimerowe (1-5 mm), przy czym umożliwiają one tworzenie dekoracyjnych pokryć wielobarwnych. Z reguły wymagane jest nałożenie 3 warstw żywicy. W przypadku tworzenia pokrycia wielokolorowego ostatnią warstwę wykonuje się z żywicy bezbarwnej. Inny sposób na dekorację takiej podłogi to rozsypywanie płatków lub włókien (głównie aluminiowych) na powierzchni nieutwardzonej jeszcze żywicy.

Autor: Redakcja BudujemyDom

Opracowanie: Martyna Nowak-Ciupa

fot. otwierająca: Bautech