System alarmowy, domofony lub wideodomofony to praktycznie standard w nowych domach jednorodzinnych. Kiedy najlepiej wykonać takie instalacje?
Najlepiej instalację wewnętrzną ułożyć przed wykonaniem tynków. Wówczas bez trudu ukryjemy pod nimi cienkie przewody łączące czujki z centralą. Można wprawdzie zdecydować się na system bezprzewodowy, ale będzie on droższy, a konieczność wymiany baterii co kilka lat zawsze stanowi pewną niedogodność. W praktyce łączy się też elementy przewodowe i bezprzewodowe w jeden system. To bardzo często najbardziej uzasadnione zarówno technicznie, jak i ekonomicznie.
Przykładowo, sama czujka kontaktronowa (otwarcia okna) kosztuje zaledwie kilkanaście złotych. Jednak za doprowadzenie przewodu z okna na nieużytkowym strychu do central na parterze zapłacimy kilkakrotnie więcej. W takiej sytuacji taniej będzie zastosować czujkę bezprzewodową. Decydując się zaś na rozwiązanie kablowe zyskamy większa niezawodność.
Dla skuteczności instalacji alarmowej najważniejszy jest fachowy, przemyślany projekt. Liczba i rodzaj czujników to sprawa wtórna – źle dobrane lub umieszczone mogą być np. przyczyną fałszywych alarmów.Projekt instalacji zawsze jest indywidualny. Trzeba dostosować się nie tylko do architektury budynku, ale też jego położenia, ukształtowania działki, przewidywanego ryzyka kradzieży itp.
Coraz częściej stosuje się także elementy zewnętrznej instalacji alarmowej, głównie bariery podczerwieni i czujniki ruchu, wykrywające intruza na posesji, jeszcze przed włamaniem do budynku. Dużą zaletą takiego rozwiązania jest fakt, że jesteśmy chronieni, mogąc bez przeszkód poruszać się wewnątrz domu. Zewnętrzną instalację alarmową, a właściwie niezbędne dla niej okablowanie, należy ułożyć przed zagospodarowaniem ogrodu.
Domofony i wideodomofony w nowych budynkach jednorodzinnych zajęły miejsce tradycyjnych dzwonków. Nic dziwnego – są od nich dużo lepsze, bo umożliwiają rozmowę i obserwowanie (wideodomofony) osoby stojącej przy furtce.
Wideodomofony, czyli domofony wyposażone w kamerę, przydają się, jeśli dom stoi w głębi dużej działki albo gdy furtka i brama wjazdowa są z niego niewidoczne. Może je zasłaniać zieleń albo samo ogrodzenie (np. mur).
W domach jednorodzinnych stosuje się zwykle proste urządzenia analogowe. Cyfrowe przeznaczone są przede wszystkim do budynków wielolokalowych, bo umożliwiają przesyłanie wielu sygnałów jednym przewodem, co ułatwia ułożenie okablowania, ale w domu jednorodzinnym nie jest potrzebne.
Jeśli jednak chcemy używać domofonu jako zamka szyfrowego przy furtce, zamiast otwierać ją z zewnątrz przy pomocy klucza, to potrzebne jest urządzenie cyfrowe.
Najczęściej jednostkę zewnętrzną i wewnętrzną (słuchawkę, ewentualnie monitor) domofonu łączy się kablem wielożyłowym zakopanym w ziemi pod trawnikiem lub podjazdem. Musi to być specjalny przewód, przeznaczony do układania w ziemi. Ma on oznaczenie YKY. Zwykłe przewody nie mają wystarczająco odpornej izolacji. Nikt nie zagwarantuje jej dobrego stanu za kilka czy kilkanaście lat. A wymiana przewodu ułożonego pod podjazdem lub trawnikiem to spory kłopot. Są też urządzenia bezprzewodowe, nie wymagające układania kabli pomiędzy domem i furtką.
Jednak jednostka zewnętrzna i tak wymaga doprowadzenia zasilania elektrycznego – np. bezpośrednio ze skrzynki z licznikiem umieszczonej w linii ogrodzenia. Prowadzenia przewodów do końca więc nie unikniemy, dlatego lepiej pomyśleć o okablowaniu jeszcze przed utwardzeniem terenu i założeniem trawnika.
Jarosław Antkiewicz
fot. Satel
Skomentuj
