Kominek z zimną obudową - przez zaniedbanie pękła szyba

Dom:

• Murowany, parterowy, 118 m2;
• Jednowarstwowe ściany z pustaków styropianowych o grubości 35 cm (technologia Izodom 2000);
• Ogrzewany kominkiem z DGP oraz kotłem na gaz z sieci;
• Wentylowany sposobem grawitacyjnym.

Kominek:

• Żeliwny wkład o mocy 15 kW; na korpusie żebra radiacyjne, system dopalania spalin, automatyczny szyber, panoramiczna szyba 36 cali.
• Obudowa - tzw. zimna, z wełny mineralnej z ekranem aluminiowym, ognioodpornych płyt g-k i granitu.
• System DGP - z elektrycznym wentylatorem, elastyczne rury stalowe o przekroju 150 mm, doprowadzone do dwóch sypialni dzieci i korytarza.
• Komin - systemowy o przekroju 220 mm.
• Kanał nawiewny - z rury PVC 100 mm.
• Paliwo - dąb, akacja, jesion.
• Kominek używany - codziennie w zimniejszej połowie roku.
• Lokalizacja - przy zewnętrznej ścianie, w strefie dziennej.

Decyzja: Pojechałem, z żoną, do firmy oferującej wkłady żeliwne, wykonane w skandynawskiej technologii. Zachwyciliśmy się modelem z panoramiczną szybą i już żadnego innego nie chcieliśmy. Zamontowałem go samodzielnie.

Od wkładu żeliwnego z panoramiczną szybą poprowadzono system DGP.

Kominek z panoramiczną szybą i DGP - rady i przestrogi:

• Działałem etapami. W 2012 r. ustawiłem na postumencie wkład i wzniosłem zimną obudowę z ognioodpornych płyt g-k i wełny mineralnej z ekranem odbijającym ciepło. Cztery lata później założyłem system DGP z dmuchawą, żeby lepiej rozprowadzać ciepło. W 2020 r. wykonałem front z czarnego granitu. Ostrzegam - wkład z żeliwa jest ciężki, mój waży 182 kg. Poprosiłem dostawców o wniesienie go do domu, później ulokowałem na postumencie. Najważniejszy element montażu w tej fazie - zapewnienie szczelności odprowadzenia spalin. Rozprowadzenie rur DGP nie jest trudne w obiekcie parterowym, ze stropem skonstruowanym ze styropianowych kształtek (w trakcie budowy, przygotowałem w nim otwory). Rury ułożyłem na strychu i ociepliłem kołderką z wełny mineralnej, od strony wnętrza zamontowałem anemostaty. Na strychu ulokowałem wentylator DGP, kupiony w hipermarkecie. W celu wygłuszenia szumu, ustawiłem aparat na płycie z twardej wełny mineralnej (dało to pozytywny efekt). Montaż DGP zajął mi dzień.
• W modelach z dużą szybą warto wymieniać co 2-3 lata sznurek w drzwiczkach, ponieważ twardnieje pod wpływem preparatów do czyszczenia szyby i przestaje amortyzować jej naprężenia. Zaniedbałem to, szyba pękła. Wymiana jej kosztowała... 1500 zł! Nie cały kurz i dym zatrzymuje filtr założony w rurociągu DGP, ich resztki brudzą sufit w okolicy anemostatów (maluję go co dwa lata). Żeby uniknąć podciśnieniowego zaciągania zanieczyszczeń, ja i żona powoli uchylamy drzwiczki przy dokładaniu opału, lecz młodzież robi to zbyt raptownie. Przy tej okazji, z anemostatów wydobywa się zapach palenia - raz przyjemny, raz dymny. Używam tylko dobrze wysuszonego drewna drzew liściastych, kominek ma system dopalania spalin - komin jest czysty, co sprawdziłem (nagrywając telefonem przegląd wnętrza przewodu dymowego). Dzięki codziennemu uruchamianiu kominka w okresie grzewczym, koszt ogrzewania gazem to było raptem 1000 zł, dopiero w ubiegłym roku 3500 zł.

Koszt zakupu i użytkowania kominka z DGP:

• Wkład 7000 zł, obudowa zimna i DGP 3050 zł, granit 11 000 zł, robocizna własna.
• Użytkowanie - zużywa się 3 mp drewna za 500 zł.

Redaktor: Lilianna Jampolska
Na zdjęciu otwierającym: Za zimną obudową ulokowano podręczną przechowalnię drewna.