Najważniejszą ich zaletą są właściwości samoczyszczące. Taki tynk, dzięki wysokiej odporności na działanie mikroorganizmów, sprawdzi się na budynkach znajdujących się w aglomeracjach miejskich oraz przemysłowych, gdzie mamy do czynienia z dużą ilością kurzu oraz blisko lasów, parków, zbiorników wodnych (jeziora, stawy, rzeki) i na terenach nadmorskim, w górach.
Kolejnym, ważnym atutem, jest zdecydowanie większa odporność na porastanie biologiczne niż w przypadku tynków produkowanych na bazie żywic akrylowych. Dla inwestora oznacza to, że elewacje nimi wykończone przez długi czas nie wymagają czyszczenia i innych zabiegów konserwacyjnych.
Ponadto, takie tynki są odporne na promieniowanie UV, więc nie zmieniają koloru (nie blakną). Są też paroprzepuszczalne, mogą więc być stosowane zarówno w systemach ociepleń, w których zastosowano styropian jak i wełnę mineralną.
Oferowane są w szerokiej gamie uziarnienia - 1; 1,5; 2,0 i 3,0 mm oraz struktur - drapane, "baranki", a także modelowane (drobnozirniste).
Zastosowanie tynków silikonowych do wykończenia elewacji jest bardzo uniwersalnym rozwiązaniem, oznaczającym najlepszy stosunek jakości do nakładów inwestycyjnych.
Bartosz Polaczyk
Dyrektor Techniczny KREISEL Technika Budowlana
fot. Kreisel
Dodaj komentarz