Oświetlenie wewnętrzne

Światło może być kreatorem przestrzeni – powiększać ją, zmieniać jej kształt i budować nastroje, ale przede wszystkim powinno dobrze pełnić funkcję użytkową. Lampy i ich rozmieszczenie należy więc dobierać nie tylko według ich walorów estetycznych, lecz uwzględniać też charakter pomieszczeń i funkcje oświetlenia.

 

Tworząc oświetlenie domu warto przede wszystkim podjąć trud właściwego rozplanowania punktów świetlnych, a dopiero potem doboru odpowiednich lamp. Ale by to zrobić trzeba, już na etapie układania instalacji elektrycznej zaplanować ustawienie mebli i dopasować do nich rozmieszczenie oświetlenia, by w przyszłości uniknąć plączących się pod nogami kabli i przedłużaczy.

Rodzaje oświetlenia

• Ogólne. Jest niezbędne w każdym pomieszczeniu. Powinno je równomiernie rozjaśniać, zatem nie musi być bardzo mocne: może odbijać się od sufitu (plafoniery). Wyłącznik powinien znajdować się w pobliżu drzwi.
• Miejscowe. Oświetlenie robocze, umiesz­czane tam, gdzie wykonujemy jakieś czynności, np. nad blatem w kuchni czy wokół lustra w łazience. Ułatwia gotowanie, czytanie, szycie, sprzątanie, makijaż. Jest najbardziej użyteczne, gdy ma odpowiednie natężenie i jest nakierowane na konkretne miejsca.
• Dekoracyjne. Służy przede wszystkim do budowania nastroju, podkreśla też urodę detali: obrazów, rzeźb, mebli, roślin czy fragmentu pomieszczenia. Powinno być skupione, ale nie musi być jasne. Najczęściej są to reflektorki halogenowe lub specjalne lampy bezcieniowe na wysięgnikach, a do podświetlania obrazów – również świetlówki o naturalnej barwie światła.

Światło w pomieszczeniach

Salon

 

W tym pomieszczeniu, gdzie domownicy spędzają najwięcej czasu, przyjmują gości, oglądają telewizję, czytają, światło może być subtelne i rozproszone, a jego barwa powinna harmonizować z kolorem ścian. Stosuje się tu kilka rodzajów oświetlenia.

 

Lampka za telewizorem. Powinna się palić, gdy domownicy oglądają telewizję. Nawet niewielkie źródło światła tak ustawione (ale nie na obudowie telewizora) eliminuje kontrasty migoczącego ekranu z ciemnymi strefami pomieszczenia. Do tego celu mogą posłużyć lampy stojące podłogowe (wys. ok. 1,7 m), które można umieścić w rogu salonu.

 

Stojąca lampa podłogowa. Taka lampa powinna stać koło fotela i najlepiej by miała dwa źródła światła: jedno skierowane na sufit, drugie – w dół, przydatne do ­czytania.

 

Kinkiety. W salonie są wprost niezbędne, nie należy jednak wieszać ich nad kanapą czy fotelami, gdyż niepotrzebnie oświetlałyby głowy siedzących. Mogą być włączane jednocześnie, pojedynczo lub grupowo. Przydadzą się też do nich ściemniacze, które umożliwią regulację natężenia światła: montuje się je w ścianie zamiast tradycyjnego włącznika.

 

Kuchnia

 

Oświetlenie ciągu roboczego. To najważniejsze oświetlenie w kuchni: punkty świetlne powinny być umieszczone nad wszystkimi miejscami, gdzie wykonujemy codzienne czynności: wypakowujemy zakupy, myjemy produkty, kroimy, gotujemy. Funkcjonalne jest oświetlenie umieszczone pod szafkami wiszącymi, sprawdzają się też precyzyjnie nakierowane reflektorki. Moc lamp kuchennych nie musi być duża: wystarczą żarówki 35-40 W lub świetlówki kompaktowe 5-10 W.

 

Lampa nad stołem. Nie powinna razić siedzących przy nim osób, ani świecić im w oczy, musi dobrze oświetlać blat i nie zmieniać barw potraw. Najlepiej gdy wisi 60-70 cm nad stołem: wystarczy wtedy żarówka o mocy 60-75 W lub świetlówka 15 W. Gdy stół jest długi, zamiast jednej lampy z większym kloszem możemy powiesić dwie mniejsze. Barwa światła powinna być jasna, ciepła, lekko żółta.

 

Światło nastrojowe. Nie powinno go zabraknąć zwłaszcza w kuchni połączonej z jadalnią. Efekt przytulnego ciepła dają nieduże lampki montowane w przeszklonych witrynach lub na listwach podszafkowych.

Joanna Dąbrowska

Pobierz wersję pdf: Oświetlenie wewnętrzne