Jeszcze do niedawna najczęściej stosowanym materiałem w domowych instalacjach wodnych była stal. Jedynie w systemach kanalizacyjnych królowało żeliwo. Teraz wszystko się zmieniło. Stal odchodzi w zapomnienie, a prym wiodą miedź i tworzywa sztuczne.
Rury miedziane
W Polsce dopiero od niedawna rośnie zainteresowanie miedzią jako materiałem instalacyjnym. Ale w Zachodniej Europie i w Stanach Zjednoczonych stosuje się ją już od wielu lat – pierwsze instalacje z miedzi wykonane zostały ponad sto lat temu. W Anglii ponad 90% instalacji wykonuje się właśnie z miedzi.
Dlaczego jest tak popularna?
Przede wszystkim to materiał trwały i odporny na korozję. Jest odporna na działanie ciepłej i zimnej wody. Instalacja miedziana powinna pracować prawidłowo przez co najmniej 40–50 lat. Jednak także ona może ulec korozji z powodu źle zaprojektowanej instalacji lub nieodpowiedniej jakości wody albo złego wykonania spawów.
Miedź jest odporna na działanie wysokiej temperatury
Bardzo ważny jest aspekt zdrowotny. Miedź wykazuje działanie bakteriostatyczne w stosunku do wody pitnej.W instalacjach z miedzi nie nastąpi namnażanie się bakterii, w tym także tych niebezpiecznych dla zdrowia (np. E. Coli i Legionella pneumophila). Wręcz przeciwnie – część bakterii może zginąć, więc wypłynie ich tyle samo, co wpłynęło lub nawet mniej.
Miedź stosowana jest w instalacjach zimnej i ciepłej wody oraz centralnego ogrzewania. I – co jest bardzo ważne – we wszelkich instalacjach rozprowadzanych w podłodze, w tym w ogrzewaniu podłogowym. Z miedzi można także wykonać instalacje gazowe i olejowe, a to oznacza możliwość różnorodnego zastosowania tego samego materiału.
Miedź jest lekka i można ją łatwo wyginać. Wykonanie instalacji z rur miedzianych jest mniej pracochłonne niż wykonanie takiej samej instalacji z rur stalowych, ale rury z miedzi wymagają lepszego zamocowania niż stalowe.
Powierzchnia wewnętrzna rur jest bardzo gładka, dzięki czemu na powierzchniach wewnętrznych ewentualny osad nie osadza się zbyt szybko.
Kto dba o ekologię, wybierze miedź, gdyż, jak każdy metal, może być ona wykorzystana jako surowiec wtórny – zarówno stare rury miedziane, jak i odpady powstałe przy montażu instalacji.
