| Wybór kotła to inwestycja długoterminowa, która decyduje nie tylko o komforcie, ale także o kosztach ogrzewania domu. A można zyskać wiele, jeżeli urządzenie będzie odpowiednio dobrane do potrzeb. To zaś oznacza określoną klasę, moc i typ kotła. Przed kupnem kotła warto zastanowić się nad własnymi potrzebami i preferencjami. Zdecydują one o wyborze odpowiedniego urządzenia i określą, jak ma ono pracować. Możemy kupić kocioł z otwartą lub zamkniętą komorą spalania, tradycyjny, niskotemperaturowy albo kondensacyjny, jedno- lub dwufunkcyjny. Moc urządzenia można tak dobrać, że ogrzeje ono dom do wymaganej temperatury nawet w czasie największych mrozów. Zresztą, czy zawsze kocioł kupiony „ponad miarę” oznacza nieekonomiczną pracę i większe zużycie paliwa? Wbrew pozorom okazuje się, że czasami lepiej jest kupić kocioł przewymiarowany. Zanim jednak wybierzemy kocioł, określmy rodzaj paliwa, którym chcemy ogrzewać dom. Paliwo dobrane do potrzeb Jeśli do działki doprowadzony jest gazociąg, to najlepszym i najtańszym rozwiązaniem jest kupno kotła na gaz ziemny. Jeżeli mieszkamy daleko od gazociągu, pozostaje gaz płynny, olej opałowy lub paliwo stałe. Do niewątpliwych zalet kotłów na gaz ziemny należą prosta obsługa, szybkie uruchamianie i zachowanie czystości w pomieszczeniu, w którym urządzenie jest zainstalowane. Nie trzeba magazynować paliwa i płacić za nie już w momencie dostawy. Ile gazu zużyjemy, za tyle zapłacimy. Nie ma też ryzyka związanego z nieszczelnością zbiornika. Zaletą gazu ziemnego jest nadal jego niższa cena w stosunku do gazu płynnego i oleju opałowego. Niestety, korzystanie z tego rodzaju paliwa niesie ze sobą zagrożenie wybuchem w przypadku nieszczelnej instalacji lub zaczadzeniem w przypadku źle działającej wentylacji. Kocioł na gaz płynny jest szczególnie polecany w domach, do których w przyszłości będzie doprowadzony gaz ziemny. Wtedy wystarczy wymiana palnika... i instalacja jest już przystosowana do nowego rodzaju paliwa. Kupno kotła na gaz płynny oznacza konieczność wygospodarowania miejsca na zbiornik paliwa 1 – instaluje się go na zewnątrz budynku. Mogą być naziemne, podziemne lub tzw. zakopcowane (częściowo wystające z ziemi i przysypane nią). Przed zrobieniem wykopu pod zbiornik, należy sprawdzić poziom wód gruntowych – przy zbyt wysokim zbiornik może zostać przez nie wypchnięty. Warto pamiętać, że w przypadku mieszaniny propan-butan możemy stosować tylko zbiorniki zakopane, a zarówno naziemne, jak i podziemne mogą być tylko zbiorniki na propan. Kocioł na gaz płynny nie może być zamontowany w pomieszczeniu, w którym podłoga znajduje się poniżej poziomu gruntu. W przypadku rozszczelnienia instalacji, cięższy od powietrza gaz płynny będzie się zbierał nad podłogą. Decydując się na ten rodzaj paliwa, warto najpierw wybrać konkretnego jego dostawcę, i kupić kocioł z palnikiem przystosowanym do spalania tego, wybranego rodzaju gazu. Olej opałowy również wymaga magazynowania, nie stwarza jednak takiego zagrożenia jak gaz płynny. Zbiornik 2 najlepiej jest umieścić w piwnicy, chociaż możemy go zainstalować także w pomieszczeniu technicznym, znajdującym się na poziomie parteru. Piwnica jest lepszym rozwiązaniem, gdyż jest wtedy mniejsze ryzyko przenikania zapachu oleju do pomieszczeń mieszkalnych. Jednak miejsce, w którym umieścimy zbiorniki na olej, wymaga bardzo sprawnej wentylacji – należy zapewnić tam od dwóch do czterech wymian powietrza na godzinę. Jeśli zbiorniki mają łącznie pojemność większą niż 1 m3, musimy je zamontować w innym pomieszczeniu niż kocioł. Przy czym warto móc magazynować ilość paliwa wystarczającą do ogrzewania domu przez cały sezon. Wynika to nie tylko z wygody, ale także z konieczności regulowania oraz czyszczenia palnika przy każdorazowej dostawie oleju, gdyż za każdym razem ma on inne parametry. A usługa taka oznacza dodatkowe koszty. Jaki kocioł? Przed wykonaniem nowej instalacji należy zastanowić się, jaki kocioł zamontujemy w domu – tradycyjny, niskotemperaturowy czy kondensacyjny. Od tego uzależnione są pozostałe elementy instalacji grzewczej: wielkość grzejników w poszczególnych pomieszczeniach, rodzaj i średnica rur, możliwość montażu podłogówki. Podstawowym parametrem, na który musimy zwrócić uwagę przy zakupie kotła, jest maksymalna temperatura podgrzewanej w nim wody. Jakie są możliwości? Najstarszym rodzajem są kotły tradycyjne. Woda po podgrzaniu osiąga w nich temperaturę 90°C. Zazwyczaj nie można jej zmieniać, chyba że mieszając ją z chłodniejszą wodą powracającą z instalacji. Sprawność kotłów tradycyjnych wynosi około 90%. Kotły o obniżonych parametrach, nazywane niskotemperaturowymi, mają sprawność wyższą od tradycyjnych – nawet 96%. Jest to możliwe dzięki niższej temperaturze wody grzewczej (i mniejszym stratom ciepła w instalacji). Temperatura wody grzewczej nie przekracza 75°C i może się zmieniać w zależności od temperatury na zewnątrz. Natomiast temperatura wody powrotnej może być obniżona do 40°C przy opalaniu gazem lub 30°C, gdy paliwem jest olej. Produkowane są także kotły, w których temperatura wody może być dowolnie niska. Stosując taki kocioł możemy zaoszczędzić nawet 5-10% na kosztach ogrzewania. Dodatkową zaletą kotła niskotemperaturowego jest efektywna praca w lecie, przy podgrzewaniu ciepłej wody użytkowej. W kotłach niekondensacyjnych nie wolno obniżać temperatury wody grzewczej poniżej wartości określonej przez producenta. Może bowiem nastąpić wykraplanie się pary wodnej ze spalin na ścianach wymiennika i łączenie jej z produktami spalania (głównie SO2), w wyniku czego powstają kwas siarkowy i siarkawy. Powodują one przyspieszoną korozję wymiennika ciepła w kotle. Jest to bardzo ważny parametr, gdyż niedopilnowanie go może spowodować uszkodzenie kotła już po jednym sezonie grzewczym. W kotłach kondensacyjnych 3 wykorzystuje się dodatkowo ciepło kondensacji, czyli skraplania pary wodnej zawartej w spalinach. Gdy spaliny zostaną schłodzone poniżej punktu rosy, zawarta w nich para wodna zmienia stan skupienia z gazowego na ciekły, a wydzielające się w tym procesie ciepło dodatkowo podgrzewa wodę kotłową 4. Kocioł ma najwyższą sprawność, gdy temperatura wody grzewczej wynosi 40-50°C. Dobrze jest też, gdy minimalna temperatura wody powracającej do kotła jest jak najniższa, wtedy kocioł osiąga najwyższą sprawność. Tak więc widać, że kotły kondensacyjne przeznaczone są przede wszystkim do instalacji niskotemperaturowych, zwłaszcza ogrzewania podłogowego. Skropliny powstające w czasie kondensacji pary wodnej można odprowadzać do kanalizacji. Iwona Małkowska Ciąg dalszy artykułu w formacie pdf: |
Pobierz wersję pdf: Kocioł na miarę
