Dach bez względu na rodzaj jest konstrukcją złożoną, która z jednej strony ochrania budynek przed opadami atmosferycznymi, z drugiej zabezpiecza go przed utratą ciepła. Warto pamiętać, że efektywność obu tych funkcji jest w dużym stopniu uzależniona od zrównoważonego bilansu przepływu pary wodnej przez przegrodę dachową.
(fot. Dorken Marma Folie)
Ilość pary wodnej wnikającej w dach nie może być większa od ilości „wychodzącej”. Jeśli ów bilans zostanie zachwiany, to w konstrukcji zacznie gromadzić się wilgoć. Mokra izolacja termiczna znacznie gorzej spełnia swą funkcję, a poza tym dosyć szybko zaczynają rozwijać się w niej grzyby. Woda oraz zagrzybienie sąrównież największym „wrogiem” drewnianych elementów konstrukcyjnych.
Aby zapewnić przegrodzie dachowej należyty bilans przepływu pary wodnej stosuje się, w zależności od potrzeby, folie: hydroizolacyjne, paroizolacyjne i paroprzepuszczalne.
Folie hydroizolacyjne…
…znajdują zastosowanie tylko na dachach płaskich oraz na tarasach. Wykonane są z PVC, EPDM lub pochodnych. Mogą być układane na powierzchniach betonowych lub bezpośrednio na warstwie materiału termoizolacyjnego. Folie hydroizolacyjne
łączy sie klejem lub zgrzewa gorącym powietrzem. Można w ten sposób bez trudu zabezpieczyć nawet bardzo duże powierzchnie. Folie nieprzepuszczające wody doskonale sprawdzają się na dachach wklęsłych (obwiedzionych attyką), dociążonych i odwróconych. Zdecydowanie gorsze rezultaty osiąga sie natomiast na dachach o kształtach wypukłych i obłych.
Folie hydroizolacyjne stosowane są również do zabezpieczania tarasów. Wykorzystuje się wówczas specjalną ich odmianę tzw. folię kubełkową. Prawidłowe działanie tego materiału wymaga ułożenia na warstwie betonu folii poślizgowej (z PVC lub polietylenu).
Rozkładana następnie folia kubełkowa tworzy przestrzeń wentylacyjną. Skroplona lub ewentualnie przesączona woda zatrzymuje się w niej na folii poślizgowej. Natomiast otwory wykonane na krawędziach tarasu umożliwiają swobodny przepływ powietrza w przestrzeni wentylacyjnej i pozwalają na w miarę szybkie odparowywanie zgromadzonej wody.
Folie paroizolacyjne…
…mogą być stosowane nie tylko przy wykonywaniu konstrukcji dachu. Znajdują również zastosowanie przy zabezpieczaniu stropów i ścian. Zadaniem folii paroizolacyjnych jest uniemożliwienie przenikania wilgoci z wnętrza budynku. Umieszcza się je zatem od wewnętrznej strony dachu, w taki sposób, aby odgradzała ogrzewane pomieszczenia od jego konstrukcji. Oprócz paroizolacyjności materiał ten ma jeszcze jedną niezwykle użyteczną cechę – doskonale chroni przed skutkami działania przewiewów.
Folie paroizolacyjne mają różną przepuszczalność (opór dyfuzyjny) i dzielą się na następujące grupy:
bariery parowe – najczęściej jest to folia polietylenowa z napylonym aluminium.
opóźniacze pary – uszlachetnione folie polietylenowe (w kolorze żółtym lub niebieskim). Ich opór dyfuzyjny Sd wynosi około 80 m, a paroprzepuszczalność – 0,3-1 g/ m2/ 24 h. Bardzo dobrze zabezpieczają przed przedostawaniem się wilgoci, ale w pewnych okolicznościach (mało wydajna wentylacja, dobrze ocieplony dom) mogą okazać sie szkodliwe. Para wodna nie znajdując ujścia może bowiem zacząć się skraplać od wewnetrznej strony paroizolacji i prowadzić do zawilgocenia materiałów ściennych oraz rozwoju grzybów.
regulatory pary – składają sie z kilku warstw. Ich zaletą jest to, że gdy w pomieszczeniach mieszkalnych jest zbyt dużo pary, to przepuszczają ją częściowo do ocieplenia. (Sd powyżej 8 m, paroprzepuszczalność 5-6 g/m2/24 h)
Niestety, większość producentów nie stosuje tego podziału i ogranicza się jedynie do podawania wartości paroprzepuszczalności danego produktu.
