Posadzka żywiczna w garażu

Jaki preparat do posadzki w garażu?

Rodzaj preparatu dobiera się do wymagań stawianych tego typu posadzkom.

Ze względu na zastosowane żywice, dzielimy je na:

• metakrylowe - charakteryzuje je bardzo krótki czas wiązania (po dwóch godzinach od ułożenia ostatniej warstwy można w pełni użytkować posadzkę), dlatego są używane w obiektach o ruchu ciągłym;
• winyloestrowe - cechują się wysoką chemoodpornością;
• poliuretanowe - są bardzo elastyczne i odporne na promieniowanie UV, dlatego często używa się ich na zewnątrz, na przykład na tarasach czy kładkach dla pieszych;
• epoksydowe - dzięki wysokiej odporności, idealnie sprawdzają się w halach przemysłowych, magazynach, garażach.

Posadzki żywiczne są produktami drogimi, w obiektach indywidualnych najczęściej korzysta się z wyrobów epoksydowych, poliuretanowych lub ich kombinacji (epoksydowo-poliuretanowych). Do garaży przeważnie wybierane są powłoki epoksydowe, z uwagi na ich wytrzymałość mechaniczną. Mają one jednak długi czas schnięcia i utwardzania (każda warstwa co najmniej 24 godziny).

Posadzki żywiczne, podobnie jak farby do betonu, powinny być nanoszone na podłoża suche (maks. wilgotność to najczęściej 4%), równe, czyste, stabilne i odpylone - producenci w kartach technicznych zalecają, by wszelkie nierówności zeszlifować, skuć luźne elementy, ubytki - wypełnić zaprawami naprawczymi oraz całość dokładnie odkurzyć. Dopiero na tak przygotowanej powierzchni można rozpocząć prace. Podkłady gruntujące (fot. po lewej: Elmartech) i żywice (fot. po prawej: www.adpolymers.com) nanosi się nie tylko na podłogę, ale również na ściany pomieszczenia do wysokości około 10-15 cm (pułap ten warto wyznaczyć sznurkiem traserskim i oddzielić taśmą malarską).

Czym się kierować wybierając posadzkę żywiczną do garażu?

Jeśli zależy nam na czasie, można wykorzystać preparaty metakrylowe, które są droższe od epoksydów, ale utwardzają się znacznie szybciej - po jednej-dwóch godzinach - toteż kolejne warstwy nakłada się tego samego dnia. Przy ich wyborze najczęściej głównym kryterium staje się cena, nie jest to jednak pierwsza przesłanka, jaką powinniśmy się kierować.

Zatem:

• w garażach nie poleca się stosowania wylewek samopoziomujących, ze względu na konieczność zachowania spadku, który gwarantuje sprawne odprowadzenie wody z posadzki - lepiej użyć tych nanoszonych poprzez malowanie (pędzlem bądź wałkiem) lub natrysk;
• warto zainwestować w masę żywiczną o właściwościach antypoślizgowych, bądź wykończyć jej powierzchnię właśnie w taki sposób - wtedy jedną z warstw takiego systemu posadzkowego są różnego rodzaju kruszywa lub piasek kwarcowy;
• wybierajmy produkty polecane przez innych inwestorów, łatwe w nanoszeniu - szczególnie jeśli zdecydujemy się wszystkie prace przeprowadzić samodzielnie;
• wybierzmy również polecanego wykonawcę (np. czytajmy fora internetowe), a przed jego zatrudnieniem zapoznajmy się z technologią układania takich posadzek - "w sieci" znajdziemy mnóstwo porad i filmów instruktażowych.

Powłoki żywiczne (epoksydowe) w garażu powinny być antypoślizgowe, ułatwiają to między innymi dodatki takie jak różnokolorowe chipsy lub wielobarwny piasek kwarcowy (fot. Elmartech)

Koszt samych preparatów wynosi średnio 100 zł/m2. Może on wzrosnąć, gdy użyjemy wyrobu barwionego na życzenie lub uzupełnimy go kolorowymi drobinkami (tzw. chipsy).

Wykonanie posadzek żywicznych (epoksydowych) w garażu jest skomplikowanym procesem, w którym ogromną rolę odgrywają proporcje, warunki atmosferyczne i temperatura. Bez odpowiedniej wiedzy trudno utworzyć taką nawierzchnię samodzielnie. Szczególnie wykonanie posadzek wielowarstwowych powinno być zlecane sprawdzonym firmom.

Redaktor: Monika Dąbrowska