Na co zwrócić uwagę przed zakupem okładziny ceramicznej? Na które oznaczenia płytek warto zwracać uwagę, a które są mniej istotne? I najważniejsze, ile zapłacimy za same płytki i ich ułożenie?
Wielkość płytek ceramicznych powinno się dobierać z uwzględnieniem wielkości pomieszczenia. Te w dużych formatach optycznie powiększą niewielki salon, z kolei te mniejsze (np. 30x30 cm) - będą źle wyglądać w obszernych wnętrzach. Należy przede wszystkim unikać skrajności - w salonie o powierzchni 20 m2 dobrze będą się prezentowały płytki w formatach 40x40, 45x45 lub 60x60 cm. Większe (na rynku są gresy np. o wym. 120x120 cm) będą wyglądały karykaturalnie.
Wielkość okładziny ceramicznej wpływa również bezpośrednio na cenę robocizny. Dużych płytek wcale nie układa się łatwiej ani szybciej, a wszystko dlatego, że wyroby wielkoformatowe wymuszają bardzo staranne przygotowanie podłoża, są ciężkie - trudno więc je przenosić - oraz muszą swobodnie pracować na posadzce - do ich układania trzeba używać klejów odkształcalnych klasy S1.
Wykończenie powierzchni płytek, tak samo jak ich format, także wpływa na wygląd całego wnętrza. Na rynku dostępne są produkty matowe, połpolerowane oraz polerowane. Matowe, zwane też satynowymi, "wyciszają" duże wnętrze, są antypoślizgowe, a na ich powierzchni zabrudzenia są mniej widoczne. Polerowane, odbijając światło, optycznie powiększają pokój, są śliskie (szczególnie, gdy coś rozlejemy) oraz wymagają precyzyjnej pielęgnacji.
Produkty półpolerowane łączą w sobie zalety wyrobów polerowanych i matowych, są antypoślizgowe, delikatnie odbijają światło, dodając lekkości pomieszczeniu, są łatwe do utrzymania w czystości i, dzięki nierównomiernemu połyskowi, nie widać na nich zabrudzeń.
Parametry techniczne, opisane na opakowaniach gresów, mogą nam wiele o nich powiedzieć - trzeba tylko zapoznać się z poszczególnymi oznaczeniami:
Odporność na ścieranie oznacza podatność na zarysowania warstwy wierzchniej płytki. Parametr ten określa się w laboratorium, poddając płytki mechanicznemu szorowaniu, przy użyciu specjalnych tarcz ściernych. Liczba obrotów, po jakich na powierzchni pojawią się widoczne o tarcia, pozwala przyporządkować wyroby do jednej z sześciu klas ścieralności (oznaczanej jako: PEI, z podaną liczbą obrotów). W przypadku salonu, który często jest połączony z tarasem, zaleca się stosowanie płytek klasy 3 lub wyższej (np. PEI 3/1500 lub PEI 4/2100).
Odporność na plamienie zależy od struktury płytki, bada się ją, wylewając na jej powierzchnię określone substancje, a po dobie zmywa się je i ocenia stopień zaplamienia. Powstałe ślady czyści się: bieżącą wodą (A), gąbką i detergentem (B), mocnym środkiem chemicznym (pH 9-10) z użyciem szczotki (C), rozpuszczalnikiem (D).
Wyniki odporności na plamienie podaje się w 5 klasach. Klasie 1 odpowiadają płytki, z których zabrudzenia usuwa się najłatwiej (metoda A), klasie 4 wyroby, z których plamy można usunąć tylko rozpuszczalnikiem (metoda D). Jeśli na opakowaniu nie ma odpowiedniego oznaczenia na temat odporności na plamy, test taki łatwo możemy wykonać w domowych warunkach. Wystarczy na płytkę (oczywiście nieułożoną) nanieść np. jodynę lub oliwę z oliwek i po upływie doby spróbować zmyć plamy podanymi sposobami.
Odporność na czynniki chemiczne dotyczy najczęściej środków chemicznych używanych w gospodarstwie domowym: środki do mycia, prania, czyszczenia, sól, ale także artykuły spożywcze (kawa, soki, wina), które mogą zostawiać plamy. Płytki odporne mają pod wpływem tych substancji nie zmieniać po łysku ani barwy, a plamy muszą się dać łatwo usuwać wodą oraz popularnymi środkami.
Antypoślizgowość płytek jest ważna dla naszego bezpieczeństwa. Taką cechę powinny mieć kafelki w każdym pomieszczeniu, w którym posadzki narażone są na zawilgocenie. Producenci antypoślizgowość oznaczają na opakowaniach swoich wyrobów symbolem od R9 do R13 (płytki poniżej R9 nie są antypoślizgowe).
Nasiąkliwość służy do określenia porowatości materiału, im ona jest większa, tym większą ilość wody płytka jest w stanie wchłonąć. Parametr ten podawany jest w % - płytki podłogowe najczęściej charakteryzują się nasiąkliwością (E) od 3 do 6%.
Uwaga! Poza parametrami technologicznymi warto zwracać uwagę na kalibrację grupy płytek. Kaliber, zwany też wymiarem produkcyjnym, to rzeczywista wielkość płytki, która trafia w ręce klienta, podawany jest w milimetrach i wyrażony liczbami lub literami (1, 2, 3 lub A, B, C). Wybierajmy tylko te opakowania, które oznaczone są tym samym kalibrem. Należy też zachować szczególną ostrożność w przypadku płytek matowych i polerowanych układanych na tej samej powierzchni. Wyroby polerowane zawsze są mniejsze od matowych, trzeba więc różnice wymiarowe uwzględnić przy układaniu.
Kupując płytki na posadzkę salonu musimy też kierować się naszymi możliwościami finansowymi. Ceny płytek ceramicznych zmieniają się tak samo szybko jak kolekcje płytek. W hurtowniach ceramiki lub na wyprzedażach można nabyć całkiem przyzwoite płytki już od 30 zł/m2. Średnie ceny krajowych producentów kształtują się na poziomie 50-100 zł/m2. Ceramika w dużych lub nietypowych formatach (60 x 60, 33 x 98, 20 x 60 cm) będzie odpowiednio droższa.
Również sposób wykończenia powierzchni ma wpływ na cenę, za piękny polerowany gres w dużym rozmiarze trzeba zapłacić zdecydowanie powyżej 110 zł/m2. Trzeba też pamiętać o ewentualnych stratach przy docinaniu i cokołach, w związku z tym zawsze kupujmy o około 10% więcej materiału, niż wynosi powierzchnia pomieszczenia. Do wydatku poniesionego na kafelki musimy doliczyć jeszcze koszty produktów z segmentu chemii budowlanej i robocizny.
Klej powinien dobrać fachowiec układający płytki - za worek 25 kg zaprawy klejowej, przeznaczonej do wnętrz, zapłacimy od 20 zł do 70 zł. Te droższe to kleje odkształcalne, klasy S1, zalecane do płytek wielkoformatowych; zaprawy klasy S2 (wysokoodkształcalne) trzeba stosować w przypadku posadzek z ogrzewaniem podłogowym.
Spoiny (fugi) dobieramy wg wzorników, do koloru płytek. Preparaty te oferowane są jako produkty suche do zarobienia z wodą lub gotowe (w wiaderkach). Ich rozpiętość cenowa jest również bardzo szeroka - od 5 do 50 zł/kg (niektóre zawierają na przykład cząsteczki srebra, działające antybakteryjnie). Gdy już zgromadzimy niezbędne materiały, koniecznie musimy omówić z wykonawcą zakres jego prac i cennik. Glazurnik, powinien poinformować nas, co mieści się w cenie 1 m2 np. fugowanie, układanie mozaiki, cokół z płytek, itp.
Ceny usług płytkarzy są uzależnione od regionu, koniunktury na rynku oraz trudności, jakie sprawią mu płytki (mały bądź duży format, ułożone w szachownicę lub tzw. karo). Gdy fachowiec ma dużo zleceń, może dyktować wyższe ceny za swoje usługi i przebierać w zleceniach. Za ułożenie płytek musimy najczęściej zapłacić od 50 do 110 zł/m2.
| Warstwa | Koszt |
| Impregnat do jastrychu | 156 zł |
| Odkształcalna zaprawa klejąca do gresu | 280 zł |
| Płytki: półpolerowany gres 60 x 60 cm; przyjęto cenę 93 zł/m2 | 3069 zł |
| Fuga elastyczna | 200 zł |
| Silikon uszczelniający w kolorze fugi | 55 zł |
| Robocizna: ułożenie płytek wielkoformatowych wraz z cokołem; od 50 do 110 zł/m2; przyjęto cenę 110 zł/m2 | 3300 zł |
| Suma kosztów materiałów i robocizny | 7060 zł |
Monika Dąbrowska
fot. otwierająca: Ceramika Paradyż
Skomentuj
