Dziś dostęp do Internetu można uzyskać na wiele sposobów – przez kabel telewizyjny, telefoniczny, przez połączenie satelitarne, radiowe, przez sieć telefonii komórkowej bądź sieć energetyczną. Które rozwiązanie jest najlepsze? Od czego powinniśmy uzależniać wybór?
(fot. D-Link)
Przeglądając oferty dostawców usług internetowych (w skrócie nazywanych ISP – Internet Service Provider), łatwo zagubić się w gąszczu technologii, specyfikacji i cen. Tymczasem większość funkcjonujących w Polsce dostawców łączy działa w oparciu o jedną z czterech najbardziej popularnych technologii.
W dostarczaniu Internetu drogą przewodową specjalizują się operatorzy telefonii stacjonarnej, korzystający z technologii ADSL (tak działa np. popularna neostrada tp), a także liczne sieci telewizji kablowych. Internet bezprzewodowy udostępniają natomiast głównie lokalne sieci Wi-Fi, skupiające od kilkunastu domów do kilku osiedli.
Od pewnego czasu warto skorzystać, do celów prywatnych, z oferty operatorów sieci telefonii komórkowych. Jest to możliwe dzięki taniejącym cenom abonamentu oraz szybkiemu rozwojowi samej technologii. Niegdyś Internet z komórki ledwo dorównywał prędkością starym modemom telefonicznym, obecnie zapewnia wysoki komfort pracy w dowolnym miejscu w Polsce, a w największych miastach przewyższa nawet to, co oferują dostawcy tradycyjnych łączy stałych.
Internet przewodowy
Internet przewodowy jest wciąż najtańszym rozwiązaniem – zarówno jeżeli chodzi o miesięczne wydatki na abonament, jak i pod względem wydatków na zakup niezbędnych urządzeń, które wykorzystamy potem do rozdzielenia Internetu na wszystkie komputery w domu.
Dlatego jeżeli tylko mamy podłączony do domu telefon stacjonarny lub nasz dom znajduje się w obrębie działania sieci telewizji kablowej, warto w pierwszej kolejności sprawdzić, czy tą samą drogą można podłączyć się do Internetu.
Pierwsza metoda doprowadzania Internetu drogą przewodową to łącza ADSL. Chociaż sam skrót mówi niewiele, to właśnie ta technologia kryje się m.in. za popularną neostradą tp. ADSL wykorzystuje zwykłe miedziane przewody telefoniczne. W przeciwieństwie do tradycyjnych modemów, ADSL pozwala na jednoczesne korzystanie z Internetu i rozmowy przez telefon.
Internet w ADSL jest bardzo szybki i niedrogi. Łącze o przepustowości 256 kb/s, wystarczające do wygodnego przeglądania stron i okazjonalnego ściągania plików, to wydatek ok. 80 zł miesięcznie przy umowie na czas określony. Za trzykrotność tej sumy można mieć do dyspozycji łącze umożliwiające ściąganie danych z prędkością do 6 Mb/s, czyli kilkunastokrotnie szybsze.
Czy to rozwiązanie ma jakieś wady? Dla przeciętnego odbiorcy tylko jedną, a mianowicie dostępność. Technologia ADSL wymaga, aby nasz dom znajdował się w odległości nie większej niż 6 kilometrów od centrali telefonicznej, choć nawet to nie daje gwarancji, że łącze będzie wówczas działać z pełną prędkością. Optymalny zasięg to 2 kilometry, stąd też duża popularność tej usługi w miastach.
Podobnie wygląda oferta sieci telewizji kablowych. Dzięki wykorzystaniu nowoczesnych światłowodów są one w stanie zapewnić wysokie transfery danych. Problemem jest jednak ograniczony zasięg i fakt, że nie wszystkie lokalne sieci kablowe, szczególnie te mniejsze, udostępniają usługę dostępu do Internetu. Tam, gdzie to możliwe, warto jednak zainteresować się taką ofertą.
Tak jak w przypadku technologii ADSL, korzystanie z Internetu w żaden sposób nie koliduje z podstawową usługą, w tym przypadku odbiorem kanałów telewizyjnych, a także coraz częściej telefonią stacjonarną. Jest to idealne rozwiązanie dla osób szukających najszybszego dostępu do Internetu. Operator sieci kablowej UPC Polska oferuje łącza o przepustowości 20 Mb/s w cenie 149 zł miesięcznie na czas nieokreślony. I chociaż wyścig na oferty wśród dostawców Internetu trwa w najlepsze, to właśnie sieci kablowe od zawsze kusiły klientów najlepszymi parametrami.
