- Jakie są zalety wełny mineralnej do ocieplania poddaszy?
- Jak wykonać ocieplenie poddasza? Jaki jest przebieg prac?
- Na co zwracać uwagę podczas wykonania docieplenia połaci?
- Jak wygląda wykonanie ocieplenia nakrokwiowego?
- Jakie są orientacyjne koszty docieplania poddaszy?
Zdecydowana większość domów jednorodzinnych w Polsce to budynki z dachami skośnymi, pod którymi znajduje się poddasze. W wielu z nich podczas budowy nie przewidziano ocieplenia połaci. Jeżeli na poddaszu planujemy urządzić pomieszczenia mieszkalne, izolacja będzie niezbędna. Szacuje się bowiem, że przez tę część domu może uciekać nawet 30% energii przeznaczonej na ogrzewanie budynku. Ocieplenie jest więc konieczne, aby mieszkać komfortowo i płacić mniejsze rachunki za energię.
Zalety wełny do ocieplania poddaszy
Spośród różnych materiałów izolacyjnych, na poddaszu zastosowanie ma najczęściej wełna mineralna. Ma przystępną cenę, charakteryzuje się bardzo dobrymi parametrami termoizolacyjnymi (Przeczytaj: Izolacyjność cieplna dachów określona w WT2021). Wełnę cechują też bardzo dobre własności tłumienia dźwięków i wysoka paroprzepuszczalność. Materiał ten jest również niepalny i odporny na wysoką temperaturę. Warto jeszcze dodać, że technologia z użyciem wełny jest najbardziej rozpowszechniona wśród ekip budowlanych. Bez problemu znajdziemy więc fachowców specjalizujących się w takich pracach.
Wiele z wymienionych cech dotyczy jednak nie tylko wełny, a to ona jest na poddaszach najbardziej popularna. Dlaczego? Wynika to z jej innych własności: elastyczności i łatwości dopasowania do izolowanego miejsca. Wełna ma bowiem sprężyste włókna, dzięki czemu dokładnie wypełnia ocieplaną przestrzeń. Z łatwością ułożymy ją na wcisk pomiędzy krokwiami, zazwyczaj niepotrzebne jest dodatkowe mocowanie (w tym miejscu niezbędnym elementem jest folia paroprzepuszczalna). Najczęściej stosowane krowie mają wysokość 15 cm i wełnę o takiej właśnie grubości oferuje wielu producentów.
Specjaliści radzą jednak, aby nie poprzestawać na jednej warstwie ocieplenia, ponieważ w ten sposób nie osiągniemy pożądanego komfortu cieplnego. Zgodnie z obowiązującymi obecnie standardami termoizolacyjności budynków, skuteczne ocieplenie połaci gwarantuje zastosowanie dwóch warstw wełny mineralnej.
Ocieplanie poddaszy - przebieg prac
Prace zaczynamy od wyznaczenia miejsc na wieszaki rusztu, na którym mocowane będzie wykończenie skosów. Ich rozstaw podaje producent okładziny, jaką będzie wykończone poddasze. Nie powinien być jednak większy niż 40 cm. Następnie z boku krokwi mocujemy wieszaki. Muszą być one wypuszczone na taką długość, ile ma mieć druga warstwa wełny. Zazwyczaj jest to 15 cm.
W kolejnym kroku mierzymy odległość, w świetle, pomiędzy krokwiami, a następnie przycinamy maty wełny mineralnej na odpowiedni wymiar. Powinien być on powiększony o 2 cm, aby wełna weszła pomiędzy krokwie na lekki wcisk, bez dodatkowego mocowania.
Uwaga! Pierwszy, dolny rząd wełny docinamy pod odpowiednim kątem, aby izolacja dokładnie przylegała do murłaty.
Układamy kolejne fragmenty wełny, uzupełniając pola pomiędzy krokwiami. Gdy dokładnie wypełnimy całą przestrzeń, mocujemy do wieszaków profile nośne. Kolejnym krokiem jest docięcie wąskich pasów wełny, którymi wypełniamy profile, aby zlikwidować liniowe mostki termiczne.
Pomiędzy elementami rusztu układamy drugą warstwę wełny, której zadaniem jest osłonięcie elementów nośnych więźby dachowej. Wyeliminuje to mostki termiczne, które mogłyby powstawać w tych miejscach. Płyty należy mocować na mijankę, aby łączenia w pierwszej i drugiej warstwie się nie pokrywały.
Gdy ocieplenie jest ułożone, możemy przystąpić do zamocowania folii paroizolacyjnej, która zapobiega kondensacji pary wodnej w warstwie ocieplającej i chroni konstrukcję dachu przed zawilgoceniem. Można ją przykleić do rusztu np. taśmą dwustronną.
Uwaga! Aby zapewnić szczelność, taśmę należy ułożyć z 10 cm zakładem, a zakłady skleić taśmą.
Ostatnim krokiem jest wykończenie skosu. Okładzinę, np. płyty gipsowo-kartonowe lub panele z PVC, mocuje się do rusztu. Płyty g-k powinny być układane tak, aby łączenia się mijały. Do pomieszczeń mokrych, takich jak łazienka, pralnia, kuchnia, przeznaczona jest specjalna, zielona odmiana płyt o większej odporności na wilgoć.
Najważniejsza duża staranność wykonania ocieplenia połaci
Docieplenie połaci wymaga dużej staranności. Przede wszystkim nie można dopuścić do braku ciągłości w warstwach izolacyjnych, ponieważ będzie to skutkowało powstawaniem mostków termicznych, a w konsekwencji zawilgoceniem ocieplenia i pogorszeniem jego izolacyjności cieplnej. Dlatego tak ważne jest dokładne przycinanie wełny. Izolacja nie może mieć szerokości znacznie większej niż rozstaw krokwi, ponieważ ciężko będzie umieścić ją pomiędzy drewnianymi elementami konstrukcyjnymi dachu.
Wełny nie można upychać zbyt mocno, bo może to doprowadzić do wypchnięcia folii wstępnego krycia, a w efekcie zablokowania się szczeliny wentylacyjnej. Z kolei zbyt wąskie pasy izolacji nie utrzymają się pomiędzy krokwiami, a powstałe szczeliny będą mostkami cieplnymi. Z tego samego powodu ważne jest ocieplenie fragmentu połaci przy murłacie.
Często popełnianym błędem jest niezastosowanie folii paroizolacyjnej lub ułożenie jej w nieodpowiedni sposób. Wspomniane już zakłady są niezbędne, aby nie dopuścić do przerwania ciągłości tego elementu, a w efekcie przeniknięcia wilgoci do ocieplenia.
Uwaga! Włókna wełny mineralnej nie są obojętne dla płuc człowieka i działają drażniąco na skórę. Dlatego ważne jest, by prace prowadzić z wykorzystaniem maski przeciwpyłowej, okularów ochronnych, rękawic i ubrania, które zakryje całe ciało.
Ocieplenia połaci - wariant nakrokwiowy
Innym sposobem na docieplenie połaci jest ułożenie wełny mineralnej nie pomiędzy, a na krokwiach. Wariant ten jest mniej popularny, ponieważ wiąże się koniecznością zdjęcia pokrycia dachowego. W praktyce ma zastosowanie przy większych remontach, gdy oprócz ocieplenia połaci inwestor decyduje się też na wymianę pokrycia.
Prace zaczynamy od ułożenia wełny mineralnej na pełnym deskowaniu pokrytym papą. Trzeba zastosować jej specjalna, twardą odmianę, o maksymalnej grubości 30 cm. Następnie mocujemy wysokoparoprzepuszczalną membranę, a potem kontrłaty i łaty. Taki ruszt będzie oparciem dla pokrycia dachowego - dachówek lub blachodachówki. Do zamocowania rusztu trzeba użyć długich wkrętów, które przejdą przez kontrłaty, ocieplenie, deskowanie i zostaną zakotwione w więźbie dachowej.
Największą zaletą tej metody jest wyeliminowanie mostków termicznych. To dzięki temu, że wełna układana jest na całej powierzchni dachu, również na drewnianej konstrukcji, czyli w miejscach, gdzie w metodzie międzykrokwiowej (z zastosowaniem jednej warstwy wełny) tworzą się mostki. Wariant nakrokwiowy jest też mniej uciążliwy dla mieszkańców, ponieważ remont prowadzony jest na zewnątrz budynku. Ponadto w tej metodzie można wyeksponować drewnianą więźbę dachową, a także oszczędzić powierzchnię użytkową na poddaszu, zachować jego wysokość.
Docieplanie poddaszy - ile to kosztuje?
Ceny wełny mineralnej są zróżnicowane. Za 1 m² materiału o grubości 15 cm zapłacimy 8-30 zł. Najtańszą paroizolację kupimy już za niespełna 1 zł/m². Trudno oszacować koszt wykończenia - zależy on od rodzaju zastosowanych materiałów i sposobu wykonania rusztu. Na poddaszu najczęściej stosuje się płyty gipsowo-kartonowe. Zwykłe o grubości 12,5 mm kosztują 5-10 zł/m². Wodoodporne są prawie dwukrotnie droższe.
Za materiały do ocieplenia poddasza zapłacimy więc średnio ok. 50 zł/m2. Koszt robocizny zależy od regionu kraju. Orientacyjnie można przyjąć, że za ułożenie dwóch warstw wełny, folii, montaż stelaża, płyt g-k, szpachlowanie i szlifowanie, zapłacimy od 40 do 80 zł/m².
Redaktor: Norbert Skupiński
Dodaj komentarz