Decyzja, z czego i jak zbudować ściany zewnętrzne nowego domu, wydaje się budującym bardzo ważna. Tak naprawdę najważniejsze jest jednak to, czy zostaną starannie ocieplone.
Czy można zastosować inne materiały ścienne niż przewidziane w projekcie?
Przepisy dopuszczają taką zmianę dla poprawienia parametrów ścian lub zmniejszenia ich kosztów - pod warunkiem, że w zakresie izolacyjności cieplnej, wytrzymałości oraz trwałości, zmienione rozwiązanie zapewni przynajmniej takie same właściwości ściany, jakie podano w projekcie. O zastosowaniu innych materiałów decyduje kierownik budowy, który musi taką zmianę udokumentować odpowiednim wpisem w dzienniku budowy. Nie ma potrzeby występowania o urzędowe zatwierdzenie tych zmian.
Jakie rodzaje ścian zewnętrznych stosuje się w domach jednorodzinnych?
Ściany jednowarstwowe - najłatwiejsze do wznoszenia - wykonuje się z materiałów o takiej izolacyjności termicznej, aby nie trzeba było ich ocieplać. Są tylko trzy takie materiały, które łączą taką ciepłochronność z wystarczającą wytrzymałością: beton komórkowy, ceramika poryzowana i keramzytobeton. Elementy ścienne z tych materiałów mają grubość od 36 do 44 cm.
Zgodnie z przepisami ściany jednowarstwowe mogą mieć większą niż pozostałe ściany wartość współczynnika przenikania ciepła U - nie większą jednak niż 0,5 W/m2·K. Zaletą ścian jednowarstwowych jest stosunkowo szybkie murowanie, natomiast wadą - trudności z ociepleniem elementów konstrukcyjnych i ograniczona ciepłochronność. Można je wykończyć tynkiem tradycyjnym lub cienkowarstwowym. Ściany dwuwarstwowe. Te najpopularniejsze obecnie ściany składają się z warstwy nośnej i ocieplenia.
Wznosi się je szybko i może je wykonać każda ekipa. Najpierw muruje się warstwę nośną a potem - od strony zewnętrznej - mocuje się ocieplenie: na klej, rzadziej na kołki lub na ruszcie metalowym bądź drewnianym. Ściany wykańcza się tynkiem lub okładziną. Na warstwę nośną, której grubość powinna wynosić 15-30 cm, można użyć każdego materiału ściennego. Ściany trójwarstwowe. Uważane są za najbardziej solidne ze względu na bardzo dobre parametry - izolacyjność cieplną i akustyczną, a także akumulacyjność, to znaczy zdolność do gromadzenia ciepła.
Taką ścianę, która ma zwykle grubość 40- -50 cm i składa się z warstw: nośnej (konstrukcyjnej), ociepleniowej i elewacyjnej, można murować na dwa sposoby: 1) wszystkie warstwy jednocześnie, 2) najpierw stawia się ścianę nośną, a dopiero po pokryciu domu dachem dodaje się ocieplenie i warstwę osłonową (sposób droższy). Ścianę wykańcza się tynkiem, a jeśli warstwa zewnętrzna jest wykonana z materiału elewacyjnego, takiego jak klinkier czy cegły wapienno-piaskowe - tylko spoinuje.
