Ocieplenie dachu podczas adaptacji poddasza na cele mieszkalne
Ocieplenie dachu podczas adaptacji poddasza na cele mieszkalne
Połać dachową można ocieplić różnymi metodami - natryskując piankę poliuretanową, stosując specjalne, twarde płyty z pianki czy odpowiednią odmianę styropianu. Jednak żaden z tych sposobów nie rozpowszechnił się tak bardzo, jak ten z użyciem wełny mineralnej. Z czego wynika popularność tego materiału i jak przeprowadzić takie prace?
Zdecydowana większość domów jednorodzinnych w Polsce to budynki z dachami skośnymi, pod którymi znajduje się poddasze. W wielu z nich podczas budowy nie przewidziano ocieplenia połaci. Jeżeli na poddaszu planujemy urządzić pomieszczenia mieszkalne, izolacja będzie niezbędna. Szacuje się bowiem, że przez tę część domu może uciekać nawet 30% energii przeznaczonej na ogrzewanie budynku. Ocieplenie jest więc konieczne, aby mieszkać komfortowo i płacić mniejsze rachunki za energię.
Schemat ocieplenia dachu skośnego
Zalety wełny do ocieplania poddaszy
Spośród różnych materiałów izolacyjnych, na poddaszu zastosowanie ma najczęściej wełna mineralna. Ma przystępną cenę, charakteryzuje się bardzo dobrymi parametrami termoizolacyjnymi (Przeczytaj: Izolacyjność cieplna dachów określona w WT2021). Wełnę cechują też bardzo dobre własności tłumienia dźwięków i wysoka paroprzepuszczalność. Materiał ten jest również niepalny i odporny na wysoką temperaturę. Warto jeszcze dodać, że technologia z użyciem wełny jest najbardziej rozpowszechniona wśród ekip budowlanych. Bez problemu znajdziemy więc fachowców specjalizujących się w takich pracach.
Wiele z wymienionych cech dotyczy jednak nie tylko wełny, a to ona jest na poddaszach najbardziej popularna. Dlaczego? Wynika to z jej innych własności: elastyczności i łatwości dopasowania do izolowanego miejsca. Wełna ma bowiem sprężyste włókna, dzięki czemu dokładnie wypełnia ocieplaną przestrzeń. Z łatwością ułożymy ją na wcisk pomiędzy krokwiami, zazwyczaj niepotrzebne jest dodatkowe mocowanie (w tym miejscu niezbędnym elementem jest folia paroprzepuszczalna). Najczęściej stosowane krowie mają wysokość 15 cm i wełnę o takiej właśnie grubości oferuje wielu producentów.
Specjaliści radzą jednak, aby nie poprzestawać na jednej warstwie ocieplenia, ponieważ w ten sposób nie osiągniemy pożądanego komfortu cieplnego. Zgodnie z obowiązującymi obecnie standardami termoizolacyjności budynków, skuteczne ocieplenie połaci gwarantuje zastosowanie dwóch warstw wełny mineralnej.
Największą zaletą wełny mineralnej jest łatwość dopasowania do izolowanego miejsca. Trzeba jednak pamiętać, aby dokładnie wypełnić nią wszystkie ocieplane przestrzenie - również przy murłacie (fot. po lewej: Climowool) i wewnątrz profili rusztu (fot. po prawej: Rockwool).
Prace zaczynamy od wyznaczenia miejsc na wieszaki rusztu, na którym mocowane będzie wykończenie skosów. Ich rozstaw podaje producent okładziny, jaką będzie wykończone poddasze. Nie powinien być jednak większy niż 40 cm. Następnie z boku krokwi mocujemy wieszaki. Muszą być one wypuszczone na taką długość, ile ma mieć druga warstwa wełny. Zazwyczaj jest to 15 cm.
W kolejnym kroku mierzymy odległość, w świetle, pomiędzy krokwiami, a następnie przycinamy maty wełny mineralnej na odpowiedni wymiar. Powinien być on powiększony o 2 cm, aby wełna weszła pomiędzy krokwie na lekki wcisk, bez dodatkowego mocowania.
Uwaga! Pierwszy, dolny rząd wełny docinamy pod odpowiednim kątem, aby izolacja dokładnie przylegała do murłaty.
Jedna warstwa wełny mineralnej o grubości 15 cm to za mało, aby osiągnąć pożądane parametry cieplne, dlatego na poddaszu zaleca się stosowanie dwóch warstw izolacji. (fot. Rockwool)
Układamy kolejne fragmenty wełny, uzupełniając pola pomiędzy krokwiami. Gdy dokładnie wypełnimy całą przestrzeń, mocujemy do wieszaków profile nośne. Kolejnym krokiem jest docięcie wąskich pasów wełny, którymi wypełniamy profile, aby zlikwidować liniowe mostki termiczne.
Pomiędzy elementami rusztu układamy drugą warstwę wełny, której zadaniem jest osłonięcie elementów nośnych więźby dachowej. Wyeliminuje to mostki termiczne, które mogłyby powstawać w tych miejscach. Płyty należy mocować na mijankę, aby łączenia w pierwszej i drugiej warstwie się nie pokrywały.
Gdy ocieplenie jest ułożone, możemy przystąpić do zamocowania folii paroizolacyjnej, która zapobiega kondensacji pary wodnej w warstwie ocieplającej i chroni konstrukcję dachu przed zawilgoceniem. Można ją przykleić do rusztu np. taśmą dwustronną.
Uwaga! Aby zapewnić szczelność, taśmę należy ułożyć z 10 cm zakładem, a zakłady skleić taśmą.
Folię paroizolacyjną należy układać z zakładami i skleić je taśmą. (fot. Isover)
Ostatnim krokiem jest wykończenie skosu. Okładzinę, np. płyty gipsowo-kartonowe lub panele z PVC, mocuje się do rusztu. Płyty g-k powinny być układane tak, aby łączenia się mijały. Do pomieszczeń mokrych, takich jak łazienka, pralnia, kuchnia, przeznaczona jest specjalna, zielona odmiana płyt o większej odporności na wilgoć.
Najpopularniejszym sposobem wykończenia skosów na poddaszu jest zastosowanie płyt g-k. (fot. Rockwool)
Najważniejsza duża staranność wykonania ocieplenia połaci
Docieplenie połaci wymaga dużej staranności. Przede wszystkim nie można dopuścić do braku ciągłości w warstwach izolacyjnych, ponieważ będzie to skutkowało powstawaniem mostków termicznych, a w konsekwencji zawilgoceniem ocieplenia i pogorszeniem jego izolacyjności cieplnej. Dlatego tak ważne jest dokładne przycinanie wełny. Izolacja nie może mieć szerokości znacznie większej niż rozstaw krokwi, ponieważ ciężko będzie umieścić ją pomiędzy drewnianymi elementami konstrukcyjnymi dachu.
Wełny nie można upychać zbyt mocno, bo może to doprowadzić do wypchnięcia folii wstępnego krycia, a w efekcie zablokowania się szczeliny wentylacyjnej. Z kolei zbyt wąskie pasy izolacji nie utrzymają się pomiędzy krokwiami, a powstałe szczeliny będą mostkami cieplnymi. Z tego samego powodu ważne jest ocieplenie fragmentu połaci przy murłacie.
Często popełnianym błędem jest niezastosowanie folii paroizolacyjnej lub ułożenie jej w nieodpowiedni sposób. Wspomniane już zakłady są niezbędne, aby nie dopuścić do przerwania ciągłości tego elementu, a w efekcie przeniknięcia wilgoci do ocieplenia.
Uwaga! Włókna wełny mineralnej nie są obojętne dla płuc człowieka i działają drażniąco na skórę. Dlatego ważne jest, by prace prowadzić z wykorzystaniem maski przeciwpyłowej, okularów ochronnych, rękawic i ubrania, które zakryje całe ciało.
Do ocieplenia połaci można użyć zarówno wełny w płytach (fot. z lewej: Rockwool), jak i w rolce (fot. z prawej: Climowool).
Ocieplenia połaci - wariant nakrokwiowy
Innym sposobem na docieplenie połaci jest ułożenie wełny mineralnej nie pomiędzy, a na krokwiach. Wariant ten jest mniej popularny, ponieważ wiąże się koniecznością zdjęcia pokrycia dachowego. W praktyce ma zastosowanie przy większych remontach, gdy oprócz ocieplenia połaci inwestor decyduje się też na wymianę pokrycia.
Prace zaczynamy od ułożenia wełny mineralnej na pełnym deskowaniu pokrytym papą. Trzeba zastosować jej specjalna, twardą odmianę, o maksymalnej grubości 30 cm. Następnie mocujemy wysokoparoprzepuszczalną membranę, a potem kontrłaty i łaty. Taki ruszt będzie oparciem dla pokrycia dachowego - dachówek lub blachodachówki. Do zamocowania rusztu trzeba użyć długich wkrętów, które przejdą przez kontrłaty, ocieplenie, deskowanie i zostaną zakotwione w więźbie dachowej.
Największą zaletą tej metody jest wyeliminowanie mostków termicznych. To dzięki temu, że wełna układana jest na całej powierzchni dachu, również na drewnianej konstrukcji, czyli w miejscach, gdzie w metodzie międzykrokwiowej (z zastosowaniem jednej warstwy wełny) tworzą się mostki. Wariant nakrokwiowy jest też mniej uciążliwy dla mieszkańców, ponieważ remont prowadzony jest na zewnątrz budynku. Ponadto w tej metodzie można wyeksponować drewnianą więźbę dachową, a także oszczędzić powierzchnię użytkową na poddaszu, zachować jego wysokość.
Sposób wykonania ocieplenia nakrokwiowego.
Docieplanie poddaszy - ile to kosztuje?
Ceny wełny mineralnej są zróżnicowane. Za 1 m² materiału o grubości 15 cm zapłacimy 8-30 zł. Najtańszą paroizolację kupimy już za niespełna 1 zł/m². Trudno oszacować koszt wykończenia - zależy on od rodzaju zastosowanych materiałów i sposobu wykonania rusztu. Na poddaszu najczęściej stosuje się płyty gipsowo-kartonowe. Zwykłe o grubości 12,5 mm kosztują 5-10 zł/m². Wodoodporne są prawie dwukrotnie droższe.
Za materiały do ocieplenia poddasza zapłacimy więc średnio ok. 50 zł/m2. Koszt robocizny zależy od regionu kraju. Orientacyjnie można przyjąć, że za ułożenie dwóch warstw wełny, folii, montaż stelaża, płyt g-k, szpachlowanie i szlifowanie, zapłacimy od 40 do 80 zł/m².
Z mediami jestem związany od 20 lat. Bardzo lubię pisać i redagować, starając się dopasować przekaz do konkretnej grupy odbiorców. W AVT Korporacja pracuję od dekady. Początkowo zajmowałem się infrastrukturą sportową, potem budownictwem - w miesięczniku „Budujemy Dom” i w tematycznych dodatkach specjalnych.
Moją największą pasją jest zwiedzanie bliższych i dalszych miejsc, o których piszę na swoim blogu podróżniczym. Poza tym interesuję się tematyką międzynarodową i geografią polityczną. W wolnych chwilach jeżdżę na rowerze, pływam i gram w koszykówkę.
Skomentuj
