Ułożenie paneli i warstwowych desek podłogowych nie wymaga specjalnych umiejętności. Zobowiązuje jednak do ścisłego przestrzegania instrukcji montażu wybranej posadzki. Dzięki tej skrupulatności będziemy mieć nie tylko pewność poprawnie ułożonej podłogi, ale także gwarancję oferowaną przez producenta.
(fot. Bosch)
Ponadto zachowamy prawo do ewentualnych roszczeń z tytułu niezgodności towaru z umową. Dlatego zachęcamy do dokładnego zapoznania się z instrukcją układania wybranych paneli, ale także do zawartych w artykule porad montażowych, które mogą być pomocne w precyzyjnym zrozumieniu zaleceń producentów.
Przed przystąpieniem do układania posadzki należy odpowiednio przygotować podłoże. Musi ono być przede wszystkim suche (dopuszczalny procent wilgotności maksymalnej podają producenci dla poszczególnych rodzajów podłoży), równe, stabilne i czyste. W przypadku nierówności powyżej 3 mm/m trzeba będzie użyć mas samopoziomujących, ewentualnie wygładzić szlifierką i dokładnie oczyścić. Potem trzeba odczekać, aż posadzka wyschnie (zazwyczaj kilka dni).
Trzeba także zadbać o właściwe składowanie paneli, zanim zostaną położone. Ze względu na właściwości higroskopijne drewna – z którego wykonuje się omawiane posadzki – panele trzeba pozostawić na 2 lub 3 dni w pomieszczeniu, w którym będą montowane. Do czasu montażu należy pozostawić je w paczkach, zapewniając przy tym dostęp powietrza do środka.
Gdy podłoże jest już gotowe, można przystąpić do kolejnych prac. Na tym etapie powinno się zmierzyć szerokość pomieszczenia. Ostatni bowiem rząd paneli nie powinien być węższy niż 50 mm. Jeśli z obliczeń (szerokość pomieszczenia podzielona przez szerokość krótszego boku panelu) wynika, że w ostatnim rzędzie zmieszczą się jedynie panele węższe niż zalecane 50 mm, pierwszy rząd nie może zaczynać się od pełnej szerokości paneli – trzeba zatem go odpowiednio przyciąć.
Uwaga! Przy obliczeniach trzeba wziąć pod uwagę wymagane odstępy paneli od ściany i innych elementów trwale zamocowanych (np. rur ogrzewania), tzw. dylatacje. Odstępy te umożliwiają ruch (pracę) ułożonej podłogi, która reaguje na zmiany warunków (wilgotność, temperatura) panujących w pomieszczeniu. Minimalne wielkości tych przerw to: 10 mm – w pomieszczeniach węższych niż 8 m, 20 mm – w pomieszczeniach o szerokości powyżej 8 m.