Zastoiska wody po deszczach lub podczas odwilży utrudniają korzystanie z ogrodu i podtapiają rośliny. Problem znają dobrze właściciele działek na gruntach nieprzepuszczalnych. Ale nawet na takim terenie z nadmiarem wody deszczowej można sobie poradzić.
(fot. MEA)
Najczęstszą przyczyną zastoisk jest nieprzepuszczalny grunt lub nawierzchnia uniemożliwiająca wsiąkanie wody. W takich warunkach woda okresowo gromadzi się w obniżeniach terenu. Rozwiązaniem tego problemu może być odprowadzanie wody deszczowej z powierzchni ogrodu odpowiednim rodzajem odwodnienia.
W jaki sposób można pozbyć się zastoisk w ogrodzie?
Najprostszym sposobem jest uformowanie terenu tak, żeby woda nie spływała tam, gdzie to niepożądane. Takie odwodnienie zwykle jest wystarczające na działkach, które mają obniżenia terenu z okresowymi zastoiskami. Jeśli to jednak nie wystarczy, może być potrzebny drenaż podziemny lub powierzchniowy.
Drenaż podziemny składa się z sieci sączków (drenów) rur drenarskich, ułożonych w rowach wypełnionych żwirem i piaskiem. Sączki zbierają nadmiar wody z powierzchni terenu i odprowadzają ją do zbieraczy (rur drenarskich większej średnicy), a stamtąd – do odbiornika.
Drenaż podziemny może być układany w pobliżu nawierzchni utwardzonych, może też obejmować większą powierzchnię działki. Wykonuje się go wówczas, gdy jest możliwość odprowadzania wody na zewnątrz działki, do odbiornika wody, którym może być:
rów melioracyjny (na odprowadzanie wody do takiego odbiornika trzeba uzyskać pozwolenie wodnoprawne),
rzeka, jezioro, staw (także po uzyskaniu pozwolenia jw.),
kanalizacja deszczowa (po uzgodnieniu z właścicielem sieci – zwykle lokalnym zakładem wodociągów i kanalizacji) lub układy chłonne zbudowane na działce.
Do odwadniania ogrodów najczęściej stosuje się tzw. drenaż systematyczny (patrz ramka), który przyspiesza odpływ wody opadowej z terenu i dzięki temu zapobiega powstawaniu kałuż.
Drenaż powierzchniowy jest to powierzchniowa warstwa drenażowa ułożona wzdłuż nawierzchni utwardzonej ukształtowanej z odpowiednim spadkiem w jej kierunku. Warstwę drenażową tworzy się przez zastąpienie warstwy gruntu grubości 20–40 cm warstwą żwiru lub keramzytu.
W tym celu po usunięciu warstwy gruntu na dnie wykopu układa się geowłókninę zapobiegającą mieszaniu się warstwy drenażowej z gruntem rodzimym, a następnie wykop wypełnia się żwirem (warstwa grubości min. 20 cm). Woda z utwardzonego podjazdu lub ścieżki ukształtowanej ze spadkiem gromadzi się w warstwie drenażowej i powoli wsiąka w grunt.