Nie da się żyć bez prądu. Nie da się też bez niego wybudować domu. Dlatego zanim rozpoczniemy budowę, musimy uzyskać odpowiednie pozwolenia i wykonać przyłącze energetyczne.
Można wybudować dom, nie korzystając bezpośrednio z sieci elektroenergetycznej. Podczas budowy źródłem energii może być agregat prądotwórczy, instalacja sąsiada lub tymczasowe przyłącze energetyczne, wykonane tylko na czas budowy. Jednak najrozsądniejszym rozwiązaniem jest wykonanie od razu docelowego podłączenia do sieci.
Żeby wykonać instalację elektryczną łączącą sieć z instalacją wewnętrzną w domu, warto wiedzieć, z jakich elementów składa się taka instalacja, a potem poznać formalności wymagane do jej wykonania.
Każdy, kto chce wybudować nowy dom i przyłączyć się do sieci elektrycznej, musi wystąpić z wnioskiem do najbliższego zakładu energetycznego o wydanie warunków przyłączenia domu do sieci. W tym celu należy złożyć wniosek, określając w nim przewidywane zapotrzebowanie mocy, orientacyjne roczne zużycie energii i spodziewany termin rozpoczęcia jej poboru.
Po złożeniu wymaganych dokumentów warunki powinny być wydane bezpłatnie w terminie 14 dni.
Wraz z warunkami otrzymujemy projekt umowy o przyłączenie.
Natomiast sama budowa przyłącza może odbyć się w jednym z 3 trybów. W praktyce zwykle wykonanie dokumentacji projektowej i uzgodnienie trasy przyłącza, tak aby uniknąć ewentualnych kolizji, i tak jest wymagane w warunkach przyłączenia do sieci wydanych przez zakład energetyczny.
Na podstawie pozwolenia na budowę. W budownictwie jednorodzinnym projekt przyłącza energetycznego, podobnie jak i wszystkich pozostałych, może być częścią projektu budynku i zagospodarowania działki. Tę część opracowuje uprawniony projektant, oczywiście w sposób zgodny z warunkami przyłączenia.
Na podstawie zgłoszenia. W praktyce potrzebna jest taka sama dokumentacja jak w poprzednim przypadku. Jednak zgłoszenie składamy w starostwie co najmniej 21 dni przed podjęciem robót. Możemy je rozpocząć, o ile urząd w tym terminie nie zgłosi sprzeciwu.
Bez pozwolenia i zgłoszenia. Przyłącze można wykonać bez występowania o pozwolenie, a nawet bez zgłoszenia. Musimy jednak dostosować się do technicznych warunków przyłączenia. Co ważne, wykonane przyłącze musi zostać naniesione na mapy i zgłoszone do wydziału geodezji i kartografii.
W warunkach technicznych przyłączenia znajduje się określenie rodzaju przyłącza energetycznego (ziemne lub napowietrzne), miejsce usytuowania złącza, licznika i wymaganych zabezpieczeń.
Trasa przebiegu kabla musi znajdować się w odpowiednich odległościach od innych instalacji: gazowej, kanalizacyjnej, wodociągowej, teletechnicznej, co ma duże znaczenie zwłaszcza na terenach o gęstej zabudowie. Przyłącze musi zostać wrysowane w mapę geodezyjną działki z zaznaczonymi wszystkimi instalacjami.
Żeby rozpocząć budowę przyłącza, musimy podpisać z zakładem energetycznym umowę o przyłączenie. Umowa ta zawiera m.in. termin przyłączenia, wysokość opłaty za przyłączenie, terminy przeprowadzenia prób i odbiorów, miejsce rozgraniczenia własności sieci i instalacji pomiędzy zakładem energetycznym a odbiorcą.
Po wykonaniu przyłącza elektryk z uprawnieniami montuje w skrzynce złącza tymczasową tablicę zasilającą plac budowy i podłącza ją do skrzynki złącza. Niekiedy wystarczy jedynie wyprowadzić gniazda do zasilania budowy.
Gotowe przyłącze energetyczne zgłaszamy do zakładu energetycznego. Zakład odbiera przyłącze i wykonuje inwentaryzację powykonawczą (naniesienie na mapę przebiegu wykonanej instalacji), a my podpisujemy umowę dostawę energii. Wówczas zostaje założony licznik i możemy zacząć korzystać z prądu.
Dopiero po założeniu całej instalacji można podpisać umowę z zakładem energetycznym, na podstawie której świadczone są dostawy energii elektrycznej. W umowie określone są warunki dotyczące parametrów technicznych dostarczanego prądu. Określone są na przykład wymagania dotyczące odchyłek wartości napięcia. Określony jest także sposób obliczania należności za energię oraz terminy i sposób zapłaty.
Wszystkie urządzenia między linią energetyczną a licznikiem są plombowane i dostęp do nich mają jedynie pracownicy rejonu energetycznego. Przyłącze energetyczne przechodzi na własność rejonowego zakładu energetycznego i jest przez niego konserwowane.
Podpisując umowę o dostarczanie energii elektrycznej, musimy wybrać, w której taryfie będziemy płacić za zużyty prąd. Na czas budowy będzie to niezbyt korzystna tzw. taryfa budowlana. Natomiast później jest to przede wszystkim decyzja czy wybieramy taryfę jedno- czy dwustrefową.
W taryfie jednostrefowej G11 za zużycie prądu w ciągu całej doby płacimy wg takiej samej stawki. Taryfę tę warto wybrać wówczas, gdy nie będziemy korzystać z prądu do celów grzewczych, np. do ogrzewania mieszkania lub c.w.u.
Taryfa dwustrefowa G12 jest korzystna, gdy w domu mamy ogrzewanie podłogowe lub zamontowane elektryczne urządzenia grzewcze, które mają możliwość magazynowania ciepła, np. akumulacyjny piec grzewczy, który pobiera energię w czasie, gdy jest to tańsze; zakumulowane ciepło ogrzewa dom wówczas, gdy cena prądu jest wyższa.
Taryfa ta umożliwia rozliczanie zużytej energii elektrycznej w dwóch strefach czasowych doby. Tańsza taryfa obowiązuje w nocy, np. od 22.00 do 6.00 i dwie godziny w ciągu dnia (13.00-15.00). Strefy czasowe mogą być nieco inne u różnych dostawców energii. Ponadto są dostępne choćby taryfy z tańszym prądem nie tylko w nocy, ale również w weekendy. Pamiętajmy, że dostawcę energii możemy zmienić.
Redaktor: Monika Czeczotek
fot. otwierająca: Pexels / pixabay.com
Poradnik
