Murowane ściany działowe - jak je wykonać?

Z czego wykonuje się murowane ściany działowe?

Murowane ściany działowe wznosi się przed wykonaniem tynków.

Ściany te najczęściej wykonywane są z następujących materiałów:

• cegły pełnej;
• cegły otworowej; (dziurawki lub kratówki);
• pustaków ceramicznych;
• cegieł lub bloczków wapienno-piaskowych;
• bloczków z betonu komórkowego;
• pustaków szklanych lub luksferów (jednościennych kształtek).

Ściany muruje się na zwykłej zaprawie wapienno-cementowej, a te z bloczków o bardzo niewielkiej tolerancji wymiarów - na cienkowarstwowej zaprawie klejowej. Podczas murowania ścian temperatura w pomieszczeniach musi być dodatnia.

Ścianki z luksferów i pustaków szklanych można wykonać bez zaprawy - przy użyciu systemowych złączek z tworzyw sztucznych i metalu.

Sposób oparcia ścian na podłodze na gruncie lub stropie powinien być określony w projekcie i nie należy go zmieniać, a jeśli to konieczne - skonsultować zmianę z konstruktorem. Pomoc konstruktora będzie też konieczna, jeśli ścianki są takie jak w projekcie, ale zmieniono konstrukcję stropu lub podłogi na gruncie.

Schemat budowy murowanej ściany działowej

Przeczytaj

Może cię zainteresować

Jak wykończyć ściany w niebanalnych wnętrzach? Jak uzyskać idealnie gładką ścianę lub sufit? Jaki rodzaj tynku wewnętrznego najlepiej wybrać?

Dowiedz się więcej

• Jak kłaść panele winylowe na ścianę?
• Koniec z poobijanymi ścianami! Jak wzmocnić narożniki i uchronić je przed uszkodzeniami?
• Jakie kołki użyć do wieszania szafek na ścianach z pustaków ceramicznych Porotherm?
• Jaki jest możliwy rozstaw profili w suficie podwieszanym?
• Lampa MONO - łatwy montaż nawet w cienkich płytach g-k
• Jak tynkować ścianę, a jak sufit? Krok po kroku
• Jak szpachlować płyty gipsowo-kartonowe ze spłaszczoną krawędzią?
• Jak odnowić stare ściany mieszkania w kamienicy? Sekrety mistrzowskiej renowacji
• Samodzielne wygładzanie ścian w domu krok po kroku

Zobacz więcej Zobacz mniej

Jak łączyć murowane ściany działowe z konstrukcyjnymi?

Ściany działowe łączy się z konstrukcyjnymi, wykonując w tych ostatnich co najmniej 5-centymetrowe bruzdy. Popularne jest też łączenie "na dotyk" - bez bruzdy, wówczas jednak ściana działowa powinna być zakotwiona w ścianie nośnej za pomocą płaskowników lub prętów stalowych układanych w co trzeciej lub w co czwartej spoinie poziomej.

Takie pręty lub płaskowniki stalowe umieszczone w spoinach poziomych są także konieczne jako wzmocnienie, jeśli ściana jest cienka, murowana na grubość ¼ cegły, czyli 6,5 cm.

Ściana nie może dotykać sufitu, gdyż uginanie się stropu - nieuniknione w trakcie eksploatacji domu - powodowałoby znaczne obciążenia ściany działowej i jej pękanie. Dlatego na jej styku z sufitem pozostawia się szczelinę, którą następnie wypełnia się trwale elastyczną pianką poliuretanową.

Ponadto ściankę działową często stawia się nie bezpośrednio na stropie, lecz na warstwie papy podkładowej, by zapewnić możliwość swobodnego odkształcania się ściany i stropu.

Uwaga! Luksferów i pustaków szklanych nie łączy się bezpośrednio ze ścianami. Jeśli elementów jest niewiele, to wykonuje się wypełnioną elastycznym materiałem szczelinę pomiędzy murem a elementami szklanymi.

Natomiast ściany z pustaków szklanych wykonuje się, najpierw kotwiąc do ścian nośnych ramę (najczęściej metalową), po czym wypełnia się ją kształtkami szklanymi. Szczelinę pomiędzy ramą a ścianą wypełnia się, podobnie jak poprzednio, trwale elastycznym materiałem, np. pianką poliuretanową. Zapobiega to przenoszeniu na elementy szklane naprężeń, które mogłyby spowodować ich pękanie.

Połączenie ściany działowej ze ścianą nośną przez uformowanie w niej bruzdy pionowej

Cechy użytkowe ścian murowanych

Najważniejsze cechy ścian murowanych z różnych materiałów zestawiono w tabeli.

Na ścianach murowanych zazwyczaj można bez problemów zawieszać meble, używając do tego kołków rozporowych. Najlepsze są pod tym względem ściany działowe z pełnych elementów, bo duże otwory np. w cegle dziurawce utrudniają mocowanie sprzętów i wymagają stosowania specjalnych kołków.

Właściwości użytkowe ścian działowych zależą w pewnym stopniu od rodzaju tynków, jakimi są wykończone:

• cementowo-wapienne, choć nieco chropowate, są odporne na drobne uszkodzenia i zawilgocenie, a więc odpowiednie do piwnic, pomieszczeń gospodarczych, a także korytarza czy holu,
• tynki gipsowe oraz płyty gipsowo-kartonowe są gładkie i równe, ale podatne na uszkodzenia oraz wrażliwe na działanie wody, a więc nadają się do takich pomieszczeń, jak sypialnie, salon czy gabinet.

Rodzaj tynku dobiera się też ze względu na sposób prowadzenia instalacji elektrycznej:

• w tynkach tradycyjnych, które mają grubość 1,5-2 cm, można ją ukryć,
• w cienkowarstwowych to niemożliwe, zatem trzeba wycinać bruzdy w ścianie, co jest pracochłonne i zwiększa koszty. Bruzdy najłatwiej wykonuje się w betonie komórkowym, kłopotliwe jest natomiast zrobienie ich w elementach ceramicznych z drążeniami (łatwo się kruszą).

Duża masa ścian zapewnia dobrą izolacyjność dźwiękową, dlatego dobrze wypada pod tym względem np. cegła pełna, słabo natomiast beton komórkowy (szczególnie lekkiej odmiany 400). Tłumieniu dźwięków sprzyjają grube tradycyjne tynki, pogarszają je natomiast suche tynki z płyt gipsowo-kartonowych przyklejanych na "placki" z zaprawy klejowej.

Szczelina pomiędzy górną krawędzią ściany a stropem musi być starannie wypełniona, bo inaczej będzie mostkiem akustycznym, czyli miejscem przenikania hałasów. Izolacyjność dźwiękową psują także wszelkie szczeliny prostopadłe do powierzchni ściany. Dlatego spoiny muru powinny być starannie wypełnione.

Izolacyjność termiczna murowanych ścian działowych jest bardzo słaba, dlatego jeśli mają stanowić skuteczną barierę przed ucieczką ciepła z pomieszczeń ogrzewanych do nieogrzewanych, wymagają ocieplenia.

Redaktor: Jarosław Antkiewicz
Na zdjęciu otwierającym: Wykańczanie ścian tynkiem maszynowym. Przy dużej powierzchni wykorzystanie agregatu tynkarskiego zdecydowanie przyspiesza pracę (fot. Knauf)