Przed nami lato. Długie dni, słońce, wysokie temperatury. Jednym słowem idealne warunki do tego, aby więcej czasu spędzać na świeżym powietrzu. Oto przegląd mebli ogrodowych, które są nieodłącznym elementem wakacyjnych spotkań w gronie rodziny i przyjaciół.
(fot. Decolor Home&Garden)
Meble ogrodowe można dzielić ze względu na kształt, stylistykę, przeznaczenie, walory użytkowe czy estetyczne. My proponujemy podział pod kątem rodzaju materiału, z jakiego je wykonano. Obecnie na rynku dostępne są meble drewniane, rattanowe, wiklinowe, metalowe oraz z tworzywa sztucznego. Coraz częściej producenci oferują meble z różnych rodzajów materiałów, łącząc np. drewno z metalem czy metal z kamieniem lub szkłem.
Meble drewniane
Są przeznaczone dla osób lubiących prostotę, wygodę i klasyczną elegancję, ale także dla tych którzy mają proekologiczne poglądy – drewno łatwo podlega biodegradacji. Są ciepłe, funkcjonalne, miłe dla oka i w dotyku, ale też na pewno mniej trwałe od mebli wykonanych ze stopów metali czy tworzyw sztucznych. Pasują praktycznie do każdego otoczenia, dlatego wyglądają dobrze zarówno pośród starych drzew, jak i w ogrodach nowoczesnych i z dużą ilością kamieni oraz barwnych kwiatów.
Przeważnie robi się je z tych gatunków drewna, które są stosunkowo odporne na wilgoć i niekorzystne warunki atmosferyczne (np. duże różnice temperatur). Ale nie tylko. Obecnie możemy kupić meble wykonane z drewna sosnowego (najczęściej już impregnowane i lakierowane), świerkowego, akacjowego, dębowego, bukowego, eukaliptusowego (sprowadzane z Australii i Tasmanii) i tekowego (występujące w południowej i południowo-wschodniej Azji).
To ostatnie nie jest tak twarde i tym samym odporne na czynniki zewnętrzne jak dąb, akacja czy eukaliptus, ale za to ma w sobie dużo substancji oleistych i kwasu krzemowego, dzięki czemu praktycznie nie wchłania wody i nie ulega odkształceniom. Jest także odporne na działanie substancji chemicznych, np. silnych detergentów. Nie bez powodu tekiem pokrywane są pokłady statków... Najmniej trwałe są meble świerkowe – one są też najtańsze. Dąb, akacja, eukaliptus i tek są droższe, ale odpowiednio konserwowane mogą być trwałe przez długie lata.
Kształty i kolory Każdy z wymienionych wyżej gatunków drewna ma swoją naturalną barwę. Sosna i świerk są jasne, dąb nieco ciemniejszy, bardziej siny, akacja jeszcze ciemniejsza, zaś eukaliptus i tek – brązowawe. Oczywiście musimy pamiętać, że każde drewno z biegiem czasu ściemnieje, a pod wpływem wody straci swój naturalny kolor (dlatego trzeba je chronić przed deszczem). Oczywiście meble drewniane możemy pokrywać specjalnym olejem (wydobywa głębię koloru), lakierować lub dowolnie malować. Jeśli chodzi o kształty, to obowiązuje tu zupełna dowolność, ograniczona oczywiście charakterystyką budulca.
Drewniane stoły mają zwykle 70–80 cm wysokości i kształt prostokąta, koła lub wielokąta. Często w środku wycięty jest niewielki otwór na podstawę ogrodowego parasola. Stoły mogą być lite lub klejone. Krzesła są często składane, co ułatwia ich przechowywanie poza sezonem letnim. Niekiedy mają proste wyprofilowanie, prawie zawsze – oparcia. W meblach drewnianych producenci trzymają się zwykle prostych form bez zbędnych dodatków i zdobień, których umieszczenie byłoby pracochłonne i podnosiło cenę mebli.
Konserwacja Sposób konserwacji drewnianych mebli ogrodowych zależy od tego, z jakiego drewna zostały wykonane i jak wykończono ich powierzchnię.
Meble z drewna egzotycznego. Najczęściej pokrywane są jedynie powierzchniową powłoką ochronną, czyli woskowane bądź olejowane. Chroni je ona przede wszystkim przed zabrudzeniem i nadaje powierzchni estetyczny wygląd. Jej trwałości szkodzi przede wszystkim słońce i promieniowanie UV, powodując blaknięcie powłoki. Po każdym sezonie z powierzchni mebli należy zmyć zanieczyszczenia, osuszyć i ponownie pokryć woskiem lub olejem.
Meble z drewna krajowego. Mogą być pokryte impregnatem barwiącym, lakierem bezbarwnym lub farbą kryjącą. Powłoki te nie tylko nadają meblom pożądany wygląd, ale chronią również przed zawilgoceniem i zagnieżdzeniem się szkodników drewna. Powinny również zabezpieczać drewno przed wyblaknięciem pod wpływem promieni słonecznych (szczególnie dotyczy to mebli z drewna iglastego o wyraźnie włóknistej strukturze).
Meble pokryte impregnatem barwiącym odświeża się przez ponowne ich pokrycie warstwą impregnatu, przy czym kolejne powłoki powinny być jaśniejsze lub transparentne. Dzięki temu drewno nie nabierze ciemniejszego koloru. Przed odświeżeniem powierzchni nie należy przecierać jej papierem ściernym, gdyż w ten sposób przytłumimy wyrazistość słojów drewna i mebla staną się mniej estetyczne. W miejscach gdzie nagromadził się trudny do usunięcia brud możemy posłużyć się ostrą szczotką ryżową lub drucianą, przesuwaną wyłącznie wzdłuż włókien drewna.
