Nie bez przyczyny jednym z synonimów słowa fundament jest określenie "podstawa". Przecież żadna konstrukcja budowlana nie jest w stanie utrzymać się bez odpowiedniego umocowania w gruncie.
Fundament pod ogrodzenie jest potrzebny przede wszystkim po to, by utrzymywał konstrukcję w pionie, a tym samym zapewniał zachowanie wszelkich jej funkcjonalności i zapobiegał zniszczeniom. Aby jednak funkcje te mogły zostać spełnione, fundament musi zostać osadzony na odpowiedniej głębokości, to znaczy poniżej strefy przemarzania gruntu, w jego nośnej warstwie.
Spełnienie tego parametru pozwoli zapobiec sytuacji, w której zamarzająca w zimie woda gruntowa spowodowałaby uszkodzenia fundamentu, a co za tym idzie całego ogrodzenia. W Polsce strefa ta rozciąga się od 80 cm na zachodzie kraju, do 140 cm na polskim "biegunie zimna", czyli na północnym-wschodzie.
Podczas budowy fundamentu należy uwzględnić następujące wytyczne: w ławach wykonać dylatację pionową średnio co 10-15 metrów.
Zalecamy też, aby szczeliny dylatacyjne wykonać w miejscu łączenia podmurówki ze słupkiem. Zapobiegnie to pękaniu elementów ogrodzenia w przypadku ewentualnych ruchów fundamentu. Szczeliny wypełnić nienasiąkliwym trwale elastycznym materiałem uszczelniającym.
W fundamencie należy ułożyć poziome zbrojenie, które dodatkowo go usztywni zapobiegając pęknięciom, natomiast zbrojenie pionowe umieścić w narożach projektowanego słupka. Zbrojenie poziome i pionowe można ze sobą związać, aby zapobiec przemieszczaniu się prętów podczas zalewania betonem.
Przed wlaniem betonu do wykopu warto wykonać deskowanie, zwłaszcza, jeśli grunt nie jest spoisty i łatwo się osypuje. Beton do ław fundamentowych powinien być zgodny z aktualnymi normami. Jeżeli mamy do czynienia z projektem indywidualnym, to wówczas należy stosować się do wszystkich wymagań w nim zawartych.
Monika Wieczorek
Z-ca Dyrektora Handlowego F.P.U.H. JONIEC
