Prawidłowe wykonanie podłogi na legarach

Płyta budowlana z powodzeniem jest wykorzystywana do wykonywania podłóg na legarach. Dzięki znakomitej wytrzymałości na zginanie, elastyczności i dużej odporności na wilgoć gwarantuje uzyskanie równej, wytrzymałej podłogi która będzie służyć przez lata. Aby osiągnąć taki efekt trzeba jednak przy budowie stosować się do kilku podstawowych zasad.

6-9 minut

Płyty drewnopochodne

Prawidłowe wykonanie podłogi na legarach

PFLEIDERER Polska sp. z o.o. Drewnopochodna płyta budowlana MFP

www.pfleiderer.pl

Dane kontaktowe:

Zobacz firmę w innym dziale: Blaty kuchenne

PokażUkryj szczegółowe informacje o firmie

Pierwszą warstwą ułożoną na stropie powinna być folia paroizolacyjna, chroniąca w przyszłości legary i wełnę mineralną.

Powłokę układamy na zakład szerokości co najmniej 10 cm i łączymy taśmą klejącą. Następnie rozkładamy pasy izolacji akustycznej, na których leżeć będą legary. Są to najczęściej elementy z gumy technicznej lub filcu.

Na nich układane są legary. Rozstaw legarów powinien być dopasowany do grubości i wymiarów płyt. Pamiętajmy, że legarów nie mocuje się do podłoża - kotwy przenosiłyby dźwięki udarowe i bardzo negatywnie wpływały na akustyczne parametry stropu.

Rys. 1
1. Płyta stropowa.
2. Folia paroizolacyjna wywinięta na ścianę.
3. Łączenie pasów folii – taśma klejąca.
4. Podkładka gumowa lub filcowa – izolacja akustyczna.
5. Legary drewniane.

Legary powinny być bardzo dokładnie wypoziomowane i w razie potrzeby podbite drewnianymi klinami. Następnie między elementami drewnianymi układana jest warstwa wełny mineralnej, a na nich kolejna przekładka w postaci pasów filcu stanowiących izolację akustyczną. Powinny one być mocowane do legarów zszywkami.

Rys. 2
1. Płyta stropowa.
2. Folia paroizolacyjna.
3. Podkładka gumowa lub filcowa – izolacja akustyczna.
4. Legary drewniane.
5. Wełna mineralna.
6. Przekładka filcowa – izolacja akustyczna.

Do tak przygotowanej podkonstrukcji mocowane są płyty MFP. Muszą być układane prostopadle do legarów a łączenie płyt powinno wypadać zawsze na linii legarów.

Kolejne rzędy powinny być układane z przesunięciem o pół długości płyty i zachowaniem około 3mm szczeliny dylatacyjnej. Szczeliny powinny być później wypełnione trwale elastycznym klejem do drewna.

Odległość płyt od ściany powinna wynosić ok. 12 mm (w zależności od warunków zabudowy). Do łączenia płyt z legarami należy używać gwoździ lub wkrętów o długości przekraczającej 2,5 x grubość użytej płyty. Odległości między gwoździami na podporach skrajnych nie mogą przekraczać 15 cm, a na pośrednich 30 cm.

Minimalna odległość gwoździa od krawędzi płyty nie może być mniejsza niż 1 cm a od narożnika 2,5 cm.

Rys. 3
1. Płyta stropowa.
2. Legary drewniane.
3. Wełna mineralna.
4. Mocowanie płyty do legara za pomocą gwoździ lub wkrętów.
5. Płyta MFP Pfleiderer.
6. Odległość od ściany ok.12mm.
7. Dylatacja między płytami ok. 3mm.