Sygnałami, że komin jest nieszczelny i wymaga natychmiastowej naprawy, są fragmenty zaprawy czy cegieł w wyczystce na dole komina, brunatne wykwity na ścianach w miejscu, gdzie przebiega komin, a także zapach dymu wydobywający się z kratek wentylacyjnych.
Uszczelnienie kanałów dymowych możliwe jest tylko wtedy, gdy nieszczelności pojawią się na zewnątrz. W takiej sytuacji wystarczy uzupełnić zaprawę w spoinach i otynkować uszkodzony fragment. Jeśli występują tzw. przedmuchy między kanałami, komin wymaga uszczelnienia od środka, lecz jest to praktycznie niemożliwe.
Praktykowany niegdyś sposób uszczelniania, polegający na smarowaniu wewnętrznych powierzchni kanałów rzadką gliną, daje co najwyżej chwilową poprawę szczelności. Radykalnym sposobem na wyeliminowanie nieszczelności jest wstawienie w kanał wkładu kominowego (są to odcinki rur ze stali kwasoodpornej, które łączy się na kielichy).
Uniezależnia to praktycznie odprowadzanie spalin od stanu i szczelności dotychczasowego komina, który będzie wtedy pełnił jedynie funkcję osłonową i nie będzie narażony na dalsze niszczenie.
Dostosowanie do nowych kotłów
W kominach współpracujących z kotłami węglowymi starego typu, bez urządzeń do regulacji mocy, spaliny mają wysoką temperaturę (150-200°C) przez cały czas palenia, dzięki czemu nie dochodzi do wykraplania się pary wodnej zawartej w odprowadzanych gazach. Nie powstaje więc żrący kondensat, który może niszczyć wewnętrzną stronę ścianek komina.
Nowe kotły, wyposażone w automatykę sterującą, pracują ze zmienną mocą, co sprawia, że temperatura spalin znacznie się waha. Przy znacznym zmniejszeniu mocy grzewczej może dochodzić do wychłodzenia ścianek komina, a to sprzyja wykraplaniu się pary wodnej zawartej w spalinach. Często też nowoczesne kotły są niewłaściwie podłączane do instalacji i niewłaściwie eksploatowane.
Najczęściej popełnianym błędem jest utrzymywanie zbyt niskiej temperatury wody w obiegu kotłowym (poniżej 70°C), co nie tylko prowadzi do odkładania się osadów na ściankach wewnątrz kotła, ale również obniżenia temperatury spalin i powstawania groźnego dla komina kondensatu. Wskutek tego po zainstalowaniu nowego kotła często dochodzi do szybkiego niszczenia komina, co jest jeszcze przyspieszane przez żrące działanie rozpuszczających się w skroplinach osadów nagromadzonych podczas eksploatacji poprzedniego kotła.
Podobnie dzieje się, gdy kocioł węglowy zostanie wymieniony na opalany gazem, wskutek czego następuje znaczne obniżenie temperatury spalin.
Z tego względu w przepisach wymaga się wyposażenia kominów współpracujących z kotłami gazowymi we wkłady odporne na niszczące działanie kondensatu.
Wprowadzenie wkładu eliminuje też nieszczelności dotychczasowego komina, a jeśli istniejący kanał ma wystarczająco duży przekrój, przestrzeń wokół wkładu może służyć do doprowadzenia powietrza potrzebnego do spalania paliwa.
Funkcjonowanie kanałów kominowych spalinowych i wentylacyjnych można poprawiać na kilka sposobów. Na wylocie kanałów spalinowych odprowadzających spaliny z kotłów gazowych standardem jest montowanie nasady (np. typu Chanarda) stabilizującej ciąg kominowy.
Kanały wentylacyjne nie zawsze są prawidłowo wyprowadzone, zwłaszcza w kominach dwurzędowych: ich wyloty są na przykład skierowane do góry lub - jeśli spaliny są wyprowadzane bokiem - przelot ogranicza wewnętrzna przegroda między kanałami. Remedium na pierwszą wadę jest zamontowanie na pionowych wylotach kanałów komina nasad typu T. Wyprowadzenia boczne należy natomiast zakryć i przekuć wyloty przez czapę kominową.
Redaktor: Redakcja BudujemyDom
fot. otwierająca: hiro / forum.budujemydom.pl
Zdaniem naszych Czytelników
Gość zivy
29 Nov 2010, 11:27
"Jeśli występują tzw. przedmuchy między kanałami, komin wymaga uszczelnienia od środka, lecz jest to praktycznie niemożliwe". Jest to błędne stwierdzenie ,komin od środka można szlamować i to niekoniecznie drogą masą.Zobacz temat szlamowanie komina.Ja to robiłem kilka razy ...