Obliczanie powierzchni użytkowej na poddaszu może być nieco skomplikowane, ponieważ zależy od kilku czynników, takich jak wysokość pomieszczeń, kąt nachylenia dachu oraz przepisy prawa.
Od jakiej wysokości liczy się powierzchnię użytkową? Skosy w mieszkaniu
Zgodnie z przepisami (art. 72 rozporządzenia Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie) wysokość pomieszczeń mieszkalnych (przeznaczonych na stały pobyt ludzi) nie może być mniejsza niż 2,50 m. Pomieszczenia techniczne i służące komunikacji (kotłownia, pralnia, korytarz…) mogą być nieco niższe, ich minimalna wysokość to 2,20 m. Minimalna wymagana wysokość pomieszczeń mieszkalnych na poddaszu to 2,20 m. W pomieszczeniach ze skosami liczy się ją jako średnią, poczynając od 1,90 m. Tę część pomieszczenia, która jest niższa, traktujemy przy liczeniu średniej wysokości, jakby jej nie było.
Czym jest powierzchnia użytkowa? Definicja i normy budowlane
Pojęcie powierzchni użytkowej pojawia się w wielu przepisach (w Polskich Normach, Ustawie o podatkach i opłatach lokalnych, Ustawie o podatku od spadków i darowizn, Ustawie o ochronie praw lokatorów), ale nie ma w naszym prawie jednej, powszechnie obowiązującej definicji powierzchni użytkowej.
Zgodnie z Polską Normą powierzchnia użytkowa to część powierzchni kondygnacji netto, czyli ograniczona przez elementy zamykające. Powierzchnię użytkową mierzy się na poziomie posadzki, w świetle przegród w stanie wykończonym, na wszystkich kondygnacjach budynku.
W Polsce, zgodnie z ustawą o podatkach i opłatach lokalnych, powierzchnię użytkową oblicza się na podstawie określonych zasad. Ustawa o podatkach i opłatach lokalnych wyłącza z powierzchni użytkowej klatki schodowe. Ustawa o ochronie praw lokatorów precyzuje, że przez powierzchnię użytkową należy rozumieć powierzchnię wszystkich pomieszczeń znajdujących się w lokalu, w szczególności pokoi, kuchni, spiżarni, przedpokoi, holi, korytarzy, łazienek oraz innych pomieszczeń służących mieszkalnym i gospodarczym potrzebom
lokatora, bez względu na ich przeznaczenie i sposób używania. Natomiast za powierzchnię użytkową nie uważa się powierzchni balkonów, tarasów i loggii.
Co to jest powierzchnia użytkowa poddasza?
Powierzchnia użytkowa poddasza to ta część przestrzeni, którą można wykorzystać do codziennego użytku, np. do zamieszkania, pracy czy przechowywania rzeczy. Aby obliczyć tę powierzchnię, należy uwzględnić tylko pomieszczenia pod skosami, które spełniają określone warunki. Warto także pamiętać, że nie każda powierzchnia na poddaszu, jak np. korytarze, pomieszczenia techniczne czy schowki, zostanie uznana za użytkową.
Jak obliczyć powierzchnię użytkową na poddaszu? Wzór obliczenia
Jak prawidłowo wyliczyć powierzchnię użytkową na poddaszu? Podstawowa zasada obliczania powierzchni użytkowej to zmierzenie powierzchni podłogi. Należy jednak uwzględnić, że w przypadku poddaszy ze skosami, nie każda część pomieszczenia będzie wliczana. W przypadku silnych skosów, tylko ta część, w której wysokość pomieszczenia przekracza 1,4 metra, może być wliczona do powierzchni użytkowej.
Powierzchnię pomieszczeń na poddaszu lub ich części:
- o wysokości od 2,20 m wlicza się do powierzchni użytkowej w 100%,
- gdy wysokość pomieszczeń wynosi od 1,40 m do 2,20 m - liczymy do powierzchni użytkowej w 50%,
- powierzchnię pomieszczeń na poddaszu o wysokości poniżej 1,40 m należy pominąć w obliczeniach.
Obliczenie powierzchni użytkowej na przykładzie. Jeśli mamy na poddaszu:
- 40 m2 pomieszczeń o wysokości np. 2,40 m,
- 10 m2 pomieszczeń o wysokości między 1,40 a 2,20 m,
- i 10 m2 pomieszczeń o wysokości poniżej 1,40 m,
To powierzchnię użytkową na poddaszu liczymy następująco według wzoru: 40 m2 + (10 m2 x 0,5) = 45 m2
Powierzchnia użytkowa poddasza a powierzchnia netto? Warto wiedzieć
Powierzchnia użytkowa poddasza to część powierzchni budynku, która jest przeznaczona do codziennego użytku i spełnia określone wymagania wysokościowe, co oznacza, że obejmuje pomieszczenia takie jak pokoje dzienne, sypialnie, kuchnie, łazienki, korytarze czy pomieszczenia gospodarcze. Z kolei powierzchnia netto odnosi się do całkowitej wewnętrznej powierzchni budynku, ograniczonej przez konstrukcyjne elementy zamykające pomieszczenia (np. ścianki działowe, kanały wentylacyjne) oraz zewnętrzne elementy, takie jak balkony czy loggie. Warto zaznaczyć, że powierzchnia użytkowa poddasza nie obejmuje przestrzeni takich jak pomieszczenia techniczne, nieużytkowe strychy czy wnętrza, które nie zostały jeszcze zaadoptowane do celów mieszkalnych (np. strychy przeznaczone do późniejszej adaptacji). Dodatkowo, powierzchnia netto zawsze jest większa od sumy powierzchni użytkowych poszczególnych pokoi, ponieważ uwzględnia również przestrzenie, które mogą nie spełniać wymogów użytkowych (np. przestrzenie o mniejszej wysokości).
Fot. otwierająca: Adobe Stock
Skomentuj
