Skrzypią, wypaczają się, nie domykają, nie izolują, nie tłumią, nie chronią – jednym słowem przeszkadzają. Drzwi – dowiedz się jak i co wybrać, aby nie żałować decyzji.
(fot. Interdoor)
Elementy podstawowe Aby dobrze wybrać drzwi, musimy wiedzieć, że na efekt końcowy składa się wiele elementów. Wiedza na temat budowy drzwi i możliwości wyboru ich poszczególnych części, pomoże podjąć właściwą decyzję.
Ościeżnica. Stalowa lub drewniana rama nazywana fachowo ościeżnicą, a potocznie futryną, umieszczona jest w otworze drzwiowym – ościeżu. Ościeżnice mogą być stałe lub regulowane: grubość stałej to 6 lub 10 cm, regulowana wyposażona jest w listwy obejmujące, które umożliwiają dopasowanie jej grubości do grubości muru; stosuje się ją, gdy jego szerokość wynosi więcej niż 7,5 cm i nie przekracza 30 cm. Ościeżnice regulowane są łatwiejsze w montażu i demontażu, ale także sporo droższe od stałych – od 50 do 100%.
Skrzydło drzwiowe. To ruchomy element, który otwiera lub zamyka otwór drzwiowy. Ze względu na ukształtowanie krawędzi skrzydła w miejscu połączenia z ościeżnicą, rozróżnia się skrzydła przylgowe lub bezprzylgowe. Przylgowe mają specjalne pionowe wycięcia na krawędziach skrzydeł, zwiększające powierzchnię przylegania skrzydła do ościeżnicy. Bezprzylgowe takich wycięć nie mają.
Skrzydło może mieć konstrukcję płycinową lub płytową. Szkieletem konstrukcyjnym tych pierwszych jest rama z drewna litego lub klejonego warstwowo, podzielona słupkami. Przestrzeń pomiędzy nimi wypełniają płyciny z drewna litego, sklejki, tworzyw sztucznych lub płyty MDF. Płyciny mogą mieć różne kształty i wymiary.
Drzwi o konstrukcji płycinowej coraz częściej są wypierane przez te o konstrukcji płytowej, które łudząco przypominają drzwi z litego drewna. Ich konstrukcję stanowi rama z laminatu drewnianego, z przytwierdzonymi do niego okładzinami z płyty wiórowej. Drzwi zewnętrzne Z uwagi na miejsce zamontowania powinny spełniać wymogi narzucone przez normę budowlaną oraz te, związane z przydzieloną im funkcją.
Izolacyjność cieplna. Zgodnie z przepisami współczynnik przenikania ciepła powinien kształtować się na poziomie 2,6 W/(m2•K). Większość dostępnych na rynku drzwi zewnętrznych spełnia ten warunek, uzyskując często ciepłochronność bliską 2 W/(m2•K). Izolacyjność akustyczna. Wprawdzie normy nie określają jej minimalnego poziomu, ale warto, aby dźwiękoszczelność drzwi zewnętrznych była zbliżona do 30 dB. Poziom 36 dB (i więcej) oznacza już bardzo skuteczną ochronę akustyczną.
Wytrzymałość. Nawet najprostsze drzwi wzmocnione powinny mieć co najmniej trzy pary zawiasów i dwa zamki (w tym jeden kilkupunktowy, wyposażony w zespół bolców). Warto, aby parametry techniczne drzwi zewnętrznych pozwalały zaliczyć je do grupy antywłamaniowych.
O poziomie odporności na włamanie świadczy klasa drzwi – A, B lub C (właściwości wytrzymałościowe wzrastają zgodnie z kolejnością alfabetyczną), określająca m.in. czas niezbędny do sforsowania drzwi. Klasę nadają uprawnione do tego placówki atestujące – Instytuty: Techniki Budowlanej i Mechaniki Precyzyjnej oraz Centralne Laboratorium Kryminalistyki KGP.