|
Drzwi przesuwne mogą być pełne, przeszklone lub szklane. Wykonuje się je z drewna klejonego, płyty lub tafli szkła hartowanego, obramowanej listwą aluminiową albo drewnianą. Można stosować szkło witrażowe, najczęściej jednak dla bezpieczeństwa jest ono wzmacniane folią. Drzwi przesuwne mogą mieć jedno lub dwa skrzydła, najczęściej szerokości od 80 do 100 cm. Szerokość dwuskrzydłowych drzwi przesuwnych nie może przekraczać 240 cm. Drzwi składane (niekiedy nazywane łamanymi) mają skrzydło podzielone na dwie lub więcej pionowych części, połączonych zawiasami rys. 2. Wprawdzie nie zajmują dużo miejsca, ale po złożeniu zmniejszają szerokość otworu drzwiowego. Trzeba wziąć to pod uwagę.Skrzydło drzwi składanych porusza się po szynie za pomocą ślizgaczy lub wózków. Szyna ma długość równą szerokości otworu i przytwierdza się ją do górnej części ościeżnicy (od spodu). Aby otworzyć drzwi, części skrzydła składa się jak parawan. Drzwi składane mogą być wykonane z drewna, płyty drewnopochodnej, szkła albo z drewna ze wstawkami szklanymi lub z tworzyw sztucznych. Drzwi jednoskrzydłowe najczęściej stosuje się w wąskich przejściach, prowadzących na przykład do garderoby czy spiżarni. Mogą być także bardziej okazałe i składać się z dwóch skrzydeł jednakowej lub różnej szerokości. Takie drzwi nadają się do oddzielenia holu od salonu czy salonu od biblioteki. Drzwi harmonijkowe – zbudowane są z wąskich paneli (szerokość 5-10 cm), połączonych pasami materiału z elastycznego tworzywa sztucznego lub płótna. Mogą być jedno- lub dwuskrzydłowe. Składają się w harmonijkę po bokach otworu drzwiowego, zmniejszając nieco jego szerokość. Przesuwają się po prowadnicy, przykręconej do nadproża. Do górnych krawędzi każdego panela są przymocowane rolki lub tzw. zawieszki, które umieszcza się w prowadnicy. Boczne krawędzie otworu wykańcza się drewnianymi listwami i do jednej z nich mocuje się drzwi. Drzwi harmonijkowe wykonuje się z tworzywa sztucznego, drewna lub płyt drewnopochodnych. Panele mogą mieć wstawki ze szkła lub tworzywa sztucznego – na całej wysokości lub tylko na jej części. W drzwiach harmonijkowych można zamontować zamek zapadkowy albo magnetyczny z uchwytem lub gałką. Drzwi z paneli z tworzywa sztucznego stosuje się głównie do wnętrz mało eksponowanych – wnęk czy garderób. Natomiast te z panelami drewnianymi lub oklejonymi fornirem i ozdobionymi wstawkami nadają się do pomieszczeń reprezentacyjnych. Nie tylko z drewna Drewno. Do wytwarzania drzwi stosuje się drewno lite lub klejone warstwowo. Drewno klejone jest bardziej popularne, zarówno dzięki dobrym parametrom technicznym, jak i niższej cenie. Współczesna technika klejenia warstwowego pozwala bowiem na budowę wytrzymałej i odpornej na paczenie się konstrukcji drzwi. Najczęściej stosowane przez producentów gatunki drewna to sosna, dąb, buk, mahoń i jesion. Płyty drewnopochodne. Są to gładkie lub tłoczone płyty wiórowe albo pilśniowe – zwykłe, MDF i HDF. Na drzwi najczęściej stosuje płyty MDF (twarde) i HDF (bardzo twarde). Różnią się one sposobem wytwarzania oraz gęstością, od której zależą walory użytkowe gotowych drzwi – im gęstość materiału jest większa, tym mniej się one paczą. Gęstość płyt MDF wynosi od 650 do 850 kg/m3, a podstawowym surowcem do ich produkcji są włókna drewna świerkowego lub sosnowego. Płyty HDF zaś mają gęstość powyżej 850 kg/m3 (o ok. 50% większą niż lite drewno) i wytwarza się je ze zrębków drewna. Płyty MDF i HDF są lżejsze od litego drewna i bardziej od niego odporne na pękanie oraz rozszczepianie. |
|
Drzwi wewnętrzne są szczególnym rodzajem przegrody – dzielą i jednocześnie łączą pomieszczenia, izolują je akustycznie i termicznie, stanowią także istotny element wnętrza. Epoka drzwi typowych dla poszczególnych rodzajów pomieszczeń dawno już minęła. Teraz mamy wprost nieograniczone możliwości wyboru ich wzorów, faktur i kolorów. Dostępne w handlu drzwi różnią się między sobą także budową, materiałem, z jakiego zostały wykonane, wymiarami, sposobem otwierania i wykończeniem powierzchni.
Od uchylnych do harmonijkowych
Drzwi uchylne (rozwierane). To najczęściej stosowany typ drzwi. Nadają się do wnętrz, w których jest odpowiednio dużo miejsca na ich otwieranie. Do wyboru są drzwi pełne, przeszklone lub szklane.
Najpopularniejsze są drzwi uchylne jednoskrzydłowe o standardowych szerokościach: 60, 70, 80, 90 i 100 cm. Można też kupić drzwi dwu-, a nawet wieloskrzydłowe. Te pierwsze mają najczęściej szerokość 120, 140 i 160 cm. Standardowe drzwi mają wysokość 203 cm, a na zamówienie dostępne są wyższe. Niektóre drzwi można o kilka centymetrów skracać. O tym, czy taka możliwość istnieje, trzeba się upewnić przed zakupem.
Ze względu na kierunek otwierania skrzydła, drzwi dzielą się na prawe i lewe (patrz „Drzwi zewnętrzne i antywłamaniowe”). Kierunek otwierania drzwi ma znaczenie przy aranżacji wnętrz. Jednoskrzydłowe drzwi prawe wymagają pozostawienia wolnej przestrzeni na przesuwanie się skrzydła z prawej ich strony, a lewe drzwi – z lewej. Drzwi dwuskrzydłowe natomiast otwierają się na dwie strony i w związku z tym zabierają miejsce z obu stron.
Drzwi przesuwne. Są coraz bardziej popularne, ponieważ pozwalają na swobodną aranżację przestrzeni wokół nich. Po rozsunięciu mogą zachodzić na ścianę lub się w niej chować.
Drzwi przesuwne zachodzące na ścianę po otwarciu zasłaniają jej fragment; nie może na niej nic wisieć i nie mogą stać przy niej meble. Skrzydła podwiesza się na wózkach – najczęściej teflonowych – do prowadnicy, zamontowanej na górze otworu drzwiowego. W starszych rozwiązaniach prowadnicę, po której drzwi się przemieszczały, montowano również w podłodze. Nie było to zbyt praktyczne. Nowoczesne drzwi przesuwne zawiesza się tylko na prowadnicy górnej. Dzięki czemu nie stykają się one z podłogą.
Wygodniejszym rozwiązaniem są drzwi przesuwne chowane w ścianie. Po ich rozsunięciu skrzydła są niewidoczne, a sąsiadującą z nimi ścianę można wykorzystać w dowolny sposób rys. 1. W ścianie trzeba jednak zamontować specjalną kasetę (z aluminium lub ocynkowanej blachy), w którą wprowadza się drzwi. Oczywiście, najlepiej to zrobić na etapie budowy domu, ale można też drzwi takie zainstalować w domu istniejącym, budując ściankę osłonową z profili stalowych i płyt gipsowo-kartonowych. Ze względów estetycznych konstrukcją taką zazwyczaj osłania się całą ścianę. |
|
Szkło. Najczęściej stosuje się je jako wypełnienie w drzwiach płytowych. Wykorzystuje się szkło przezroczyste, półprzezroczyste, matowe, barwione, witrażowe lub ornamentowane zwykłe, hartowane i klejone.
Coraz większą popularnością cieszą się pełne drzwi szklane (zdjęcie obok). – taflę szkła utrzymują jedynie wąskie ramy aluminiowe lub drewniane; możliwe jest wykonanie bez ram: taflę ujmują jedynie zawiasy i tzw. pochwyt, stosowany zamiast klamki. Aby takie drzwi były bezpieczne w użytkowaniu, używa się szkła hartowanego lub klejonego. Jeśli szyba ulegnie stłuczeniu, szkło hartowane rozsypie się na kawałki o nieostrych brzegach. Jeśli zaś będzie ze szkła klejonego, folia zabezpieczająca zapobiegnie rozsypaniu się szyby na kawałki.
Szprosy i kasetony
Wiele modeli drzwi jest ozdobionych wytłoczeniami w postaci kasetonów lub ozdobnymi listwami – szprosami. Sposób wykończenia powierzchni zależy przede wszystkim od rodzaju materiału, z jakiego są wykonane. Drzwi drewniane można kupić lakierowane bezbarwnie, pokryte okleiną lub pomalowane farbami akrylowymi. Najczęściej wykańcza się je tak, aby powłoka podkreślała naturalny rysunek słojów drewna (lakier bezbarwny) lub do niego nawiązywała (drewnopodobny laminat albo okleina naturalna, czyli fornir). Farby kryjące stosuje się rzadziej.
Drzwi z płyt drewnopochodnych również pokrywa farbami akrylowymi lub okleiną. Do wyboru są okładziny z naturalnego drewna, drewnopodobne lub z jednobarwnego laminatu oraz farby kryjące. Firmy oferują zazwyczaj drzwi w tzw. kolorach podstawowych, np. białym, brązowym czy popielatym, oraz w kolorach na specjalne zamówienie – np. zielone czy niebieskie. Za te drugie trzeba zapłacić od 15 do 20% więcej.
Niektóre firmy sprzedają również drzwi z niewykończoną powierzchnią. Po zamontowaniu można je pomalować na kolor, pasujący do pozostałych elementów wyposażenia wnętrza, albo też okleić okleiną jednobarwną czy imitującą buk, orzech, jesion, dąb, mahoń. Anna Grocholska |
