Odpowiedzią na wszelkie niedostatki naturalnego wentylowania budynków jest wentylacja mechaniczna
z odzyskiem ciepła. Tezę tę potwierdzają inwestorzy, którzy w taki rodzaj wentylacji wyposażyli swój
dom. Choć cała inwestycja wymaga sporych nakładów finansowych, to jej zalety: świeże, czyste powietrze
niezależnie od warunków atmosferycznych i znaczące obniżenie kosztów ogrzewania, sprawiają, że
coraz więcej budujących własny dom decyduje się na taką instalację.
Piony wentylacyjne na poddaszu
Wentylacja mechaniczna z odzyskiem
ciepła zapewnia kontrolowany
wypływ i napływ powietrza i – co
najważniejsze, umożliwia odebranie
części ciepła z ogrzanego powietrza
wewnętrznego, zanim zostanie ono
usunięte na zewnątrz. Ciepło to jest
następnie przekazywane powietrzu
wpływającemu do wnętrza domu,
dzięki czemu odzyskuje się część
ciepła, które w wentylacji naturalnej
jest bezpowrotnie tracone. Dzięki temu
zmniejsza się zapotrzebowanie na energię
do ogrzewania domu, a to oznacza
konkretne oszczędności. To istotna
zaleta tego typu wentylacji.
PROJEKT
Optymalne funkcjonowanie instalacji
wentylacyjnej może zapewnić tylko
dokładne obliczenie oporów w przewodach
wentylacyjnych i dobranie
odpowiednich ich długości i średnic.
Bez dobrego projektu nie uda się tak
dobrać urządzeń, w tym rekuperatora,
aby jego wentylatory były w stanie
zapewniać wymaganą wydajność wentylacji,
ani też właściwie zmontować
całej instalacji.
Niefachowo wykonana instalacja
może być powodem niedostatecznej
lub nadmiernej wentylacji, a więc
nie przyczyni się do oszczędności
energii, może też nadmiernie hałasować,
powodować przeciągi czy zanieczyszczać
ściany wokół otworów
nawiewnych (anemostatów). Projekt
powinien zatem wykonać specjalista
z doświadczeniem w projektowaniu
instalacji do domów jednorodzinnych.
Projektant instalacji powinien:
– zaplanować trasy kanałów wentylacyjnych
(wykonanych z gładkich
przewodów, przez które powietrze
przesuwa się prawie bez szumów):
można je umieścić w sufitach podwieszanych,
na poddaszu, w ściankach
kolankowych lub odpowiednich
szachtach instalacyjnych;
– dobrać średnicę przewodów
i przepustnic regulacyjnych oraz
rekuperator o odpowiednich
parametrach – najlepiej z płynną
regulacją prędkości wentylatora (im
większe możliwości regulacji, tym
większe oszczędności energii);
– doprowadzić do każdego z pomieszczeń
budynku co najmniej
jeden przewód wentylacyjny;
– rozmieścić kanały wentylacyjne
tak, by powietrze wywiewane było
z łazienek, toalet i kuchni, a nawiewane
do sypialni, pokoi dziennych,
salonu i gabinetu;
– zapewnić swobodną wymianę
powietrza pomiędzy pomieszczeniami,
a więc zaznaczyć w opisie
projektu, jakie podcięcia lub otwory
wentylacyjne należy zapewnić
w drzwiach;
– zaplanować ocieplenie kanałów
przechodzących przez pomieszczenia
nieogrzewane (piwnica,
poddasze).
Joanna Dąbrowska
Ciąg dalszy artykułu w wydaniu papierowy miesięcznika Budujemy Dom 1-2/2012