Ułożenie paneli i warstwowych desek podłogowych nie wymaga specjalnych umiejętności. Zobowiązuje jednak do ścisłego przestrzegania instrukcji montażu wybranej posadzki.
Zachęcamy do dokładnego zapoznania się z instrukcją układania wybranych paneli, ale także do zawartych w artykule porad montażowych, które mogą być pomocne w precyzyjnym zrozumieniu zaleceń producentów.
|
|
| Masa samopoziomująca | |
| (fot. Atlas) | (fot. Mira) |
Przed przystąpieniem do układania posadzki należy odpowiednio przygotować podłoże. Musi ono być przede wszystkim suche (wilgotność podkładu cementowego nie może przekraczać 2%, a anhydrytowego - 3%.), równe, stabilne i czyste. W przypadku nierówności powyżej 3 mm/m trzeba będzie użyć mas samopoziomujących, ewentualnie wygładzić szlifierką i dokładnie oczyścić. Potem trzeba odczekać, aż posadzka wyschnie (zazwyczaj kilka dni).
Trzeba także zadbać o właściwe składowanie paneli, zanim zostaną położone. Ze względu na właściwości higroskopijne drewna – z którego wykonuje się omawiane posadzki – panele trzeba pozostawić na 2 lub 3 dni w pomieszczeniu, w którym będą montowane. Do czasu montażu należy pozostawić je w paczkach, zapewniając przy tym dostęp powietrza do środka.
Gdy podłoże jest już gotowe, można przystąpić do kolejnych prac. Na tym etapie powinno się zmierzyć szerokość pomieszczenia. Ostatni bowiem rząd paneli nie powinien być węższy niż 50 mm. Jeśli z obliczeń (szerokość pomieszczenia podzielona przez szerokość krótszego boku panelu) wynika, że w ostatnim rzędzie zmieszczą się jedynie panele węższe niż zalecane 50 mm, pierwszy rząd nie może zaczynać się od pełnej szerokości paneli – trzeba zatem go odpowiednio przyciąć.
|
|
|
| Mierzenie szerokości pomieszczenia i paneli (fot. Komfort) |
Przycinanie paneli wzdłuż (fot. Bosch) | Aby zachować odpowiedni odstęp paneli od ścian, słupów itp., stosuje się specjalne kliny dystansowe (fot. Parador) |
Uwaga! Przy obliczeniach trzeba wziąć pod uwagę wymagane odstępy paneli od ściany i innych elementów trwale zamocowanych (np. rur ogrzewania), tzw. dylatacje. Odstępy te umożliwiają ruch (pracę) ułożonej podłogi, która reaguje na zmiany warunków (wilgotność, temperatura) panujących w pomieszczeniu. Minimalne wielkości tych przerw to: 10 mm – w pomieszczeniach węższych niż 8 m, 20 mm – w pomieszczeniach o szerokości powyżej 8 m.
Gdy już wiemy, jaką szerokość powinien mieć pierwszy i ostatni rząd paneli, możemy przystąpić do układania posadzki. Temperatura pomieszczenia, w której będziemy przeprowadzać prace, powinna wynosić minimum 18°C, temperatura podłogi 15°C, a względna wilgotność powietrza maksimum 65%. Pierwszą warstwą układaną na przygotowanym podłożu jest warstwa podkładowa. Tworzy ją folia polietylenowa (0,2 mm), która chroni przed wilgocią. Należy układać ją wzdłuż paneli z 20-centymetrowym zakładem i sklejać taśmą samoprzylepną. Wywija się ją na ścianę, a po ułożeniu paneli odcina wystające fragmenty folii.
|
|
| Na położoną wcześniej folię chroniącą przed wilgocią układa się warstwę wyciszającą ze specjalnej pianki (fot. Komfort) | Układanie izolacji, która jednocześnie chroni przed nadmiernym rozchodzeniem się dźwięków i wilgocią (fot. Parador) |
Uwaga! Panele układa się krótszym bokiem do okna, tak by dłuższy bok był równoległy do padających promieni słonecznych. Na folii układa się warstwę wygłuszającą, która zminimalizuje rozchodzenie się dźwięków po posadzce. Do tego celu stosuje się np. piankę wyciszającą, maty z zaimpregnowanego włókna drzewnego, korkowe lub filc.
Zamiast dwóch oddzielnych materiałów tworzących warstwę podkładową, można użyć izolacji, która jednocześnie chroni przed wilgocią i dźwiękami.
Warstwę podkładową układa się sukcesywnie – wraz z dodawaniem kolejnych rzędów paneli.
Uwaga! W przypadku niektórych paneli warstwa tłumiąca dźwięki jest częścią ich konstrukcji. Wówczas w warstwie podkładowej pomija się układanie tej izolacji.
Teraz można przystąpić do układania paneli. Pierwszy rząd zaczynamy układać od lewego narożnika ściany. Panele mają tzw. pióro i wpust (rysunek poniżej); budowa ta umożliwia łączenie typu click. Panele pierwszego rzędu powinny być skierowane piórem do ściany. Na początku panele łączy się ze sobą pod kątem 20° krótszym bokiem – wkładając pióro we wpust.
Ostatni panel w pierwszym rzędzie prawdopodobnie trzeba będzie przyciąć. Aby określić, na ile jest on za długi, należy odwrócić go laminatem do dołu i przyłożyć krótszym bokiem do ściany (od strony pióra). Robiąc to, pamiętajmy o uwzględnieniu szerokości szczelin dylatacyjnych. Następnie rysujemy linię cięcia i przycinamy panel od strony wpustu – pióro musi pozostać, aby można było połączyć ostatni panel z poprzednim).
|
|
|
|
| Połączenie paneli na pióro i wpust to system mocowania zwany „click” (fot. Delfino) |
Wyznaczanie długości ostatniego panelu w rzędzie (fot. Parador) | Docinanie ostatniego panelu w rzędzie (fot. Bosch) |
Tworzenie szczelin dylatacyjnych (fot. Parador) |
Po ułożeniu pierwszego rzędu paneli trzeba sprawdzić, na ile proste są ściany. Żeby to sprawdzić, możemy użyć ołówka z przyklejonym drewnianym klockiem. Klocek przesuwamy wzdłuż ściany i w ten sposób rysujemy linie ścian. W razie konieczności panele należy odpowiednio dociąć, aby kolejne rzędy układały się prostopadle do ściany. Miejscowe nierówności ścian trzeba usunąć, bo listwy przypodłogowe nie będą przylegać. Jeśli do cięcia użyjemy wyrzynarki, panele trzeba przycinać od spodniej strony, jeśli zaś będzie to piła ręczna – od strony wierzchniej.
Drugi rząd powinien zaczynać panel, który został po odcięciu w pierwszym rzędzie. Nie może mieć on jednak mniej niż 40 cm. Żeby ułatwić sobie pracę, użyjmy trójkątnych klinów, które podtrzymają panele do czasu, aż ułożymy cały rząd, który następnie opuścimy na podłoże. Powstały rząd paneli delikatnie trzeba dobić młotkiem, używając drewnianej deszczułki. W ten sposób układamy kolejne rzędy paneli.
|
|
| (fot. Komfort) | |
| Opuszczanie rzędu paneli po usunięciu trójkątnych klinów | Dobijanie ułożonego rzędu paneli |
Uwaga! Jeśli wybraliśmy panele łączone na klej, przed ich połączeniem na pióro nanosimy klej. Robimy to dopiero po próbnym (bez kleju) dopasowaniu 3 pierwszych rzędów, żeby mieć pewność, że wszystkie elementy są idealnie dopasowane.
Przed ułożeniem ostatniego rzędu paneli trzeba odpowiednio podciąć ościeżnicę drzwiową. W tym celu należy przystawić do niej fragment panelu wraz z zastosowaną warstwą podkładową i na wyznaczonej wysokości przyciąć ościeżnicę.
|
|
| Przycinanie ościeżnicy stosownie do rodzaju i grubości panela oraz zastosowanych materiałów podkładowych (fot. Bosch) | |
Uwaga! Jeśli ościeżnica jest stalowa, panele należy przyciąć, dostosowując odpowiednio ich kształt i zachowując szczelinę 8–10 mm. Podobnie postępujemy przy innych elementach trwale związanych z podłogą, np. rurach ogrzewania. Panele przykłada się do tych miejsc, calówką zaznacza wgłębienia, następnie ołówkiem przenosi je na panel i na koniec odpowiednio przycina – zachowując wymagane szczeliny. Odcięty kawałek panelu mocuje się za rurami na klej i po wyschnięciu zakrywa rozetami maskującymi.
Ostatni rząd paneli układamy, korzystając z łyżki stolarskiej. Na koniec wyjmujemy kliny dystansowe i całość wykańczamy listwami przypodłogowymi. Uwaga! Listwy należy mocować do ścian – nie do podłóg!
|
|
| (fot. Komfort) | |
| Układanie ostatniego rzędu paneli za pomocą łyżki stolarskiej | Przykręcanie listwy przypodłogowej do ściany |
|
| Gotowa posadzka (fot. Komfort) |
Panele łączone na system click można użytkować od razu po ułożeniu. Te zaś łączone na klej zwykle po jednej dobie. Pielęgnacja paneli sprowadza się do odkurzania i mycia dobrze wyżętym mopem.
Dla ochrony podłogi zaleca się także stosowanie podkładek filcowych pod meble (zwłaszcza ruchome – krzesła, taborety itp.). Aby uniknąć rysowania posadzki, pod meblami na kółkach warto stosować maty lub wykładziny.
Redakcja BD
8
