Bez bieżącej wody i kanalizacji nie wyobrażamy sobie życia. Jednak zanim woda popłynie z kranu potrzebny jest projekt i przyłącze do sieci wodociągowej i kanalizacyjnej. Wykonanie instalacji wodnych to nie tylko wybór odpowiedniego materiału na rury. To również sztuka ich prawidłowego poprowadzenia, a także odpowiedniego doboru urządzeń do uzdatniania wody.
Kiedy powinno się wykonać podłączenie do sieci wodociągowej?
Rura wodociągowa doprowadzająca wodę z sieci do domu powinna znajdować się głębiej niż strefa przemarzania gruntu (najczęściej od 1,2 do 1,5 m). Dlatego też warto wprowadzić ją do budynku już podczas wykonywania fundamentów.
Jeśli zamierzamy doprowadzić wodę również do garażu czy zraszaczy ogrodowych, musimy także zamontować równoległą rurę do zasilania tych urządzeń.
Nie trzeba podłączać ich od razu do sieci – wystarczy umieścić pod fundamentem odcinek wyprowadzony z jednej strony ponad poziom przyszłej podłogi, a na zewnątrz pozostawić zwój rury w bezpiecznej odległości od domu.
Czy konieczny jest projekt instalacji wodociągowej?
W domach jednorodzinnych nie ma formalnego wymogu sporządzania szczegółowego projektu instalacji wodociągowej. Najlepiej jednak instalację wodną rozprowadzić na podstawie projektu, w którym określa się: trasę, średnice, materiał i rodzaj rur, miejsce zamontowania zaworów, wodomierza i urządzenia hydroforowego (jeśli są potrzebne). Najczęściej projektuje się jednocześnie instalację wodną i kanalizacyjną. Podczas montażu instalacji bez projektu może zdarzyć się bowiem tak, że wykonawca będzie namawiał nas do zrobienia instalacji w technologii, do której ma niezbędne oprzyrządowanie i doświadczenie, a nie w takiej, która dla naszego jest domu najlepsza. Warto zatem powierzyć zaprojektowanie instalacji sanitarnych uprawnionemu projektantowi, a wykonawcy – jego skrupulatną realizację.
Skąd brać wodę?
Możliwości są dwie – podłączenie naszej instalacji do sieci wodociągowej lub wykopanie własnej studni. O sposobie zaopatrzenia w wodę decydują warunki zabudowy lub miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Czasem jednak wybór pozostaje w gestii właściciela posesji.
Woda z wodociągu. Jest to rozwiązanie wygodne i większość osób mając taką możliwość, podłączy swoją instalację do sieci. W lokalnym zakładzie wodociągów i kanalizacji należy złożyć wniosek o przyłączenie. Na jego podstawie otrzymamy warunki techniczne, jakie ma spełniać podłączenie budynku do sieci wodociągowej. Otrzymamy też wytyczne dotyczące miejsca podłączenia do sieci i maksymalny pobór wody. Na tej podstawie zlecamy wykonanie projektu budowlanego wykonawczego, który następnie przedkładamy do uzgodnienia w lokalnym zakładzie wodociągów i kanalizacji. Po uzgodnieniu można zlecić budowę przyłącza pracownikom zakładu wodociągów i kanalizacji lub uprawnionym przez niego wykonawcom.
Woda z własnego ujęcia. Studnię wykonuje specjalistyczna firma. Najczęściej wykonuje się studnie wiercone. Sięgają one do pierwszej lub do głębszych warstw wodonośnych. Pierwsza warstwa jest narażona na zanieczyszczenia związane z działalnością człowieka – np. na zanieczyszczenia ściekami lub środkami ochrony roślin. Woda z głębszych studni jest dużo bezpieczniejsza do stosowania w gospodarstwie domowym, jest jednak często zażelaziona lub ma wysoką twardość. W zależności od głębokości lustra wody montuje się pompy samozasysające (do głębokości 7 m) lub pompy głębinowe.
Studnie o głębokości powyżej 30 m wymagają uzyskania pozwolenia wodno-prawnego.
Woda pod ciśnieniem. Woda z wodociągu dociera do instalacji wewnętrznej pod odpowiednim ciśnieniem – takim, że dopłynie do każdego kranu. Jednak woda z własnego ujęcia wymaga zastosowania zbiornika hydroforowego, który umożliwi skorzystanie z niej bez uruchamiania się pompy w studni przy każdym odkręceniu kranu.
