Najważniejszą ich zaletą są właściwości samoczyszczące. Taki tynk, dzięki wysokiej odporności na działanie mikroorganizmów, sprawdzi się na budynkach znajdujących się w aglomeracjach miejskich oraz przemysłowych, gdzie mamy do czynienia z dużą ilością kurzu oraz blisko lasów, parków, zbiorników wodnych (jeziora, stawy, rzeki) i na terenach nadmorskim, w górach.
Kolejnym, ważnym atutem, jest zdecydowanie większa odporność na porastanie biologiczne niż w przypadku tynków produkowanych na bazie żywic akrylowych. Dla inwestora oznacza to, że elewacje nimi wykończone przez długi czas nie wymagają czyszczenia i innych zabiegów konserwacyjnych.
Ponadto, takie tynki są odporne na promieniowanie UV, więc nie zmieniają koloru (nie blakną). Są też paroprzepuszczalne, mogą więc być stosowane zarówno w systemach ociepleń, w których zastosowano styropian jak i wełnę mineralną.
Oferowane są w szerokiej gamie uziarnienia - 1; 1,5; 2,0 i 3,0 mm oraz struktur - drapane, "baranki", a także modelowane (drobnozirniste).
Zastosowanie tynków silikonowych do wykończenia elewacji jest bardzo uniwersalnym rozwiązaniem, oznaczającym najlepszy stosunek jakości do nakładów inwestycyjnych.
Bartosz Polaczyk
Dyrektor Techniczny KREISEL Technika Budowlana
fot. Kreisel
- Jak montować elewacyjne okładziny ścienne i detale architektoniczne z Verolithu?
- Jak zamontować lamele elewacyjne?
- Beton na elewacji i wokół domu - całkiem nowa odsłona
- Jak zabezpieczyć gonty drewniane?