Odpowiedź eksperta: Domy drewniane najczęściej ociepla się metodą lekką mokrą, ale ocieplenie mocuje się do nich inaczej niż w budynkach murowanych. Jako materiał ociepleniowy wykorzystuje się specjalne ryflowane płyty styropianowe (z wgłębieniami od strony wewnętrznej) lub zwykły styropian układany na styropianowych paskach dystansowych o grubości ok. 2 cm. Ze względu na znacznie wyższe koszty i niebezpieczeństwo zawilgocenia ściany, ścian drewnianych nie ociepla się wełną mineralną. Zagrożenie zawilgoceniem wynika z ograniczonej paroprzepuszczalności tynku i nawet zastosowanie tynku mineralnego - w przypadku odnawiania elewacji przez malowanie - nie zapewni skutecznego odprowadzenia ewentualnego zawilgocenia.
Po zdjęciu dotychczasowej warstwy elewacyjnej z sidingu, poszycie z płyt OSB pokrywa się folią paroprzepuszczalną (jeśli jej nie było lub jest uszkodzona), zaznaczając miejsca, w których ustawione są słupki nośne szkieletu. Na dole elewacji przykręca się listwę startową z otworami umożliwiającymi cyrkulację powietrza pod ociepleniem. Przepływ powietrza nie powoduje pogorszenia własności izolacyjnych ocieplenia, umożliwia natomiast osuszenie ściany, jeśli są przecieki z zewnątrz lub wystąpiła kondensacja pary wodnej.
Następnie styropianowe płyty ryflowane mocuje się do ściany kotwami z talerzykami dociskowymi w taki sposób, aby wgłębienia kolejnych płyt od strony wewnętrznej były na tej samej linii na całej wysokości domu.
Jeśli zamiast płyt ryflowanych zastosuje się zwykły styropian odmiany EPS 70 lub EPS 100, przed jego przymocowaniem przykleja się do ściany, w odstępach 25 cm, paski dystansowe ze styropianu szerokości 4-5 cm. Następnie płyty układa się w ten sposób, aby stykały się ze sobą w miejscu przebiegu pasków dystansowych.
Ustawione pionowo płyty mocuje się do ściany dwoma kotwami, a po nałożeniu kleju i rozwinięciu siatki kotwy osadza się dodatkowo we wszystkich narożnikach płyt. U góry elewacji pozostawia się szczelinę wentylacyjną i przykrywa ją siatką zbrojącą, którą przybija się do poszycia lub spodu dachu. Na przeschniętą warstwę zbrojącą nakłada się grunt zabarwiony na kolor tynku i następnie tynk cienkowarstwowy.
Redakcja BD
Na zdjęciu otwierającym: Metamorfoza peerelowskiego klocka. Wcześniej bryłę w kształcie kostki, z otwartą loggią o długości 13 m, wykończono tradycyjnym tynkiem i sidingiem w białym kolorze.