Remont dachu - 17 najczęściej popełnianych błędów

1) Brak szczeliny wentylacyjnej

Dzięki ułożeniu pokrycia na łatach i kontrłatach powstaje przestrzeń, przez którą może przepływać powietrze. Szczelina ta musi mieć wloty przy okapach oraz wylot w kalenicy i powinna być drożna na całej długości połaci. Wysokość szczeliny wyznacza wysokość kontrłat - w dachach o długości krokwi do 10 m i nachyleniu ≥ 15° powinna ona wynosić 2,5-4 cm.

2) Wadliwe rozmieszczenie łat i kontrłat

Rozstaw łat dobiera się do wymiarów dachówki albo profilów blachy, uwzględniając przy tym spadek dachu. Każdy producent pokrycia podaje właściwy rozstaw dla danego produktu. Kontrłaty przybija się równolegle do krokwi. Ważne, by były wykonane z drewna dobrego gatunku. Ich wysokość zwykle nie przekracza 5 cm. Rozstaw natomiast wpływa na wielkość przekroju łat.

Dachówkę i blachodachówkę układa się na łatach przybitych do konstrukcji dachu, umieszczonych w odstępach dostosowanych do konkretnego modelu pokrycia (fot. Röben)

3) Nieszczelne poszycie z desek

Aby poszycie było sztywne i równe, deski powinny mieć szerokość do 15 cm. Stronę dordzeniową kieruje się ku górze (dzięki temu w środkowej części nie powstanie wypukłość). Duże znaczenie ma również to, by łączenia desek w kolejnych rzędach nie wypadały nad jedną krokwią.

4) Zbyt słabe zamocowanie pokrycia

Słabo przytwierdzone dachówki czy blachodachówki mogą być podrywane przez silny wiatr, a nawet zerwane. Mocowanie powinno być wykonywane zgodnie z zaleceniami producenta. W rejonach, gdzie występują silne wiatry, często trzeba stosować mocowania niestandardowe.

Klamrowanie dachówek (czyli przypinanie do łat) zapobiega podnoszeniu ich przez wiatr. Zwykle klamruje się co trzecią dachówkę po skosie, zaś na dachach o dużym spadku (50-60°) - każdy element (fot. Röben)

5) Uszkodzenie blachy dachowej podczas cięcia

Blachę powlekaną należy ciąć specjalnymi nożycami, a nie szlifierką kątową. Uszkadza ona bowiem powłoki ochronne, co skutkuje szybką korozją pokrycia.

Może cię zainteresować

Jak i czym przeprowadzić prace rozbiórkowe przy remontach i modernizacji domu? Czy aluminium można kleić? Jaka farba na zacieki po zalaniu? Profesjonalny system renowacyjny do usuwania wilgoci i pleśni z Twojego domu Jak nie stresować się w czasie budowy? Wymiana okien za grosze. Tak uzyskasz dofinansowanie Zabudowa z płyt gipsowo-kartonowych. Praktyczne porady Jakie płyty, profile i akcesoria będą potrzebne do zabudowy poddasza? Wnętrza w duchu glamour z farbami Tikkurila Jak urządzić sypialnię na poddaszu? Jak urządzić wnętrza w stylu loftowym?

Zobacz więcej Zwiń

6) Źle rozlokowane uchwyty do rynien

Może to doprowadzić do wykrzywienia rynien, a nawet ich oderwania. Odstępy pomiędzy uchwytami do rynien z PVC powinny wynosić ok. 40 cm, a do rynien stalowych - 50-60 cm. Ponadto uchwyty są potrzebne na obydwu końcach rynien oraz w pobliżu każdego wpustu do rury spustowej.

7) Nieprawidłowe usytuowanie rynien

Co najmniej połowa szerokości rynny powinna wystawać poza krawędź połaci dachowej, a krawędź rynny od strony ściany powinna znajdować się ok. 1,5 cm wyżej niż krawędź zewnętrzna (nawet jeśli dojdzie do przelewania się wody, elewacja nie będzie zalewana).

8) Niewłaściwe rozmieszczenie rur spustowych

Umieszcza się je w każdym narożu budynku i pod każdym koszem dachowym. Odstępy między rurami powinny wynosić maks. 20 m.

9) Brak spadku rynien

Spadek od 0,2 do 0,5% (2-5 cm na 10 m długości) w kierunku odpływu jest konieczny do prawidłowego odprowadzenia wody z dachu. Wyznacza się go, rozciągając pomiędzy skrajnymi rynhakami sznurek, od którego odmierza się położenie uchwytów pośrednich.

10) Montaż rynien zimą

Orynnowanie można montować w temperaturze powyżej 5°C. Niższa temperatura utrudnia klejenie, lutowanie i powoduje zwiększenie kruchości PVC.

11) Brak obróbek blacharskich okapu

Dzięki prawidłowo wykonanym obróbkom, woda z dachu trafia do rynien, nie mocząc czołowej powierzchni krokwi ani deski okapowej.

12) Brak dylatacji długich rynien

Jeśli rynna ma ponad 20 m długości, powinno się ją podzielić na mniejsze odcinki za pomocą specjalnych złączek dylatacyjnych. Dzięki temu będzie się kurczyć i wydłużać, nie odkształcając się pod wpływem zmian temperatury.

13) Zmiana pokrycia bez konsultacji z konstruktorem

Zbyt ciężkie pokrycie może spowodować nadmierne ugięcie krokwi. Z kolei lekka blachodachówka - zamiast ciężkiej tradycyjnej dachówki - znacznie gorzej tłumi hałas (odgłos deszczu), mocniej się nagrzewa i jest bardziej podatna na zerwanie przez wiatr. Dlatego każda zmiana pokrycia powinna być skonsultowana z konstuktorem.

14) Stosowanie silikonu lub akrylu do uszczelniania dachu

Na dachu można używać jedynie specjalistycznych uszczelniaczy dekarskich, które są odporne na trudne warunki atmosferyczne, wysoką i niską temperaturę, opady deszczu i śniegu oraz intensywne promieniowanie słoneczne. Zwykłe masy akrylowe albo silikonowe nie zapewnią szczelności i szybko zaczną się wykruszać.

15) Brak podkonstrukcji umożliwiającej zamocowanie odpowiedniej grubości wełny mineralnej

Przy ocieplaniu istniejącego dachu, nierzadko wysokość elementów konstrukcyjnych utrudnia przytwierdzenie ocieplenia odpowiedniej grubości. Wtedy należy wykonać podkonstrukcję umożliwiającą ułożenie grubszych płyt i zachowanie ciągłości ocieplenia, również w miejscach osadzenia elementów konstrukcyjnych.

16) Niestaranne obróbki blacharskie w koszach i przy kominach

Zbyt płytkie obróbki mogą skutkować wnikaniem wody opadowej pod pokrycie. Głębokość wsunięcia obróbek pod pokrycie zależy od kąta nachylenia połaci, ale nie powinna być mniejsza niż 15 cm. Pokrycia profilowane dodatkowo muszą być wywijane lub należy stosować kształtki uszczelniające.

17) Brak ław i stopni kominiarskich

Kominiarz musi móc swobodnie wejść na dach i stabilnie stanąć przy kominie. Chodząc bezpośrednio po pokryciu bardzo łatwo je uszkodzi.

Małgorzata Kolmus, Redakcja BudujemyDom, Tomasz Rybarczyk
fot. otwierająca: alluregraphicdesign / pixabay.com