Fundament to podstawa domu - musi być więc solidny i starannie wybudowany. Sposób jego wykonania zależy od warunków gruntowych i konstrukcji budynku.
Wybierać możemy pomiędzy dwoma sposobami fundamentowania. W budownictwie jednorodzinnym najczęściej spotykane są ławy fundamentowe. Wykonuje się je jako żelbetowe - z betonu zbrojonego. Na gotowych ławach wznosi się betonowe bądź murowane ściany fundamentowe, czasem będące też ścianami piwnic.
Szczególnie w sytuacji, gdy grunt na działce ma słabą nośność lub jest niestabilny, warto zdecydować się na drugi wariant - płytę fundamentową. Jest ona utworzona ze zbrojonego betonu i gwarantuje, że obciążenia z budynku będą się rozkładać na dużo większą powierzchnię. Ta metoda ma jeszcze inne zalety. Płytę wykonuje się szybciej niż ławę, a ponieważ potrzebny jest znacznie płytszy wykop, ograniczamy na budowie roboty ziemne.
Poza tym dobrze zaizolowana i ocieplona płyta fundamentowa może być jednocześnie gotową podłogą na gruncie. Pewnym mankamentem tej technologii są trudności wykonawcze – uformowanie płyty wymaga dużej staranności i fachowości, a nie zawsze uda się znaleźć ekipę z doświadczeniem w tego typu realizacjach.
Wykonując fundamenty, nie wolno zapomnieć o istotnym parametrze, jakim jest głębokość przemarzania gruntu. To od niego zależy bowiem, jak głęboki wykop pod fundament trzeba przygotować. W różnych regionach kraju ziemia przemarza na odmiennej głębokości. W okolicach Suwałk to 1,4 m, natomiast w zachodniej części Polski - 0,8 m. Fundament umieszcza się poniżej tej granicy, bowiem zamarzający i odmarzający grunt zmienia swoją objętość, tworząc wysadziny mrozowe. Może to skutkować nierównomiernym osiadaniem budynku, czego następstwem będzie pękanie ścian.
Głębokość posadowienia może być mniejsza w przypadku, gdy budujemy na gruncie niewysadzinowym, czyli takim, w którym nie ma drobnych, gliniastych cząstek. Do tej grupy zaliczają się żwiry, podłoża skalne i przepuszczalne piaski.
Z kolei wysokość ścian fundamentowych ponad terenem jest powiązana przede wszystkim z rodzajem materiału, z jakiego wykonane są ściany nadziemia. Im bardziej jest on wrażliwy na wilgoć (np. drewno), tym większa powinna być wysokość tych elementów fundamentów. Wynika to z tego, że wrażliwy budulec nie powinien mieć kontaktu z zalegającym śniegiem czy rozpryskującym się deszczem.
Wyjątkowo ważną kwestią jest zabezpieczenie fundamentów przed wilgocią. Na ogół izolację przeciwwilgociową stanowi papa na lepiku lub termozgrzewalna, ewentualnie folia (najczęściej PVC), umieszczana na zwieńczeniu ścian fundamentowych i poniżej izolacji cieplnej podłogi na gruncie.
W przypadku domów podpiwniczonych, należy dodatkowo utworzyć izolację przeciwwodną, chroniącą przed wnikaniem wody do piwnic. Materiały do niej dobiera się w zależności od warunków wodno-gruntowych terenu. Ochronić trzeba również same fundamenty - w tym celu na właściwie przygotowane ściany fundamentowe nakłada się warstwę masy bitumicznej lub roztworu asfaltowego.
fot. otwierająca: Domikon
Skomentuj
